**.. คลื่นศรัทธา มหาชน มาล้นวัด ใช่สัมผัส พระธรรม คำสั่งสอน วนเวียนวิ่ง แหวกไหว้ ใคร่ขอพร กราบอ้อนวอน สมหวัง ให้ตั้งใจ.. **.. วัตถุ มงคล ก็ล้นเมือง เศษโลหะ เศษกระเบื้อง เฟื่องไสว หล่อเป็นองค์ เอี่ยมอ่อง อรทัย สรรพคุณ มีไว้ ใช้ดีนัก.. **.. หวังอยู่ยง คงกระพัน นับล้านชาติ สมหมายมาด ดังใคร่ ใจสมัคร ยศและลาภ มากล้น จนไม่พัก มีคนรัก กว้างขวาง รอบข้างกาย.. **.. โอมนะโม ธุรกิจ ชนิดพระ ต้องลดละ เลี่ยงเหลือ น่าเบื่อหน่าย เหลืออะไร จีรัง หลังความตาย สัตว์ทั้งหลาย ครวญใคร่ ตรองให้ดี.. **.. ความสำเร็จ ที่มี วันนี้นั้น เธอทำมัน ให้เข้ม อย่างเต็มที่ เลิกอ้อนวอน ขออะไร ในโลกีย์ พระไม่มี อะไร จะให้เธอ.. ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
7 มีนาคม 2550 21:32 น. - comment id 667407
เป็นที่พึ่งทางใจได้อย่างหนึ่ง...แต่ต้องทำดีจึงมีผล :)
7 มีนาคม 2550 22:39 น. - comment id 667436
ทำดีขอพระคุ้ม............ผองภัย ธรรมะอยู่ที่ไหน..........ใคร่รู้ อยู่ที่ค่าเท่าใด.............กี่บาท หากอยากได้ยอมกู้......เช่าไว้ห้อยคอ ห้อยพระองค์ละล้าน......เลี่ยมทอง ทำชั่วตัวหม่นหมอง.......ชั่วร้าย แล้วพระท่านคุ้มครอง...หรือเปล่า เห็นแต่บทสุดท้าย.........พระได้ บังสกุล เจริญกันเพียงวัตถจริงๆน่ะครับ
8 มีนาคม 2550 04:59 น. - comment id 667478
พระเครื่องคุ้มครองชีวิตไม่ได้....เป็นได้เพียงเตือนใจเตือนสติ หากใจไร้พระ....ทำกรรมไว้มากมาย...พระที่คอก็เป็นเพียงเศษดินเศษเหล็กที่ปั้นมา วัตถุมงคลที่แท้..ควรจะเป็นธรรมและสติ...นะ
8 มีนาคม 2550 09:33 น. - comment id 667555
คิดดี พูดดี และทำดี คุณพระคุ้มครองเสมอค่ะ เป็นความรู้สึกอบอุ่นมั่นใจ นี่คือคนไทยแท้จริงค่ะ
8 มีนาคม 2550 17:43 น. - comment id 667768
คนไทยน่าจะท่อง***ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน***กันให้เยอะๆเนอะ