**.. สิ่งกำหนด ชีวิน ใช่ดินฟ้า ขีดชะตา ความเป็นไป ใช่สวรรค์ มีสองมือ สองเท้า เท่าเท่ากัน ที่ผิดผัน เพี้ยนไป คือใจคน.. **.. ความสำเร็จ บนทาง เคยย่างก้าว ผ่านเรื่องราว ร้อยแง่ แต่ละหน หยาดน้ำตา สร้างให้เข้ม เธอเต็มคน ดีเพราะตน หรือสวรรค์ บันดาลเธอ.. **.. ถ้ามนุษย์ เชื่อคำ ว่าทำได้ สุดสายทาง ยาวไกล ไม่มีเก้อ สิ่งปรารถนา อาจพบ ประสบเจอ ถ้าไม่เผลอ บ่นท้อ ต่อเส้นทาง.. **.. และหลายครั้ง เพ้อว่า ฟ้าลิขิต ให้ชีวิต ทุกข์ทน หม่นหมองหมาง หมดทางสู้ ชีวัน ฝันอับปาง ทั้งที่มือ สองข้าง ต่างยังมี.. **.. สิ่งกำหนด ชีวิน ใช่ดินฟ้า คนมีค่า มีรัก มีศักดิ์ศรี ตราบใคร่ครวญ เป็นเราได้ ในวันนี้ เพราะความดี หรือเพราะใคร ให้เธอมา... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
26 กุมภาพันธ์ 2550 20:46 น. - comment id 662946
นัสชอบบทกลอนบทนี้ของพี่มากๆเลยค่ะ นับถือจริงๆ ^__^ เนี่ย อ่านแล้วนึกถึงเพลงของพี่เบิร์ด ชีวิตลิขิตเอง ฟังทีไร..มีกำลังใจเดินต่อไปทุกที ครั้งนี้ก็เช่นกัน ขอบคุณ..นะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 15:13 น. - comment id 663353
ท้อ แต่ ไม่ถอย มีกำลังก็สู้ใหม่อีกครั้ง