10 กรกฎาคม 2548 03:10 น.
poet_p
ครั้งแรกที่เจอเธอ
ใจมันก็เพ้อตะโกนว่าใช่
ครั้งแรกที่สายตาตรงใจ
รู้สึกว่าทำไมทำไม...หยุดมองเธอไม่ได้ ทำไมกัน
ทั้งที่คนก็พลุกพล่าน
แต่ในสายตาที่ผ่านมีแค่เธอคนนั้น
โธ่ หัวใจ นี่เป็นอะไรกัน
มันก็ตอบว่าเธอโดนใจฉัน...อย่างแรง
และแล้วในวันธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
อยู่อยู่เธอก็เดินเข้ามานั่งข้างข้าง
ใจที่จืดชืดได้ถูกแต่งแต้มด้วยสีบางบาง
แต่ก็เพียงพอที่จะสุกสว่างกลางใจ
ไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยเจอคนที่ให้มองอย่างเดียวไม่ได้
ไม่เคยรู้สึกว่าต้องการมีใครใคร แต่เธอก็มารบกวนหัวใจ
แล้วใจมันก็สั่งไปว่า ชอบ เธอ
10 กรกฎาคม 2548 02:06 น.
poet_p
หลีกหนีความวุ่นวาย
ปล่อยใจในวันสบายตอนสายสายวันเสาร์
ฟังเสียงจากใบหญ้ากระซิบผ่านสายลมบางเบา
บอกผ่านข้อความเก่าเก่าที่คอยตามรุมเร้าหัวใจ
หลับตาสักครู่
แล้วจะเจอโลกส่วนตัวที่ซ่อนอยู่ใกล้ใกล้
ในท่ามกลางความสับสนจากข้างนอก ก็แอบมาพักข้างใน
ไว้พร้อมเมื่อไรค่อยก้าวออกไปแล้วสวมใจฝ่าฟัน
แต่ตอนนี้เวลานี้
ขอหยุดอยู่ที่โลกของฉัน
มีท้องฟ้า ปลายหญ้า กับจินตนาการที่โลดเล่นดั่งใจกัน
ไม่มีขอบเขตของความฝัน...ทำตามเสียงหัวใจฉัน และ ฉัน ก็พอ
@_@_@_@_@_@_@_@_@_@
#_#_#_#_#_#_#_#_#_#_#)#_#_#_#_#
หน้าส่วนตัว
1418
