10 กุมภาพันธ์ 2545 00:00 น.
ponpon
วันเวลาผ่านไป..ช่างไวนัก
ได้รู้จัก..คุยกัน..วันละหน
เก็บความจริง..บางสิ่งไว้..ในกมล
แต่ละคน..แตกต่าง..ระหว่างกัน
ความเป็นเพื่อน..และไมตรี..ที่มีให้
ผูกสัมพันธ์..ด้วยใจ..จริงไหมนั่น
ณ.ตรงนี้..มันเหมือนจริง..ทุกสิ่งอัน
แต่ก็ฝัน..กันไป..ไกลความจริง./ponpo
9 กุมภาพันธ์ 2545 23:45 น.
ponpon
1+1 เป็น 2 ..ถูกต้องแน่
1+2 เป็น 3 แท้..แน่ใช่ไหม
1+1 จะเป็น 3ได้อย่างไร
ลองเก็บไป..คิดไว้ในใจเธอ./ponpo
9 กุมภาพันธ์ 2545 23:45 น.
ponpon
เธอเห็นฉันเป็นเช่นรัยหรือ..
รึว่าถือฉันเป็น..เช่นทางผ่าน
เพียงแค่เขาเข้ามาไม่ช้านาน..
คำเคยหวาน..ก้อเลี่ยนจนเปลี่ยนไป
คำที่เคยเอ่ยว่า..คิดถึงฉัน
เคยซาบซึ้งทุกวัน..ยามอยู่ใกล้
แต่คำว่ารักฉัน..เมื่อแยกทางห่างกันไป
มันเหมือนมีดกรีดใจ..ให้แหลกลาญ./ponpo
9 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
ponpon
ราตรีนี้มีดาว..พราวระยับ
งามประดับนภา..ฟ้าสีสวย
หนาวน้ำค้างพร่างพรม..ลมระรวย
แสงดาวสวยระยิบระยับ..งามจับตา
กลางหมู่ดาวคือเดือนเพ็ญ..เห็นเด่นชัด
ดึกสงัดลมรำเพย..เชยบุปผา
หอมไม้ดอกในสวน..มวลผกา
เสียงสกุณาแว่วหวาน..กังวานไพร
ณ.แดนดินถิ่นนี้..เป็นที่พัก
อยากให้เธอที่รัก..อยู่ใกล้ใกล้
ยินสำเนียงเสียงร้อง..ของหัวใจ
เธออยู่ไหน..อยู่ไหน..ใยไม่มา./ponpo
9 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
ponpon
นั่งดูเค้าคุยกับใคร..ใจเราแป่ว
ลืมเราแล้วหรือไร..ดวงใจเอ๋ย
มานั่งอ่านเค้าคุยกัน..ทุกวันเลย
จะทำเฉยง่ายๆ..ได้อย่างไร
เจ็บที่ใจแปลบๆ..แสบยิ่งนัก
คุ้นเคยนัก..กับคำที่ขานไข
เป็นคำเก่า..ที่เราคุ้นมาแต่ไร
และเคยคิดว่าจริงใจ..ตลอดมา
แม้แผ่นดินสิ้นหญิงที่พึงเชย
อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า
สอนเอาไว้..เตือนใจตลอดมา
แต่..โธ่ๆ..น้ำตายังเอ่อคลอ./ponpo