เคยบ้างไหม.. @ เคยบ้างไหม..ไหวหวั่นวันว่างเว้น จากการเห็นคนรู้ใจไม่มาหา เริ่มรำพึงรำพันอั้นอุรา เพ้อพบหาหน้านวลน้องขุ่นข้องใจ @ เมื่อไรหนาเธอจะมาแวะหาบ้าง ตัวฉันช่างหดหู่รู้บ้างไหม เกิดอาการครุ่นคิดจิตมลาย ท้อแท้หน่ายร้ายลึกรู้สึกตน @ จึงหยิบรูปเธอดูรู้สึกแท้ ว่าฉันแพ้ความดีทวีผล ซ่อนเก็บอยู่กลางใจในตัวตน ของกมลคนงามแม่ทรามวัย @ เพียง..เห็นเธอยิ้มพิมพ์พิตจิตสะท้าน แย้มโอษอานรานรุกปลุกหวั่นไหว เนื้อตัวสั่นพรั่นพรึงถึงกายใจ อยากอยู่ใกล้น้องนางมิสร่างซา.. @ แล้ว..เก็บอารมณ์บ่มเพาะกระเทาะทิ้ง นั่งนิ่งนิ่งอิงใจไล่คาถา “พุทธ” หนึ่ง “โธ” สองท่องตรองปัญญา เมียเขาหนาอย่าคิด..ผิดศีลธรรม...
27 กุมภาพันธ์ 2550 16:37 น. - comment id 663422
คนเรานะหากขาดสติย่อมไร้ศีลธรรม หากมีธรรมย่อมพร้อมด้วยสติครับ แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2550 16:48 น. - comment id 663436
สวัสดีค่ะ ช.อร่าม... หลายต่อหลายครั้งฟังเพลงร้อง ท่วงทำนองไพเราะเสนะหู ขับทำนองเรียงถ้อยร้องก้องกู่ ให้ใครรู้...รักคนดีมีเจ้าของ... อิอิ ร้องเพลงนี่ข่มใจตัวเองประจำเลย อิอิ "จะขอเป็นคนเลวที่รักเธอที่สุด ถึงใครจะมองแบบไหน?" และ "บุญบ่สมอ้าย คิดไปปวดดวงแด พ้อฮักแท้แต่อ้ายบ่โสด โอ้สวรรค์ให้รางวัลหรือทำโทษ จึงกำหนดให้มาฮักแฟนเพิ่น" ช.อร่าม สบายดีนะคะ ไม่ได้พบกันเสียนาน แต่ก็ยังคิดถึงเสมอนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 17:22 น. - comment id 663473
สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาทักทาย.... ความรักห้ามกันไม่ได้ค่ะ คิดที่จะรักก็ เก็บไว้ในใจ ไม่ได้ทำอะไรผิดก็ใช้ได้นะค่ะ....
27 กุมภาพันธ์ 2550 21:46 น. - comment id 663615
บางคนไม่คิดยังงี้สิ แต่คิดได้แบบนี้ถือเป็นบุญจริงๆ