ขอเป็นดั่งเพลงดอกหญ้า...ว่าห่วงใย

ฝนสีน้ำเงิน

...ริ้วเมฆสวยเรียงรายบนปลายฟ้า
ทุ่งดอกหญ้ายังเงียบเหงาเหมือนเก่าก่อน
แมงปอน้อยบินเศร้าลาจากจร
เกิดละครบทใหม่คงไกลกัน
...เหมือนชีวิตวิญญาณผ่านชีวิต
บางครั้งผิดคิดกลัวหัวใจสั่น
แต่ถ้าไกลใจคงเหงาเฝ้ารำพัน
ทุ่งหญ้านั้นก็คงเหงาเศร้าเหมือนเคย
...ริ้วเมฆสวยเลือนหายบนปลายฟ้า
เมืองอำลาทุ่งดอกหญ้ายังนิ่งเฉย
ลมพัดบอกเฉียดฉิวปลิวผ่านเลย
เมฆสวยเอ่ยต่อไปไร้ชีวี
...ริ้วเมฆสวยเปลี่ยนไปกลายเป็นฝน
ฟ้าเบื้องบนผันพลิ้วปลิวเปลี่ยนสี
บนหนทางใช่เดินย่ำฉ่ำฤดี
ขวากหนามมีตำได้ให้ระวัง
...จากไปแล้วให้สดใสดังสายฝน
สุขทุกข์ทนต้องสู้ได้ดั่งใจหวัง
ฟ้าสีสวยยังมีฝนกลกำบัง
ขอเป็นดั่งเพลงดอกหญ้าว่าห่วงใย				
comments powered by Disqus
  • วิภาวดี/บิ๊ก

    11 มีนาคม 2550 17:47 น. - comment id 668727

    ...จากไปแล้วให้สดใสดังสายฝน
    
    สุขทุกข์ทนต้องสู้ได้ดั่งใจหวัง...
    
    ชอบมาก...
    41.gif41.gif41.gif41.gif36.gif36.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    11 มีนาคม 2550 17:58 น. - comment id 668735

    แต่ดรยด้วยหนามโป๊ยเซียน กระบองเพชร และช้างร้องไห้ ใช่ไหม46.gif
  • ฝนสีน้ำเงิน

    11 มีนาคม 2550 19:21 น. - comment id 668764

    คุณวิภาวดี/บิ๊ก
    ขอบคุณค่ะที่ชอบและแวะมาให้กำลังใจ
  • ฝนสีน้ำเงิน

    11 มีนาคม 2550 19:22 น. - comment id 668766

    คุณ เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 
    แถมด้วยลวดหนามอีกเป็นระยะๆค่ะ
  • White roses

    11 มีนาคม 2550 19:26 น. - comment id 668769

    เป็นเส้นทางที่โหดร้ายจังค่ะ..36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน