บทสนทนาสุดท้าย

กรกฎายน

คนตาย
คนดี..ฉันยังไม่ตาย
ยังต้องเวียนว่ายต่อไปในวัฏ
ผลไม้ยังไม่สุกงอมจัด
เห็นอยู่หลัดๆแท้ๆ
น้ำตาของเธอไหลพราก
ฉันไม่น่าตีจากแต่ก็สายเกินแก้
ความรักของเธอรักแท้
ไม่มีข้อแม้ฉันน่าจะรู้
คนเป็น
ทิ้งฉันไว้ในโลกลำพังทำไม
แม้เธอจะป่วยไข้ฉันก็พร้อมจะหยัดเคียงคู่
เธอเป็นแรงบันดาลให้ฉันมีชีวิตอยู่
แต่แล้วจู่ๆ ใยจึง..
ฉันเรียกเธอกลับมาไม่ทัน
เธอจากไปกระทันหันจนฉันอื้ออึ้ง
ไหนเคยสัญญาว่าเราจะอยู่กันจนถึง..
เสือไร้ที่พึ่งขาดป่า
คนตาย
ย้อนเวลากลับไปไม่ได้อีก
หลังจากตัดสินใจปลีกหลีกหน้า
เราอยู่กันคนละโลกแล้วแก้วตา
หวังว่าเธอคงจะไม่ตามฉันมาหวังไว้เช่นนั้น
คนเป็น
ตกลงฉันจะไม่ตามเธอไป
ฉันต้องยืนอยู่ให้ได้แม้จะอ่อนล้าขาสั่น
แต่ฉันเสียใจเหลือเกินที่ฉุดเธอไว้ไม่ทัน
เป็นความผิดของฉันที่ไม่ทุ่มเทพอ
คนตาย
ไม่..ไม่..เธอไม่ผิด
และฉันหาได้อัมหิตที่ไม่ปล่อยให้ชีวิตอยู่ต่อ
ใครๆต่างว่าช่างทำลายชีวิตที่โลกห่วงใยได้ลงคอ
เป็นฉันเองที่ผิดต่อ...เป็นฉันเองที่...
คนเป็น
ฉันจะภาวนาขอให้ได้พบเธออีกในกาลอนาคต
ฉันจะสวมบท  ฉันจะหยุดเธอไม่ให้ทำเยี่ยงนี้
ฉันจะอธิษฐานขอให้รักไม่ตายไปจากดวงฤดี
ขอให้เธอเดินในวิถีโดยสวัสดิ์
คนตาย
แสงสว่างจากเธอส่องต้องถึงใจ
ขอให้ฉันแก้ไข ขอให้ฉันไม่หนี ขอให้ฉันยืนหยัด
ขอให้ฉันหยุดดูรู้ชัด
ฉันจะตั้งใจบำบัดหากยังจะได้โอกาส
เสียใจเหลือนเกินที่ไม่อดทน
ท้ายที่สุดไป่พ้นไปจากภพชาติ
ยกโทษให้ฉันด้วยที่กระทำการอุกอาจ
ฉันสบประมาทรักแท้
คนเป็นคนตาย
วิถีข้างหน้าจะเป็นเช่นใด
ต่างแยกกันไปด้วยใจแน่วแน่
บรรยากาศโลกรวนปรวนแปร
ขอให้เราไม่อ่อนแอ  ขอให้เราไม่...
คนตาย
ยกโทษให้ข้าด้วยโลก
ที่ทำให้โศกไม่เอาใจใส่
หากแม้นว่ายังได้กลับมาคราใด
ข้าจะดูแลร่างใหม่ด้วยฤทธีชีวิต
ได้โปรดเตือนสติด้วย
ได้โปรดฉุดช่วยผู้งงหลงผิด
ลาก่อนที่รักกัลยาณมิตร
ขอให้พบจิตประภัส
คนไม่เป็นไม่ตาย
ขณะจากจิตท่านลิ่วลอย ๆ
ไม่มีความเศร้าสร้อยแสงในใจแจ่มจรัส
ลมหายใจสุดท้ายรู้ซึ้งแน่ชัด
ท่านไม่ได้ตัดช่องน้อย
ความรัก
ความรักตัวเดียว
ที่เปลี่ยนความเปลี่ยวเปล่าเศร้าสร้อย
อยู่ก็เพื่อรัก  ตายก็เพื่อรัก  ซึ้งจนซาตานยอมปล่อย
มือโบกหย็อยๆยิ้ม.