http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song317.html หากรู้สักนิด เพียงได้ชิดสนิทเธอละเมอว่า ทั้งโลกหล้าดวงดอกไม้บานอย่างหวานหอม ค้อมดอกดวงพร้อมพลีพวงให้ดมดอม ไพรพะยอมทั่วทั้งป่าผลิตระการ เสียงสายธารระรินไหลท่ามไพรพฤกษ์ ในรู้สึกราวดนตรีทิพย์ซร้องผสาน ฟังเสียงลมราวเสียงกระซิบรักตราบชั่วกาล นกขับขานฟังไพเราะพ้อคู่ใจ เห็นสายรุ้งทอดสายระยับระย้า บนฟากฟ้าเมฆเลื่อมพรายราวสายไหม เห็นทางช้างเผือกสุดโค้งขอบฟ้าไกล เห็นดาราสุกใสดั่งเพชรพราว เพียงได้ชิดสนิทเธอละเมอว่า... โลกเหว่ว้าลบเลือนความเหน็บหนาว หลอมรวมจิตลืมทุกสิ่งหลากเรื่องราว ฝันอะคร้าวดั่งลอยล่องท่องแดนสรวง ทิพย์พิมาน..! .................. อุโมงค์โมก วันนี้มีเวลาพลิกดูหนังสือ..บ้านและสวน.. ที่ซื้อมาทิ้งไว้นานแล้ว มากองรวมๆกันไว้กับหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน.. เพราะ.. ระยะนี้มัวแต่เอาใจ ไปจดจ่อกับสิ่งมีชีวิต..ที่เรียกว่า..คน..ใครบางคน และ.. เรื่องราวสวยงามมากมี ที่งดงาม..มากกว่า.. ที่หัวใจให้ความสำคัญมากกว่า.. ดวง.. จะมีความสุขมากกับการได้อ่านหนังสือ.. เกี่ยวกับการแต่งบ้าน จัดสวน แม้ว่า.. ในชีวิตจริงไม่ชอบสวนที่ประดิษฐ์ประดอย.. ใจชอบสวนป่าที่ดูธรรมชาติธรรมดา และ.. ดูมีชีวิตมากกว่าเป็นไหนไหน.. อันนี้คงจะมาจากเป็นคนบ้านนอกนะ ชีวิตดิบเดิมติดดินไง.. ที่.. บอกใจและใครๆที่รักเสมอมาว่า คอยถวิลหาแต่ราวไพร.. และ.. บางที..ยังได้ไอเดียมาเปลี่ยน.. วิมานดินของดวงนี้หนอ ให้แสนสุขล้ำ ให้สมกับคำว่าบ้านคือวิมานของคน...... เพราะ.. ชีวิตนี้เรามีสิทธิ์จะเลือกอยู่ เลือกเป็น เลือกเห็นงาม ตามดวงใจดวงตาของเราเอง ใช่ใคร! พบคำนี้.. เลยอยากนำมาฝากฝัน ฝากคำสวยไว้ ให้ใจทุกดวงได้หวานไหว.. ไปด้วยกันนะคะ.. *อุโมงค์โมก * คงพอคิดออกนะคะ ว่าจะสวยงามขนาดไหน.. เป็นภาพ..โมกสวยสานใบจนเป็นอุโมงค์ทอดยาว.. และ.. ราวฉากฝัน ที่น่าจะมีคู่บ่าวสาวจูงมือกันมา พร้อม.. เสียงเพลงรักหวานแว่ว ในพิธีมงคลศักดิ์สิทธิ์ ที่มีดอกโมกร่วงพราวขาวพรมพร่าง...ร่วมอวยพร.. และ... น่าเสียดาย.. น่าจะเป็นฉากรัก ให้สาวพลอย. ในเรื่อง...พลอยเคียงเพชร.. ที่พุดพัดชาเคยรจนาไว้.. และ.. หวังสักวันหนึ่ง อาจจะเป็นจริงดั่งฝัน.. ต้นไม้ ต้นไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ .. ชั่วชีวีตราบชีวาจะมิมีวันสิ้นสุข ตราบใด.. ที่ใจดวงนี้ ยังมีเงาไม้..ให้ร่มเย็นกับใจงามง่าย... และ.. ดวง..คงตายแบบปลาผิดน้ำ กระเสือกกระสน เร็วกว่านี้ แบบไม่มีออกซิเจน.. หากให้อยู่ที่ไหนก็ได้ ที่มีแต่ป่า คอนกรีต.. ตอนนี้จำปี ของดวงสูงเลยชายคาบ้านแล้ว ให้กวาดใบงาม ที่ร่วงหล่น ฝึกสมาธิมีปัญญา พาสอนใจทุกวัน กับการกวาดใบ.. สัจจธรรม...เตือนใจว่า.. ใบไม้ที่ปลิดปลิว...คว้างคว้าง..ร่วงสู่ธุลีดินนั้น.. ก็เปรียบเสมือนดั่งชีวิตคนเรา..ร่วงหล่นทุกวัน ไม่เลือกเวลา..ยามที่ถึงคราต้องราโรย... ใบอ่อน ผลิใหม่สวยสล้างแทงยอดออกมา ทายทักโลก พบโศกสุข ท้าแดดแรง ลมกล้า พายุฝน และ..ลมแรง ที่พัดผ่านมากับกาลเวลา มาหมุนวน คลุกเคล้า ให้ผ่านร้อนผ่านฝนผ่านหนาวจนชาชิน.. กับ.. ความไม่แน่ไม่นอนของฤดูกาล.. ที่นับวันรอคืนจะผ่านเลยลับ..มิยั่งมิยืน.. อุโมงค์โมก แสนงาม นามเพราะ ที่บันดาลใจให้ฝันหวาน หวาน ว่า... คงมีสักวันจะสานฝัน ให้แสนดี มีใครบางคนโอบเอว เคียงคู่กันไป ตามเส้นทางสายฝัน พลัน.. หันมายิ้มหวานสบตากันนิ่งนาน.. ก่อนที่...จะ. จูบซาบซ่าน..นานเนิ่นตามมา เป็นนิรันดร์ ....! ......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song317.html หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย ว่าดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย คงไม่ เลื่อนลอย เป็นของ ใคร เพียงแต่กระซิบ ว่าสุดที่รัก ฉันก็จะมิอาจจากไป ใจเราสอง ชอกช้ำระกำใน คงไม่สลาย มลาย ลงพลัน หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย ยอดดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย คงไม่ เลื่อน ลอย เป็นของ ใคร เพียงแต่กระซิบ ว่าสุดที่รัก ฉันก็จะมิอาจจากไป ใจเราสอง ชอกช้ำระกำใน คงไม่สลาย มลาย ลงพลัน หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน บอกกันวันนั้นว่ารักสักหน่อย ยอดดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย คงไม่ เลื่อน ลอย จากสุดที่รักเอย...
พุด 28 ก.พ. 2550 23:01 น. - ID 99211 
1312
7
0
1 มีนาคม 2550 08:06 น. - comment id 664202
อรุณรุ่งแสนงาม เข็มขาวพราวกอแน่น ส่งกลิ่นหวานอวลมาให้เอิบอิ่มเอมใจ และ.. ขอพลีมอบให้ แด่ทุกดวงใจในร่มรักแทนภักดิ์พลี แทนค่าความรักปรารถนาดีมาเนานาน และ.. กับคำยามเช้านี้ ที่ไปฝากไว้ในงานคุณมารแมงมุม ยอดนักเขียนหญิงผู้แสนงาม ถึงนิยาม*ลมหายใจบทกวีค่ะ*
พาให้รำลึกนึกถึง บทกวีที่ลำน้ำน่าน เคยรจนาอวยพรวันเกิด ให้แม่ดวงดอกพุดไพร ที่.. แสนงดงามมลังเมลืองฝันบันดาลใจ มากล้นค่าจนจำตราประทับไว้ ในดวงจิตวิญญาณที่ยากจะเอื้อนเอ่ยค่ะ
เพียงคำขอบคุณ..จากงานงามล้ำ คำพรวันเกิดจากล้ำน้ำน่านค่ะ
1 มีนาคม 2550 08:14 น. - comment id 664204
1 มีนาคม 2550 08:27 น. - comment id 664209
1 มีนาคม 2550 08:31 น. - comment id 664210
พี่พุดครับ... เพียงกวาดสายตาไปตามมาลัยอักษราของพี่พุด ความฉ่ำเย็นก็ค่อยๆ ระเรื่อยไหลระรินรดใจที่โรยราของคนไร้ค่าอย่างน้องชายพี่พุด พี่พุดครับ.... อุโมงค์โมกอุโมงค์รักของพี่พุด นำมาซึ่งความเงียบ ง่าย ทว่างดงามยิ่งในวงวรรณศิลป์ นำมาซึ่งความฉ่ำเย็นท่ามกลางความแล้งไร้ของน้ำใจคน อุโมงค์โมกของพี่พุดอ่านแล้วประหนึ่งว่า มีสายธารดอกโมกระเรื่อยรี่ระรินไหล ผ่านหน้าของคนที่ระทดท้อระทมหมอง หัวใจที่เหมือนจะระโรยราพลันระริกรี้ระเริงรื่น หวังใจว่าสุดอุโมงค์โมกของพี่พุดจะเป็นอุโมงค์รักที่ฉ่ำเย็นด้วยแสงขาวนวลแห่งธรรมนะครับ ด้วยรักจากน้องชายพี่พุดครับ
1 มีนาคม 2550 09:13 น. - comment id 664226
น้องต้นรักนิรันดร์ในใจพี่พุด เพียงได้ฟังคำเธอละเมอว่า น้ำค้างฟ้าหยาดระรินมิสิ้นสาย งามเอ๋ยงามน้ำคำน้ำใจมาพร่างพราย เสมอเสมือนต้นไม้รักผลิผลเพชรให้เด็ดชม
อ่านคำน้องแล้วเพ้อเลยค่ะอิอิ มีคนนอกจอในใจ กระซิบถามและบอกพี่พุดว่า *...ใครกันนะคุณ ต้นน้ำ ทำไมเขาใช้คำได้งามมากเลย น่าจะเป็นนักเขียน ได้แล้วนะ....* ด้วยแสนซึ้งเกษมปิติประทับใจ ในยามเช้า.. ราวได้รับหยาดละอองน้ำค้าง พร่างลงกลางกลีบเกสรใจแล้วละค่ะ น้องชายที่รัก...ของพี่พุดไพร
1 มีนาคม 2550 09:32 น. - comment id 664232
ว่าคิดถึงรำพึงหาไม่ลาหาย ไม่เคยวายหายจากใจใฝ่ฝันถึง ว่ารักมั่นสัญญาใจยังตราตรึง ว่าคืดหนึ่งซึ่งในทรวญคือดวงใจ http://www.baanmaha.com/forums/index.php?topic=9122.msg%25msg_id%25 หวัดดีคร้าบ พี่พุด
1 มีนาคม 2550 10:08 น. - comment id 664265
1 มีนาคม 2550 10:11 น. - comment id 664269
มีใครบางคนโอบเอว เคียงคู่กัน ไปตามเส้นทางสายฝัน พลันหันมายิ้มหวาน สบตากันนิ่งนาน.. ก่อนที่จะตามมาด้วย.. จูบซาบซ่าน..นานเนิ่นตามมา เป็นนิรันดร์ ..... หวังอยากให้เป็นเช่นนั้นจังคะ พี่พุด
1 มีนาคม 2550 15:50 น. - comment id 664461
สวัสดีแม่พุด ตั้งแต่กลับมาถึงเมืองไทยไม่ค่อยได้แวะเข้ามาที่บ้านหลังนี้เลย คิดถึงแม่พุดจังเลย แต่ที่คิดถึงมากที่สุด คงจะเป็นควายน้อยที่แม่พุดอยากให้ผมกระมังไม่รู้ว่ายังเหลือหรือเปล่าหรือให้คนอื่นหมดแล้ว อิอิโทรหาผมบ้างสิ
1 มีนาคม 2550 20:14 น. - comment id 664463
พี่พุดครับ... น้ำคำของพี่พุดจับใจน้องชายคนนี้ยิ่งนัก... หวานใดเล่าเท่าน้ำคำของพี่พุดไพรใจสะอาด หวานปานน้ำทิพย์มาหยาดหยดมารดใจ... ไม่หรอกนะครับพี่พุด...รอยหมึกของต้นน้ำยังไม่อาจหาญไปเทียบกับรอยหมึกของพี่พุดได้...เพราะหยาดหมึกของพี่พุดจดจารเป็นรอยคำ...อ่านแล้วจดจำเป็นรอยใจ.... ทั้งน้ำคำ น้ำใจ และน้ำหมึกของพี่พุดไพร...น้องชายคนนี้ของพี่พุดไม่อาจเทียบครับ... พี่พุดครับ.... หากน้องชายคนนี้จะบอกพี่พุดว่า... อย่าถามเลยว่าต้นน้ำเป็นใคร? มาจากไหน? เพราะนั่นคงไม่สำคัญเท่ากับว่า... ไม่ว่าต้นน้ำจะเป็นใคร?...มาจากไหน... แต่ทว่าใจของต้นน้ำพันผูกและผูกพันกับพี่พุดไพรยิ่งนัก...ดังคำโบราณที่ว่า... ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ...ประหลาดนักนะครับที่... หยาดหมึกจารเป็นรอยคำ มาจดจำเป็นรอยใจ....
1 มีนาคม 2550 15:55 น. - comment id 664464
"รอ" คนมาโอบเอวค่ะคุณพุด.........วันนี้ซึมลึกไปในหัวใจเลยไค่ะคุณพุด.......
1 มีนาคม 2550 19:30 น. - comment id 664574
สวัสดีค่ะพี่พุด
1 มีนาคม 2550 20:23 น. - comment id 664587
ไม่ว่าต้นน้ำจะเป็นใคร?...มาจากไหน... แต่ทว่าใจของต้นน้ำพันผูกและผูกพันกับพี่พุดไพรยิ่งนัก...ดังคำโบราณที่ว่า... ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ... ประหลาดนักนะครับที่... หยาดหมึกจารเป็นรอยคำ มาจดจำเป็นรอยใจของต้นน้ำ... พี่พุดคงไม่ว่านะครับ...ที่ต้นน้ำไม่ตอบคำของพี่พุดว่า...ต้นน้ำคือใคร? รักพี่พุด... เพราะพี่พุดคือพี่สาวที่แสนดี เพราะพี่พุดคือน้ำเย็นเย็นที่ริดรดใจต้นน้ำในยามที่ต้นน้ำเปล่าดายอยู่บนโลกใบนี้ครับ
1 มีนาคม 2550 22:55 น. - comment id 664617
ที่บ้านเป้ก็กึ่งๆอุโมงค์แล้วละคะ มีต้นเดียวแต่แผ่ไปครึ่งถนนหน้าบ้าน (ถนนหน้าบ้านประมาณรถสวนกันได้2คันค่า)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
