ความรักนั้นมีค่ากว่าที่คิด แต่อย่าติดในความใคร่ให้ใจช้ำ จงตรองด้วยจิตผ่องใสใจเป็นธรรม มิเช่นนั้นจะระกำช้ำมิวาย เพียงเศษเสี้ยวของหัวใจใครคนหนึ่ง เป็นเศษซึ่งอาจทำให้ใจสลาย อาจต้องหลบซ่อนเร้นมิเว้นวาย นี่แหละชายเห็นแก่ตัวอย่ามัวปอง ความสุขเราบนความเศร้าใครคนหนึ่ง จงนึกถึงหากเป็นเขาเราคงหมอง ธรรมดาหญิงทั่วไปไม่หวังปอง ให้สามีมีใครครองปองร่วมกัน หากจะรักด้วยใจภักดิ์รักไปเถิด อย่าเลยเถิดถึงครองกายไร้สุขสันต์ ของของใครใครก็หวงห่วงเหมือนกัน อย่าแบ่งปันความทุกข์ใจให้ใครเลย ยามทุกข์ใจมีใครทุกข์กับเจ้าบ้าง ต้องอ้างว้างร้างไร้ชู้คู่เขนย ตัดใจเราเขลาไปไยนะใจเอย โอ้ทรามเชยอย่าเฉยเมยเลยคนดี สิบกว่าปีที่ผ่านมานั้นไม่สาย จงถอนตัวถอนกายไว้ศักดิ์ศรี รำลึกไว้ให้ซึ้งใจในสิ่งดีดี ครั้งหนึ่งมีคนเคยคู่ชู้ชื่นชม จงเข้มแข็งและตัดใจให้ยิ้มสู้ ตั้งสติรู้สู้ด้วยปัญญาอย่าขื่นขม สุขหรือทุกข์ล้วนอยู่คู่อารมณ์ จะเลือกตรมหรือสุขใจให้คิดเอง
6 มีนาคม 2550 19:03 น. - comment id 666620
เป็นความสุขบนความทุกข์ของเรามั้งคะ
6 มีนาคม 2550 19:10 น. - comment id 666628
คุณแม่มู๋ คงไม่ใช่หรอกค่ะ...เพราะเราจะไม่เลือกเอาความทุกข์เข้าใส่ตัวใช่ไหมคะ.. โดยเฉพาะกับแม่มู๋ได้เอาความทุกข์ลงขวดโขง..เอ๊ย!..ลงน้ำโขงไปหมดแล้วนี่คะ..
6 มีนาคม 2550 19:13 น. - comment id 666630
อุ๊ย !!! ขอโทษค่ะคุณแม่มดใจร้าย หญิงรพีงงไปหมดแล้วตอบผิดคนค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ....เบลอจนพาดพิงคุณแม่มู๋ไปเสียแล้ว.....แง..แง..เขาจะโกรธเราไหมเนียะ
6 มีนาคม 2550 19:57 น. - comment id 666659
คงจะไม่ร่วมในความทุกข์นั้นล่ะค่ะ ....
6 มีนาคม 2550 21:54 น. - comment id 666747
มีความสุข..บนความทุกข์..ของคนอื่น เธอจะชื่น..หัวใจ..แค่ไหนหนอ ยิ้มบนคราบ..น้ำตา..ไม่เคยพอ สักวันหนอ..กฏแห่งกรรม..ตามติดทัน.
7 มีนาคม 2550 08:39 น. - comment id 666850
ถ้าคิดรัก ก็เผื่อใจเอาไว้ด้วย รักอาจช่วยให้สมอารมณ์หมาย หรือรักอาจแปรเปลี่ยนอย่างง่ายดาย เจ็บเจียนตาย เพราะรักเขา เศร้าเหลือดี
7 มีนาคม 2550 16:41 น. - comment id 667213
ความสุขบนน้ำตาของลูกผู้หญิงด้วยกัน...นางฟ้าว่าน่าสงสารมากๆ...ทำได้ไงอ่ะนะ..เพศเดียวกับแม่ของเราเลย...บาปกรรมจริงๆ...ชอบเสวยสุขบนความทุกข์ของคนอื่น อย่างงี้ต้องสาปๆๆๆๆๆให้เป็น.......? เติมเอาเองจ้า
8 มีนาคม 2550 05:27 น. - comment id 667491
เอ.....ดูผิดคิดว่าเราแน่ๆ อิอิอิ เธอคนนั้นมีความสุขบนทุกข์ของเป้มา1ปี... แต่ออกหน้าออกตาจริงๆก็5เดือน พูดตรงๆนะ....สงสัยผู้ชายคงจะชอบคำหวาน มากกว่าคนปากหนักนานๆทีบอกรักแต่สามารถทำให้หมดทุกอย่างที่เขาขอมา เป้งงอยู่เลยนะว่า...การกระทำมันไม่สู้จริต ที่พูดพ่นๆๆๆๆๆ เสียน้ำลายมัดใจได้มากกว่าคนที่เสียเหงื่อยอมร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา5ปี อีกทั้งยังแกล้งบอกว่าไม่รู้ว่ามีเมีย..แต่โทรมาหลังที่ตัวเองนอนกับสามีชาวบ้านเสร็จ ตรงนี้แหละแปลก....มีอะไรกันถึงโทรมาบอก ถามว่าคุณเป็นใครเหรอ.... โอ๊ย...อยากจะบ้าตาย สักวันผลกรรมที่ทั้งสองได้ทำคงได้รับกันเต็มๆ ป.ล. มีการมาบอกว่าอย่าจองเวรเขาเลยเขาก็กลัวบาปกรรม และเขาก็สงสารตัวเอง แต่คนหน้าด้าน....ทั้งๆที่รู้แต่ทำเนี่ยะนะ...โอ้พระเจ้า....อ้อร้อสิ้นดี
8 มีนาคม 2550 05:28 น. - comment id 667492
อีกครั้ง โหดไปนิด..ด้วยอารมณ์มันขึ้นน่ะคะ แฮ่ะๆๆๆ แต่เรื่องจริงทั้งนั้นแหละถึงขึ้นง่ายๆ
8 มีนาคม 2550 12:21 น. - comment id 667635
ถึงเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย ไม่เป็นไรนะคนดี..ถ้าหากว่าเขาคนนั้นไม่เห็นคุณค่าในตัวเราก็ปล่อยเขาไป คิดเสียว่าเราโชคดีแล้วหละที่หลุดพ้นออกมาได้...ทำใจให้สงบทำบุญกรวดน้ำให้พวกเขาไปซะ..อุทิศส่วนกุศลให้พวกเขาพ้นจากทุกข์หรือถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป แล้วก็อธิษฐานว่าเกิดชาติใดภพใดก็อย่าได้มาพานพบกันอีก แล้วในวันหนึ่งพวกเขาก็คงได้เสวยผลกรรมที่พวกเขาได้ทำเอาไว้.. มันอาจจะทำยากไปสักหน่อยแต่ถ้าทำได้ใจเราจะมีความสุขไม่เชื่อลองสิ...ใส่บาตรทุกเช้าแล้วเราจะสุขใจ..