สวรรค์มาร เพลงพิศวาสแว่วเวิ้ง.......................ระเริงสวรรค์ ทวยเทพเสพย์สุขสันต์...................เล่นชู้ เริงศึกรุกโรมรัน............................เสียสติ ดีชั่วพิเคราะห์บ่รู้...........................เนื่องด้วยกิเลสงำ แสนสรวงสวรรค์ระส่ำร้อน..........กิเลสเบียน แหลกล่มทั้งมณเทียร....................เทพไท้ ทวยเทพแหวกว่ายเวียน................ตามวัฏ จักรกรรม แผ่นภพสรวงสวรรค์จึ่งไร้............เทพสิ้นมลายสูญ อสูรจึงเกลือกกลิ้ง.........................เต็มสวรรค์ มารหมู่ประจญประจัญ.................ศึกหล้า เริงรบขบเคี่ยวพัลวัน.....................ดุเดือด สวรรค์จึ่งไร้ผู้กล้า.........................ศึกท้าด้วยธรรม ฟ้าจึ่งดำมืดคล้าย............................นรกานต์ ล้วนเทพสัตว์สันดาน....................ชั่วช้า อีกล้วนเหล่าอสุรมาร....................เหี้ยมโหด ชิงช่วงแผ่นสรวงหล้า...................แย่งฟ้าแย่งสวรรค์ ศึกมารระบาดลั่นแล้ว..................โลกา มนุษย์เอย แลเหล่ามวลมนุษา.......................พรั่นเร้น หมู่มารยิ่งกระทำต่ำช้า.................เข้าข่ม มนุษย์เฮย ยิ่งหนักยิ่งเครียดเค้น....................ซาบเข้าพฤติกรรม มนุษย์จึ่งกระทำต่ำช้า...................เช่นมาร กระทำนอ ฝังลึกถึงสันดาน...........................จิตร้าย เริงร่าแต่สาธารณ์..........................สิ่งต่ำ ละเลงสาดเปรอะป้าย...................แปดเปื้อนสิ่งแขยง รุนแรงตามจิตร้าย........................คิดครอง จึงใฝ่สูงใฝ่ปอง............................โลกหล้า ก่อเกิดศึกประชาผยอง.................ทั่วโลก หวังใหญ่เป็นหัวหน้า..................ใหญ่ด้วยอบายกรรม หมู่มารยังเล่นลิ้น.........................เล่ห์ลวง หลอกล่อประชาปวง...................เท็จปลิ้น ประชาจึ่งซาบทรวง....................จำจด กันมา มนุษย์จึ่งรู้เล่นลิ้น........................หลอกเร้นเพื่อนผอง ครรลองพระพุทธสิ้น.....................แหลกสลาย ธรรมมะถูกทำลาย..........................กร่อนกร้าน คำสอนแค่คำนิยาย..........................หลอกโลก ธรรมมะจึ่งถูกค้าน..........................ว่าไร้สำคัญ พญามารเหินเหาะฟ้า......................กลับสวรรค์ แลโลกโศกจาบัลย์..........................ถล่มหล้า ถึงคราวยุคสมัยบรร-.......................ลัยโลก แล้วนอ โลกถล่มจมใต้ฟ้า............................สนั่นเกรี้ยวกลางสวรรค์.
5 มีนาคม 2550 18:39 น. - comment id 665989
เยี่ยมค่ะ
5 มีนาคม 2550 20:53 น. - comment id 666020
สวัสดีครับ คุณ แดนไกล ไลบีเรีย ณ สรวงหล้ามาราลั่น สนั่นภพ ณ แดนสวรรค์พรั่นจุ่งรบ ประดาเลือด ณ วิมานแห่งเทพจึ่งจบ สยบธรรม ณ โลกหล้ากระหายเหือด แห้งแล้งกันดาร
5 มีนาคม 2550 22:49 น. - comment id 666050
มาชมโคลงแสนไพเราะค่ะเก่งจังเลย..ชอบอ่านค่ะ
6 มีนาคม 2550 07:56 น. - comment id 666098
คนเราสมัยนี้...มารยังอายเลย ว่าไหม แดน
6 มีนาคม 2550 10:43 น. - comment id 666207
โคลงเพราะดี เข้าใจเขียน คนอ่านพาลอินนึกตามไปด้วยเลย
6 มีนาคม 2550 14:25 น. - comment id 666375
i think so ... o no no มนุษย์หนอมนุษย์ มาทักทายยามบ่ายจ้าน้องซ่า....
6 มีนาคม 2550 23:51 น. - comment id 666766
พี่นางฟ้างับ..... ให้กลับไป 3 ดอกเลย พี่กุหลาบน้ามตา.... ขอบคุณสำหรับโคลงเพราะๆนะคับผม พี่กุหลาบขาว..... ขอบคุณพี่มากคับที่ติดตามงานมาตลอดเลย พี่เป้เป้..... คนบางคนยังเลวกว่าหมา เอ๊ย มารเลยครับ ป.ล. อย่างคนที่ทำให้ไอทีวีต้องจากประชาชนไปนี่สิ พี่เอม (ใช่ป่ะคับ).... ขอบคุณครับ อย่าอินไปมากๆล่ะกัน คิคิ พี่เจนจ๋าาาาา...... มาทักทายกลับตอนดึกจ้า
22 มีนาคม 2550 16:49 น. - comment id 675021
เพราะดีนะ บทกลอนอ่ะครับ ตั้งใจแต่งต่อไปนะครับ