ระยิบ....ระยับตา.... แข่งดารา...ฤๅ...ไฉน วิบ..วับ...วะวาบไหว ริบ...ริบ...หรี่...ราตรีงาม ลอยล่อง....ละอองดาว แสงพร่างพราว....ดูวาววาม ตะเกียงแห่ง....วนาราม ถึงสุดงาม...เพียง....หิ่งห้อย ระยิบ...ยังแพ้...ดาว งามพร่างพราว...แพ้...ดาวลอย บินวน...ยังต่ำต้อย สุดเอื้อมสอย...ถึงดาว...เดือน รุ่งแจ้งแสงตะวัน ชีพก็พลัน....ดับ...ลับ...เลือน ร่วงหล่น...ลงกลาดเกลื่อน ใต้ร่มพฤกษ์....ในพนา เจ้างาม...ชั่วข้ามคืน มิอาจ...ฟื้น.....กลับคืนมา เจ้างาม...แต่ดงป่า อย่าหาญกล้า...ในดงเมือง
4 มีนาคม 2550 21:36 น. - comment id 665756
ดีมากครับ เก่งเนอะ ตัวแค่เนี้ย
4 มีนาคม 2550 21:43 น. - comment id 665762
5 มีนาคม 2550 06:49 น. - comment id 665810
เก่งจริงนะครับ
5 มีนาคม 2550 13:08 น. - comment id 665909
แม้เป็นเพียงหิ่งห้อย ตัวน้อยน้อยแสนบอบบาง แสงน้อยจะนำทาง ให้ใจจางลาความเศร้า
7 มีนาคม 2550 11:32 น. - comment id 666926
หิ่งห้อยคอยมาประดับฟ้า ถึงเวลาเย็นมาก็มองเห็น ทำให้ท้องฟ้าสวยเมือ่ยามเย็น อย่างเสกเช่นเราเฝ้าคิดถึง สู้และอดทนนะครับ
8 มีนาคม 2550 14:23 น. - comment id 667679
เก่งมากครับ ผมเป็นกำลังใจให้เสมอ
22 มีนาคม 2550 22:10 น. - comment id 675121
ขอบคุนค่ะ....กันเกรา คุนเอก แค่แวะมาอ่านสักครั้งก้อดีใจนะคะ