คนใจน้อยหงอยเหงาสุดเศร้าหมอง น้ำตานองคิดมากเพราะสับสน หลงติดบ่วงลวงใจในวังวน น้อยใจจนทดท้อจึงพ้อมา เขาไม่รับไม่รู้อดสูเหลือ รักจุนเจือสักหนยากค้นหา มีบ้างไหมตอบรักมาสักครา คนไร้ค่าเสียน้ำตาเป็นอาจิณ ยามท้อแท้อับจนไร้หนทาง รักอับปางพังทลายสลายสิ้น คนอับโชควาสนาน้ำตาริน ชั่วชีวินสิ่งที่หมายมลายรอน สมน้ำหน้าโง่นักรักคนผิด ระทมจิตตนเองหลงเพลงหลอน หลงคารมคำลวงบ่วงอาวรณ์ แทบม้วยมรณ์ชีวาตย์พลาดคำคน ฉันทั้งนั้นที่ทำให้ช้ำรัก มาตระหนักเจียนตายก็หลายหน รักแล้วช้ำกล้ำกลืนจำฝืนทน น้ำตาหล่นนองหน้าก็สาใจ
8 มีนาคม 2550 12:58 น. - comment id 663485
ตัดพ้อจัง...
8 มีนาคม 2550 13:19 น. - comment id 665180
เขาคนนั้น ไมใจร้ายจัง แม้ไม่รักปักใจไยไม่บอก มาลวงหลอกให้ช้ำชอก...เสียหนักหนา แม้ไม่คิดผูกพัน...ไยหมั่นจำนรรจา ให้ความหวังกันว่า...มารักกัน .................... หากเธออยากล้อเล่นกับหัวใจ ทำหวั่นไหวแล้วจากไป...ไม่คงมั่น อยากจะคิดคบไปในวันวัน ฉันคงไม่ฝันคิดผูกพันในวันที่ผ่านมา .................... มันเศร้าจางเรยยยยจ้า สู้ๆๆน้า ยังงัยใจก้อยังเป็นของเราอยู่น๊ะ
8 มีนาคม 2550 09:57 น. - comment id 667563
อย่าน้อยใจเลยคนดีสุดที่รัก เมื่องานพักพบกันตามมั่นหมาย รักที่น้องมอบพี่ไม่มีคลาย ยังต่อสายใยรัก..ไม่จากลา..
8 มีนาคม 2550 10:06 น. - comment id 667566
เก็บน้ำตา..ไว้เถิด..อย่าให้ไหล โปรดอย่าให้..มันหลั่งมา..คราหวั่นไหว เขาไม่รัก..อย่าไปสน..จนช้ำใจ สักวันได้..พบคนดี..ที่รักจริง..
8 มีนาคม 2550 10:10 น. - comment id 667569
มาปลอบใจ จ้า ไม่น้อยใจหรอกน่า โอ๋ ๆ นิ่งทุบ นิ่งทุบ คิดถึงจัง...
8 มีนาคม 2550 10:16 น. - comment id 667577
โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคนใจน้อย อย่าน้อยใจไปเลยน้ามาให้กอดแหละ อิอิ
8 มีนาคม 2550 10:23 น. - comment id 667583
อารมณ์ไปไม่ถึงนะ เขียนกลอนไม่ได้
8 มีนาคม 2550 10:42 น. - comment id 667587
รักมั่นคงก็แต่เขา.. หนักเบาเลยน้อยใจ.. น่ะ..เดี๋ยวเย็นๆก็หาย..ใช่ป่ะ
8 มีนาคม 2550 11:06 น. - comment id 667603
มาสิมา พี่นั้นคิด ถอดพิษให้ ชายอะไร มาทำน้อง ต้องหมองหม่น ทนได้ไหม รักกันหนา ประสาจน แต่พี่นั้น บอกได้คน มีรักจริง
8 มีนาคม 2550 12:31 น. - comment id 667641
คุณเฌอขาขอมือหน่อยซิ..... อ่ะ! ยื่นความอบอุ่นให้ล่ะอย่าน้อยใจน่านะ..
8 มีนาคม 2550 14:35 น. - comment id 667687
ให้เราคิดว่าไม่ใช่มีแต่เราเท่านั้นคนอื่นก็ ยังมีอีกมากนัก ผมเองก็เคยผ่านวิกฤตการณ์ชีวิต นี้มามากจนมันชินชาเสียแล้วครับ แต่ก็อยู่ได้ ขอให้โชคดีนะครับเจ้าหญิงสดสวยด้วยน้ำใจและ ร่างกาย แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2550 16:32 น. - comment id 667725
น้อยใจจนชินแล้วค่ะ แวะมาบอกแค่นี้ค่ะ
8 มีนาคม 2550 17:01 น. - comment id 667741
แวะเอา กาแฟมาปลอบค่ะ...
8 มีนาคม 2550 17:36 น. - comment id 667764
อย่าใจน้อยน้อยใจไปเลยเจ้า อย่าซึมเศร้าเสียขวัญจนหวั่นไหว ใช้สติตรึกตรองท่องอดทนไว้ จงข่มใจให้สงบจบคือนิ่ง.
8 มีนาคม 2550 20:34 น. - comment id 667822
อย่าน้อยใจใจน้อยเลยกลอยจิต รักเป็นพิษตัวน้องไม่ผ่องใส พี่เอายามาสมานรักษาใจ ทดลองใช้กินประจำไข้จากจร
8 มีนาคม 2550 20:40 น. - comment id 667829
นั่นสิคะน้อยใจเหมือนกันเลย
8 มีนาคม 2550 22:32 น. - comment id 667894
ชอบเพลงน่ะ..
8 มีนาคม 2550 22:37 น. - comment id 667897
เพราะพิษรัก ปักลง ที่ตรงอก จึงช้ำชก ตกใจ ไห้โหยหวน เมื่อรักลา จึงร้องร่ำ จนคร่ำครวญ ให้รักทวน กลับมา หาอีกที อย่าน้อยใจนะ..โอ๋ๆๆๆๆ
9 มีนาคม 2550 06:55 น. - comment id 667940
แต่งกลอนนี้ได้โดนใจมากเลยคะ อ่านแล้วโดนใจวัยรุ่น
9 มีนาคม 2550 09:21 น. - comment id 667978
หัวใจมี เพียงดวงเดียว น้อยอยู่แล้ว ใยน้องแก้ว ว่าน้อย ไปกันใหญ่ อันว่าน้อย หรือมาก หากเข้าใจ อาจมากไป กว่าใจ ที่รับรู้ น้อยก็หนึ่งนะครับน้องเฌอ..คิดบวกเยอะๆครับ...
9 มีนาคม 2550 10:20 น. - comment id 667997
โทษใครได้ในการเจ็บในครั้งนี้ ฉันเองที่ทำใจให้เหน็บหนาว ผ่านทุกข์ร้อนทักทายหลายเรื่องราว ความรวดร้าวฉันคนดื้อรับมือมัน สมน้ำหน้ายิ้มรับกับความเศร้า ทุกข์ที่เราก่อขึ้นมาท้าสู้ฝัน ไม่มีสุขยังแอบหวังยังตื้นต้น ไม่มีวันที่ลืมเงาเขาจากใจ หลงคารมคมคำถลำจิต แต่ความคิดดื้อด้านสุดทานไหว หมดแรงยื้อแม้นขวางไว้อย่างไร สุดห้ามได้ปล่อยใจเขลาเข้ากองเพลิง
9 มีนาคม 2550 11:10 น. - comment id 668006
อย่ามัวน้อยใจไปเลยน่า เดี๋ยวจะพาไปรำหน้านาคสัก 3 รอบดีมั๊ยจ๊ะ คริ คริ
10 มีนาคม 2550 12:35 น. - comment id 668435
กลอนก็เศร้า เพลงก็เศร้า เราเลยเศร้าไปด้วย
12 มีนาคม 2550 07:26 น. - comment id 668960
ครูพิมคะ ยังน้อยใจพี่อยู่ไม่รู้หาย มากลับกลายสัมพันธ์วันหวานสิ้น อ้างแต่งานเหลือคณนาเป็นอาจิณ น้องชาชินในรักพี่มีแต่งาน ............. พี่กุหลาบขาวคะ เก็บน้ำตาหลายครั้งอย่าหลั่งไหล เก็บซ่อนใจที่ร้าวสุดเศร้าหมอง หวังสักวันได้สมภิรมย์ปอง ได้ครอบครองรักแท้แน่หทัย .............. สาวสกลฯคนโก้คะ นิ่งตบ ค่ะ นิ่งตบ คิดฮอดแม่นบ่ อย่าตั๋วข้อยล่ะ ........... พี่สาวจ๋า จะเอาความขมขื่นไปทิ้งที่ทะเลค่ะ รอซับน้ำตาน้องสาวหล่าด้วยเน๊าะ ............... ก้าวที่..กล้าคะ อารมณ์ไปไหนล่ะคะ ปล่อยให้ป้าอยู่คนเดียวแบบเนี๊ยะ อิอิ ............. คุณคอนพูทนคะ ไม่ทันถึงเย็นหรอกค่ะ สายๆก็หายแล้ว อิอิ .............. พี่คนบนเกาะคะ จ้างก็ไม่ ไปหรอก บอกพี่จ๋า กลัวพี่ยา หลอกช้ำ ซ้ำเยาะหยัน จนไม่กลัว กลัวพิษรัก มักจาบัลย์ บอกรักมั่น แท้แค่คำ จำนรรจ์ลวง .................... คุณรีคะ ขอบคุณมากค่ะ แงๆๆๆคุณรีใจดีที่สุดเลยค่ะ .................... พี่กุ้งคะ ตัดพ้อ ต่อว่า ฉอดๆๆๆๆ ................... คุณเจนคะ แม้ไม่รักไม่ว่าอย่าผลักไส แม้ไม่รักอย่าใส่ใจให้ไหลหลง แม้ไม่รักไยทำให้พะวง แม้ไม่รักอย่าไสส่งจงเข้าใจ สู้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณเจนสำหรับบทกลอนไพเราะ ................. คุณแก้วประเสริฐคะ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจและแนวความคิด จะนำไปปฏิบัติดูค่ะ ..................... พี่สาวจ๋า น้อยใจเรื่องวันนี้ที่ได้เจอ ปัญหาของฉันแหละเธอ ทำไมไม่พูดกันเอง อิอิ .................. คุณโคลอนคะ กาแฟไฟมีไหมคะ กำลังอยากดื่ม อิอิ ................. คุณSalukphinคะ ยังน้อยใจนิดหน่อยในรอยรัก เจ็บปวดนักรักเป็นพิษริษยา ยากอดกลั้นรักร้าวเศร้าชีวา รักบังตามืดบอดตลอดใจ ...................... พี่ชัยชนะคะ ยาถอนพิษไข้รักประจักษ์แจ้ง กลับแสลงโรคเก่าจนเศร้าหมอง ใจน้องนี้ดื้อยาน้ำตานอง เลิกทดลองเถิดคุณหมอขอจรลี .................... พี่แม่มดคะ น้อยใจ อาการนี้เป็นประจำทุกเวลาก่อนและหลังอาหารค่ะ ................... คุณคนมันว่างคะ เพลงพิษรัก.......... ชอบเช่นกันค่ะ แต่ไม่อยากเจอพิษรักนะคะ .................. คุณปราณรวีคะ เพราะพิษรักปักใจให้หม่นหมอง น้ำตานองไข้หนักเกินรักษา เป็นไข้ใจยากหาหมอมาเยียวยา ให้เวลาเป็นยารักษาแทน ...................... คุณแสงไร้เงาคะ ขอบคุณมากค่ะ วัยรุ่นเวปนี้เยอะซะด้วยซีคะ อิอิ ...................... คุณกุมภ์คะ หัวใจเดียวอาจน้อยไปถ้าใจช้ำ ต้องระกำดวงแดเกินแก้ไข ถ้าหากมีสำรองสักสองใจ คงยิ้มได้วันนี้ที่ถูกลืม 1+1เป็น2 2+2 เป็น4 คิดบวกๆๆๆเยอะแล้วค่ะ ขอเป็นคูณได้ไหมคะ อิอิ ............................ พี่สาวจ๋า โทษตัวเองหลงรักภักดิ์คนผิด จึงเจอพิษรักขมระทมหมอง ใครต่างเตือนกลับทิฐิริลำพอง ทำผยองว่าเก่งกาจจึงพลาดไป สมน้ำหน้าสาใจให้ที่สุด เมื่อรักคุดสุดกล้ำน้ำตาไหล รินเถิดนะน้ำตาอย่าอายใคร สาสมใจที่เรานั้นเขลาเอง ........................ ญ่ามิ๊นท์คะ ครั้งนี้ เลือกแตรวง ดนตรีดีๆหน่อยนะคะ เพลงบ่มันส์ รำบ่ม่วนคร่า อิอิ ปล. เตรียมเหรียญเยอะๆหน่อยละกันเด็กวัดเยอะค่ะ หุหุ ................................ คุณทะเลใจคะ น้ำตาท่วมบ้านแล้วค่ะ แต่ทำไมอากาศร้อนอบอ้าว แห้งแล้งขนาดนี้นะ ..................
17 มีนาคม 2550 17:21 น. - comment id 672122
เจ้าน้อยใจ ใจน้อย คอยใครเจ้า ลมแผ่วเบา ใบไม้หวิว พัดปลิวหาย ข้าฝากลม โบกรักข้า พาแนบกาย มิห่างหาย จากทรวงนาง มิล้างลา อยู่ใกล้ชิด แนบสนิท ชิดนวลเจ้า ใยจึงเหงา คิดถึงใคร ใยเรียกหา ความรักข้า ค่าต่ำไป ไม่นำพา ไร้ราคา รักข้านี้ ช่างมีกรรม
18 มีนาคม 2550 20:07 น. - comment id 672522
คุณ รปภ คะ ใครคือเธอเธอคือใครที่ใฝ่ถึง จึงรำพึงรำพันเฝ้าฝันหา เธอคนนั้นคนไหนในอุรา ที่ไขว่คว้ามาอยู่เป็นคู่เคียง ฝากสายลมพรมใจคนไหนแน่ อย่ารังแกเล่ห์หลอกบอกสรรพเสียง รักของใครต่ำค่ามาร่ำเรียง ถ้าคิดเพียงเย้าหยอกเลิกหลอกที