21 กันยายน 2547 16:15 น.
Poem_Writer
ใกล้วันสอบมองรอบตัวหัวใจฉัน ตั้งแต่จันทร์ฝันไปว่าวันอาทิตย์
อ่านทีไรใจมันเพ้อละเมอจิต แค่เพียงคิดนิดเดียวก็เสียวใจ
หยิบหนังสือมือสั่นพรั่นเรื่องเธอ อยากได้เบอร์ไว้เพ้อฝันตอนหวั่นไหว
อ่านคณิตวิทย์สังคมขมในใจ มีสิ่งใดในใจไม่มีดี
โปรเจกไตล์คล้ายรักที่มักโค้ง เหมือนโดนโกงโครงรักไร้ศักดิ์ศรี
ให้มันเป็นเส้นขนานนานๆที จำเป็นปีชีวาน่าอนาจ
ความเร็วต้นจลน์ศาสตร์วาดง่ายๆ ศรหัวท้ายคล้ายแรงแปลงหน่วยมาตร
ใช้ความจริงอิงรักตรรกศาสตร์ แต่ยังขาดเวคเตอร์เธอและฉัน
ไร้ความเร่งเป็นศูนย์คูณแล้วหาย ในแกนYคล้ายรักพักในฝัน
ไม่เคลื่อนที่ทวีใจไร้โมชั่น ล้านนิวตันฟริกชั่นมากลากไม่ไป
ใกล้เป็นคอสไกลเป็นซายคล้ายกับฉัน ในบางวันหันมาทักรักอยู่ไหน
แต่บางครั้งชั่งมันฉันเป็นใคร ลืมหรือไรใครเซต้าอัลฟ่าแทน
เธอโกหกผกผันฉันละเบื่อ ไม่อยากเชื่อเกลือหวานนานหมื่นแสน
อยากให้แน่แปรผันกันตามแกน ซายคอสแทนแค้นใจลืมไม่ลง
ซาย53ถามใครดี4ส่วน5 แทน45น่าจะหนึ่งซึ้งมั่นคง
แทน90คิดนะอนันต์จง มองตรงๆคงคิดได้ก็ตอบกัน
สมดุลกลจลน์ศาสตร์คาดว่าง่าย โปรเจกไตล์คล้ายทางวางในฝัน
ซิกม่าเอ็มโมเม้นแรงระแวงกัน กฏนิวตันฉันรักเธอเสมอมา
จุดศูนย์ถ่วงห่วงรักประจักษ์เห็น ใช้โมเม้นเป็นแรงตะแคงหา
ใช้พื้นเอียงเฉียงซ้ายคล้ายชีวา ทุกเวลาซาแควรูทสูตรง่ายดาย
มุมเซต้าค่านี้ไม่มีให้ ก็เหมือนใจไร้ฉันมันจางหาย
แรงเสียดทานหารกันมันแทบตาย แกนXYคล้ายฝันฉันไม่มี
ล้อกับเพลาเราสองมองไม่เห็น เป็นอย่างเช่นเลนส์เว้าเราไร้สี
ตกกระทบพบหน้าลาทันที เห็นคนดีตีจากพรากกันไป
ทวนเป็นลบพบก็ถามตามเป็นบวก แสนสะดวกพวกเราเฝ้าแก้ไข
แต่เมื่อเขาเข้ามาว่าอย่างไร เธอเชื่อใจให้มากจากคำเขา
ฮาร์มอนิกซิกม่าค่าแปรผัน ทุกคืนวันฝันกี่ครั้งทั้งศุกร์เสาร์
มีตัวแปรแน่นอนกลอนของเรา แม้จะเก่าเงาของจันทร์ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
3726
