30 มีนาคม 2547 16:16 น.
poet_p
มิตรภาพแห่งกาลเวลา
หลายปีแล้วน่ะ ที่พวกเราได้ร่วม "พเนจร" บนเส้นทางสายนี้ เส้นทางที่เลือกแล้วว่าดีที่สุด เหมาะสมที่สุดที่จะเป็น"สะพาน"พาพวกเราไปถึงฝั่งฝัน
เส้นทางสายชีวิตสายนี้ คงไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบ อาจแซมด้วย "หมามุ้ย" หรือหนามของ"มัยราพ"หนทางอาจเลี้ยวลดคดเคี้ยว เป็นหลุมเป็นบ่อไปบ้าง แต่นั่น ก็ไม่ใช่อุปสรรค มันกลับเป็น"ยาขนานเอก" ที่ทำให้
พวกเราลุกขึ้นสู้และพร้อมที่จะก้าวต่อไปบนเส้นทาง "สายรุ้ง"อย่างกล้าหาญ
ที่นี่อีกเช่นกัน ทำให้พวกเรารู้จักกับคำว่า"เพื่อน" และ"มิตรภาพ" ใสๆ บ่อยครั้ง ที่เราได้ร่วมกันสร้าง"วีรกรรม แสบๆ คันๆ กล้าๆ บ้าบิ่น " หรือทุ่มทุนกิจการงานสร้าง โดยยึดconceptที่ว่า "หรู เลิศ อลังการณ์ดาว 40 ล้านดวง" จนทำให้เพื่อนร่วมระดับชั้นต้อง "อึ้ง ทึ่ง เสียว" กับ วีรกรรมของพวกเราอยู่เนืองๆ
การ"พลัดหลง" ที่ดลให้มาพบและมารับรู้เรื่องราวต่างๆกับทุกคน จากวันนั้นจนถึงวันนี้.....ถ้อยคำที่เป็นเช่นแรงใจในทุกโอกาส
ทุกมือที่คอยพยุงยามอ่อนล้า และสิ่งสำคัญที่สุด พระ/นาง ทุกผู้ทุกนาม
ที่ได้โลดเล่นบน "แผ่นฟิล์มหัวใจ" ร่วมสร้าง "เรื่องไม่เป็นเรื่อง" แต่ "โดนใจ" จารึกใน "วรรณกรรมมีชีวิต"นี้ไว้ "หลอนใจ" ทุกๆดวง ยามหลับตา
แม้ว่าเราจะแยกย้ายกันตามหาฝัน แต่ความทรงจำระหว่างเรานั้น จะไม่มีวันถูกทิ้งไว้ เป็นเพียงแค่"ข้างหลังภาพ" แต่มันได้ถูก"mem"แล้วน่ะ ทั้งเสียงหัวเราะ รอยยิ้มภาพความประทับใจ chotเด็ดๆ มันส์ๆ ของทุกคน ไว้
ใน " ไดอารี่ใจ" เสมอมา และเมื่อเปิดอ่านครั้งใด "กลิ่นไอแห่งมิตรภาพ" ยังคงอบอวลแต่งแต้มจินตนาการได้ในทุกช่วงของห้วงเวลา
@เวิ้งวันเวลาเอ๋ย พาเราผ่านเลยใกล้รุ่งฉาย
รุ้งหวังแจ่มฟ้าเบิกระบาย ใกล้ลุจุดหมายอันมุ่งมา
จึงรู้ซึ้งว่าในชีวิต เมื่อใช้คมความคิดย่อมมีค่า
เดินสู่ความหวังด้วยปัญญา พร้อมความเก่งกล้าตลอดกาล
@โลกยังหมุนเวียนปรับเปลี่ยนด้าน ฟ้าย่อมผสานผสมสี
มีสิความหวังเธอยังมี อาจเป็นพรุ่งนี้หรือนิรันดร์
ปล. กลอน 2 บท ข้างล่าง ไม่ได้แต่งเองน่ะ เป็นของผู้แต่งท่านอื่น ฝากขอบคุณท่านด้วย ที่เป็นส่วนหนึ่ง
ที่ทำให้บทความจากเพื่อนถึงเพื่อนชิ้นนี้ "ไม่หยุดเพียงแค่ในจินตนาการ"