10 กันยายน 2545 20:16 น.
ponpon
สิ่งที่คนอื่นอาจไม่เห็น
สิ่งที่เป็น..ฉันรู้และเข้าใจ
สิ่งล้ำลึก..ที่เก็บซ่อนเอาไว้
คือความรู้สึกของหัวใจ..ที่ให้เธอ
วันเวลาเปลี่ยนไป..ใจฉันไม่เปลี่ยน
ยังวนเวียน..วนเวียน..อยู่เสมอ
รักรักรักฉันรักเธอ
ไม่เคยเผลอแบ่งใจ..ไปให้ใคร
ไม่ว่านานเพียงใด..ฉันคนนี้
ก็รักเธอเต็มปรี่..เท่าที่หัวใจจะให้ได้
มีสิ่งหนึ่งที่เธอทำ..โปรดจำเอาไว้
เธอใจร้าย..ที่ทำให้..ฉันรักเธอ.
6 กันยายน 2545 04:35 น.
ponpon
เป็นอย่างไรบ้างคนไกล
เหงาบ้างไหมค่ำคืนนี้
ส่วนฉันหลับตาไม่ลงสักที
ความเหงามากมีบั่นทอนใจ
คิดถึงเธออย่างมาก
ทำได้แค่ฝากดาวคอยดูแลอยู่ใกล้ใกล้
อยากได้ความห่วงหาของคนอีกฝั่งฟ้าที่อยู่ไกล
ช่วยตอบกลับมาด้วยได้ไหม..หัวใจจะได้ยอมนอน.
6 กันยายน 2545 04:27 น.
ponpon
เชื่อมั่นในตัวเธอเสมอมา
อบอุ่นใจกับความห่วงหาที่มอบให้
ถึงแม้สองเราอยู่ห่างสุดแสนไกล
ความคิดถึงยังเดินทางไกลไปถึงกัน
เวลาเคลื่อนไปข้างหน้า
เส้นขอบฟ้าก็ยังไกลอยู่อย่างนั้น
จากวันเป็นเดือนเป็นปีที่ห่างกัน
แต่เธอยังอยู่ในใจฉันทุกคืนวันมันชัดเจน.
6 กันยายน 2545 04:22 น.
ponpon
ไม่เคยขอร้องให้เธอพูดออกมา
เพราะเชื่อมั่นว่าอย่างอื่นมีค่ามากกว่านั้น
เพียงเธอเอาใจใส่ห่วงใยดูแลกัน
แค่นี้ก็ตื้นตันเกินกว่าคำพูดใด
ไม่เคยเรียกร้องอย่างอื่น
ถ้าหากเธอต้องฝืนมันจะภูมิใจตรงไหน
เอาเป็นว่าอยู่อย่างนี้เรื่อยๆไป
ฉันก็สุขใจสบายดี
แม้ว่าอยากจะได้ยินเธอบอกรัก
แต่ไม่ชอบใจนักถ้าบีบคั้นขนาดนี้
เมื่อถึงเวลาเธอคงจะพูดออกมาจากใจที่มี
ส่วนฉันจะสะสมความรู้สึกดีดีและอยู่ตรงนี้เพื่อรอฟัง.
6 กันยายน 2545 04:12 น.
ponpon
สังขารในโลกล้วน เปลี่ยนแปลง
วัฏจักรชีวิตแสดง บอกให้
การกระทำย่อมจำแลง บอกเหตุ
กระทำกรรมดีไว้ ย่อมได้กุศลา
สรรพสิ่งในโลกล้วน มายา
ดีหรือชั่วอุปมา เปรียบได้
ยกเอาเหตุผลมา กำหนด
ทำดีทำชั่วไว้ รู้ได้ด้วยกรรม.