6 กันยายน 2545 03:38 น.
ponpon
ทอประกายวาววับงามจับจิต
ดั่งนิมิตรจิตรกรที่อ่อนหวาน
ละฤาใครไม่หลงเจ้านงคราญ
ผิวะปานปริศนาที่คลาแคลง
ดั่งปฏิมาที่เทวัญเสกสรรไว้
เดือนอยู่ใกล้ยังหลงใหลในสีแสง
ระติกาลที่คอยเฝ้าเจ้าจำแลง
ยังโดนแกล้งให้หลงจนงงงัน
ฤาดวงดาวฝากใจไว้กับฟ้า
หมู่เทวาที่รู้ใจดั่งใฝ่ฝัน
จึ่งเพียงคล้อยลอยเลื่อนมาเยือนกัน
ให้คนธรรพ์ตื่นเต้นเมื่อเห็นดาว.
6 กันยายน 2545 03:18 น.
ponpon
แผลใจเกาะติดลึก ฝังใน
ระบมระทมใจ ชอกช้ำ
เจ็บแสบแทบตักษัย กลืนกล้ำ
ยิ่งสะกิดยิ่งตอกย้ำ ร่ำร้องโหดโหย.
6 กันยายน 2545 03:12 น.
ponpon
ครืน..ครืน..ซ่า..ครืน
เสียงคลื่นซัดสาดหาดโขดหิน
หวีดหวิว..ลมโชย..ฝนโปรยริน
หอมละมุนกรุ่นกลิ่นมาไกลไกล
ครืน..ครืน..ซ่า..ครืน
เสียงคลื่นกล่อมขับให้หลับไหล
แผ่ว..แผ่ว..ลมรวยรื่นฉ่ำชื่นใจ
หอมกลิ่นไอดินเคล้าเสาวคนธ์
ยิ่งดึกยิ่งหนาวพราวน้ำค้าง
มองทะเลเวิ้งว้างทุกแห่งหน
คลื่นซัดสาดหาดฝั่งยังเวียนวน
ดังอึงอลระคนคลั่งดั่งหัวใจ.
6 กันยายน 2545 03:02 น.
ponpon
จำไว้นะคนดี
ฉันคนนี้ยังอยู่ใกล้
เพื่อเป็นคนของหัวใจ
เป็นกำลังใจให้กับเธอ
หากต้องเดินเดี่ยวตามลำพัง
ฉันก็ยังเป็นเพื่อนอยู่เสมอ
จะส่งกำลังใจไปให้เธอ
และจะรักเธอเสมอไป.
6 กันยายน 2545 02:56 น.
ponpon
คิดถึงใครคนหนึ่ง..
คนที่ซึ่งอยู่ห่างทางขอบฟ้า
คนที่อยากใกล้ชิดยามนิทรา
คนที่อยู่ไกลตาจนห่วงใย
ในความมืดดึกดื่นของคืนนี้
ขอคนดีมายืนข้างบ้างได้ไหม
ขอยืนเคียงเพียงให้อุ่นในหัวใจ
มาได้ไหมมานับดาวพราวด้วยกัน
คืนนี้จะนั่งนับดาวบนท้องฟ้า
รอเวลานิทราเพลาฝัน
คิดถึงนะ..ถึงจะ..อยู่ห่างกัน
คิดถึงเธอทุกวัน..นิรันดร.
หน้าส่วนตัว
845
