5 ธันวาคม 2547 04:58 น.
ponpon
>๛ ทีฆายุโก โหตุ มหาราชา ๛
*********
๚๛ 5 ธันวาล้นเกล้าฯ พระบิตุรงค์
เฉลิมชันษาพ่อผู้ทรง ก่อเกื้อ
ทวยราษฎร์ล้วนเทิดองค์ ปิยราช กษัตริย์
ชาติไทยรวมเลือดเนื้อ เพื่อไท้ภูมินทร์ ๚๛
๚๛ เฉลิมฉลองท่านท้าว ปิตุราช องค์เอย
พสกไทยทั้งชาติ แซ่ซ้อง
ถวายสักการะมหาราช ก้องเกียรติ ยศยิ่ง
เปล่งวจีสดุดีพร้อง จ่งทรงเกษมศานต์. ๚๛
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้าสมาชิก Thaipoem.com ขอเดชะ
3 มีนาคม 2547 00:34 น.
ponpon
๛เก็บเอาไว้ในความคิด
กับการได้ใกล้ชิดกับใครคนนั้น
เก็บไว้ในใจอย่างผูกพัน
กับวันที่ได้รู้จักกันอย่างลึกซึ้ง
เก็บไว้ในความฝัน
กับการพบกันกับคนคนหนึ่ง
เก็บไว้ในใจอย่างซาบซึ้ง
อย่างติดตรึงในใจตลอดมา
เก็บเอาเรื่องเก่าเก่ามาเล่า
เมื่อสองเรามองดวงดาวเต็มท้องฟ้า
เก็บลมหนาวในยามรัตติกาลที่ผ่านมา
ไว้โอบอุ้มกายาเราไว้ด้วยกัน
เก็บความฝันอันแสนหวานไว้คิดถึง
กับวันที่แสนซึ้ง..วันนั้น
วันที่ได้มอบความรู้สึกดีดีที่มีให้กัน
วันที่เธอกับฉันบอกว่ารักกันมั่น..ไม่มีวันเปลี่ยนใจ.๛
6 มกราคม 2547 03:16 น.
ponpon
เรื่องราวทั้งหลาย
วนเวียนเข้ามามากมายในชีวิตฉัน
ได้รู้ได้เห็นได้สัมผัสกับมัน
ที่เจอมาทั้งหมดนั้น..มีทั้งเรื่องฝันและเรื่องจริง
เรื่องความฝัน..ฉันมีเธออยู่ข้างข้าง
จึงมองเห็นทุกอย่างน่ารักยิ่ง!!
แต่ในเรื่องของความเป็นจริง...
เธอคือทุกสิ่งที่สัมผัสได้แค่สายตา!?
25 ธันวาคม 2546 02:31 น.
ponpon
จากคนหนึ่งซึ่งกำลังคิดถึง
แม้เธอไม่ซึ้งไม่เห็นค่าความหมาย
ไม่เป็นไรฉันขออยู่สู้กับความเดียวดาย
แค่รู้ว่าเธอสุขสบายฉันก็คลายกังวลแล้วคนดี
เปิดอ่านบทกวีที่ฉันเขียนมาบ้างไหม
ทุกเรื่องราวคือความตั้งใจของฉันคนนี้
มาเถอะมาร่วมอ่านหัวใจไปพร้อมกันดูสักที
แล้วจะรู้ว่าทุกเศษเสี้ยวความฝันที่ฉันมีเป็นของใคร
รักนะรักเธอ
คำตอบที่ค้นหามาเสมอคือเธอ..รู้ไหม
เธอคือฝันดีในคืนวันที่หลับตาลงไป
เธอคือลมหายใจที่ไม่ว่าอย่างไรก็รักเธอ
รักเพียงคำสั้นสั้น
แต่ความหมายของมันมากมายเสมอ
คือความรู้สึกดีดีที่มาจากหัวใจเพื่อมอบให้เธอ
คือความอาทรห่วงใยเสมอทุกทุกนาที
รักเพียงคำสั้นสั้น
น้อยไปไหมนั่นหากจะบอกกันในวันนี้
เธอจะรู้สึกอย่างไรก็ตามนะคนดี
แต่ทุกความรู้สึกดีดี..ที่ฉันมีก็คือเธอ.๚๛
23 ธันวาคม 2546 02:31 น.
ponpon
ลมหนาวมาอีกแล้ว
เสียงลมแว่วให้ได้ยินมาแต่ไกล
อีกไม่นานคงมาหาใกล้ใกล้
ละอองไอคงฉ่ำเย็นเหมือนเช่นเคย
หลายหนาวแล้วนะนี่
ต้องมองที่หน้าต่างอย่างเงียบเฉย
มองอย่างเงียบเหงา..และคุ้นเคย
มองอย่างเฉยเมย..เย็นชา
ลมหนาวเริ่มเย็นฉ่ำ
หัวใจเริ่มร้องร่ำเรียกหา
มันเหน็บหนาวจนปวดร้าวอุรา
หวั่นไหวทุกคราที่ได้ยิน
ละอองหมอกที่เย็นฉ่ำ
มันตอกย้ำความเหงาไม่รู้สิ้น
เสียงกระซิบจากหัวใจที่ได้ยิน
อบอายกลิ่น..ความสาว..โอ้หนาวใจ