9 กุมภาพันธ์ 2545 17:45 น.
ponpon
เราพบกันคบกัน..ฉันท์เพื่อน
มีไมตรีเสมือนมิตร..ที่ชิดใกล้
ยิ่งนานวัน..ยิ่งใกล้ชิด..สนิทใจ
จนกระทั่งเกิดสิ่งใหม่..ในใจเรา
แปลกจริงนะ..สิ่งดีดี..ที่เกิดก่อ
มีพลังหล่อ..เลี้ยงใจ..ให้หายเหงา
แม้ความรู้สึกเช่นนั้น..ระหว่างเรา
จะบางเบา..ก็ยังมี..ที่ตราตรึง
ฉันคนนี้..รู้เสมอ..เธอคือเพื่อน
ฉันมาเยี่ยม..มาเยือน..เพราะคิดถึง
ไมตรีจิต..ที่เกิดก่อ..ยังติดตรึง
และยังซึ้ง..ความเป็นมิตร..นิจนิรันดร์
พรหมลิขิตขีดเส้น..เว้นช่องว่าง
ไว้ตรงกลาง..ระหว่าง..เธอกับฉัน
บางครั้งห่าง..บางครั้งชิด..สนิทกัน
แต่..ไม่มีวัน..มาบรรจบ..ให้พบเจอ
จึงอยากจะบอก..เธอเอาไว้
ความจริงใจ..ฉันมี..ให้เสมอ
หากวันใด..มีโอกาส..ได้พบเจอ
ขอมองเธอ..ด้วยความรัก..และห่วงใย./ponpo
9 กุมภาพันธ์ 2545 17:31 น.
ponpon
อยากจะพบเจอ..เธอกับฉัน
ตามใจที่เริ่มผูกพัน..และฝันหา
กลัวว่าความรู้สึกดีดี..ที่มีมา
อาจร้างลา..จากกันไป
จึงอยากจะบอก..เธอเอาไว้
อย่าวาดหวังมากมายกับฉัน
เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง..เท่านั้น
ไม่ได้เป็นดั่งฝันของผู้ใด
ถึงอย่างไรก็เป็น..ฉันคนนี้
ไม่ว่าเธอคนดี..จะถูกใจ..หรือไม่
อาจเป็นเพียงเพื่อนพูดคุย..ที่เข้าใจ
หรือแค่แวะมาทักทายแล้วก็ลืม.