ห้วงจาบัลย์วันอ้างว่างห่างความรัก ยากห้ามหักผลักความเศร้าเหงาให้ห่าง กอดกายเปลี่ยวยืนเดียวดายตามรายทาง รักไกลห่างอ้างว้างหนอสุดท้อใจ เหนื่อยหัวใจไปกับรักที่หักสิ้น น้ำตารินถวิลหากลับมาใหม่ หากอดีตขีดผ่านแล้วแคล้วหวนไป เพียงร่ำไห้ใฝ่หาด้วยอาวรณ์ เงาจันทร์ส่องแหงนมองฟ้าหาเพื่อนเหงา ร้างไร้เงาเฝ้าเพรียกหาใจล้าอ่อน ความเจ็บปวดนวดใจเหงาเฝ้าอ้อนวอน ให้บั่นทอนผ่อนความช้ำระกำตรม ใครสักคนผ่อนปรนหมองร้องเรียกพร่ำ ช่วยผ่อนช้ำนำหนทางร้างขื่นขม มาเติมต่อก่อความหวังฝังอารมณ์ ฉุดรักขมที่จมปรักรักมลาย เพียงรอคอยน้อยใจในความหวัง น้ำตาหลั่งยังรินไหลไม่ขาดสาย ความเจ็บปวดรวดร้าวใจไม่เคยคลาย ภายสุดท้ายหมายให้เห็น...รอยน้ำตา
11 มีนาคม 2550 12:24 น. - comment id 668641
.เหลือเพียง......รอยน้ำตา เฮ้อ ๆๆ เฮ้อ ๆๆๆ..
11 มีนาคม 2550 13:33 น. - comment id 668671
แม่นอีหลี สุดท้ายที่เหลือไว้ คือ รอยน้ำตา
11 มีนาคม 2550 17:02 น. - comment id 668704
** น้ำตา..ที่ไหลหลั่ง ประดุจดังทะเลหวน รักนี้..ไม่ไหลทวน ใครเรรวนคงรู้ดี....ฯ แวะมาเยี่ยมค่ะ..เพื่อนเก่า..หายไปนานนะคะ..สบายดีมั้ยคะ..
11 มีนาคม 2550 17:40 น. - comment id 668720
เพียงรอคอยน้อยใจในความหวัง น้ำตาหลั่งยังรินไหลไม่ขาดสาย ความเจ็บปวดรวดร้าวใจไม่เคยคลาย ภายสุดท้ายหมายให้เห็น...รอยน้ำตา เศร้าจัง...ขนาดเห็นเป็นรอยน้ำตา... ทีเดียวเชียว..
12 มีนาคม 2550 09:38 น. - comment id 669069
รอยรัก... ที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา
12 มีนาคม 2550 11:51 น. - comment id 669195
เพราะอาลัย เลยมีรอยน้ำตาหน่ะค่ะ ...