เหนื่อย

ดวงตาของท้องฟ้า

รักคือทุกข์  ทุกข์ในรักปักดวงจิต 
แม้แต่คิดที่จะรักใจ  ก็หนักใจ  
จะมีใคร รักจริง สักคนไหม  
ฉันคนนี้ที่มีใจที่รักจริง
เฝ้าแต่รอให้สักคน ใช่เดินผ่าน
ไม่มองข้ามความเป็นฉัน เท่านั้นเอง 
     ก่อนนั้น ฉันเคยรักใครคนหนึ่ง 
  รักสุดซึ้ง แต่เธอเต็มดวงจิต 
  แต่เธอนั้นไม่มอง เลยสักนิด 
  ฉันก็ได้ แต่คิดเพียงฝ่ายเดียว 
   ฉันเจ็บช้ำอย่างไรเธอไม่รู้ 
 
   เท่าที่ดู เธอไม่เคยมีใจให้ฉัน 
   ฉันก็ได้แต่เก็บใจ เดิมๆใกล้จะพัง 
   ฉันก็ได้แต่หวังว่าสักวันเธอคงเห็นใจ 
            ถึงวันนี้ที่ทำได้ คือไปจากเธอ
           รักเสมอที่ทำไป  เพราะใจเจ็บเหลือเกิน 
           หากอยู่ไป ก็คงเหมือนฉันนั้นคงฝืน 
           ทุกวันคืนฉันเจ็บ เก็บน้ำตา  
           
   รักคือทุกข์ ทุกข์ในรัก นั้นคงอยู่
ได้แต่ดูเธออยู่แต่ไกลๆๆ  อาลัยหา
ฝากบอกเธอ เพื่อน คนล่ะฟ้า  ว่าคิดถึง
ในชีวิต คงคำนึง ถึงแต่เธอ  .......
 
          
  
                    ..................ดวงตาของท้องฟ้า ................				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    4 มีนาคม 2550 02:34 น. - comment id 665533

    คนรักจริงคงได้แต่งงานหรือไม่ก็ตายหมดโลกแล้วละมั้ง5.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน