ในท่ามกลางสังคมยุคเร่งรีบ ต่างตีนถีบปากกัดหลีกขัดสน จะมีใครตระหนักสักกี่คน ยื่นมือตนช่วยเหลือเอื้อน้ำใจ ขอเล่าเรื่องยายทอง ขอปล้องกลาง อุทาหรณ์สืบทางสว่างไสว เพียงลำพังเลี้ยงตัวมิกลัวภัย ทั้งตามัวพร่าไปเข้าวัยชรา จากเพิงพักสังกะสีตามมีตามเกิด พอรุ่งเช้าฟ้าเปิดเร่งจัดหา แบกกระสอบหนีบร่มเตรียมน้ำท่า พยุงตัวเดินมาหน้าโรงเรียนฯ เพื่อโดยสารรถไปในตลาด ด้วยหวังวาดฟืนกองของแลกเปลี่ยน เป็นเศษเงินเลี้ยงกายที่จวนเจียน เลยเกษียณมีแต่ทรุดกับทรง เพียงหนึ่งบาทจั่วไว้ผ้าใบลาด ไม้เนื้อฝาดเศษฟืนหยิบยื่นส่ง เพื่อเจือแสงแห่งหวังมิพังลง ชีพดำรงอยู่ต่อแม้ท้อทด ยังประโยชน์ใดอื่นแค่ฟืนเศษ เพียงสาเหตุหนึ่งนี้ที่ปรากฎ คุณธรรมในใจไร้คำพจน์ วางหนึ่งบทมอบไว้เผื่อใครแล การที่ทำอาจเพียงเสียงกระซิบ หนึ่งเป็นสิบกูลเกื้อจะเผื่อแผ่ สังคมไทยอาจเพี้ยนฤาเปลี่ยนแปร แต่เนื้อแท้แห่งจิตมิบิดเบือน.. ..
กุ้งหนามแดง 26 ก.พ. 2550 08:58 น. - ID 99076 
1665
13
0
26 กุมภาพันธ์ 2550 18:14 น. - comment id 662650
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านผลงานกลอนเรื่อง แสงไหในเศษฟืน ทุกท่านค่ะ :) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ลุงรอง.. ขอบคุณค่ะ คนในห้องแอร์เย็นการแต่ใจร้อนก็มีเยอะค่ะ :) .................................................................. คุณคอนพูทน ค่ะ ไม่ถึง ๘๑ ก็ยังต้องดูยายเป็นตัวอย่าง ของการสู้ชีวิตค่ะ :) .................................................................. คุณเจน....จัดให้ พี่ก็มีเหมือนกัน เยอะซะด้วยสิ กิเลสสางเท่าไรก็ไม่หมดน๊า :) ................................................................... เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว ถ้ากานต์เจอฝากอุดหนุนยายทีน่ะ :) ................................................................... คุณก่องกิก ใช่ค่ะ เรื่องมันเศร้า พอๆ กับวงเวียนชีวิตเลยเนอะ :) ................................................................... คุณทักทาย คิดถึงเช่นกันค่ะ หวังว่าคงสบายดีน่ะค่ะ :) ................................................................... คุณแม่มดใจร้าย อื้อ ได้อ่านเหมือนกัน เลยนำมาขยายให้อ่านโดยทั่วถึง.. :) ................................................................... คุณเบรฟฮาร์ท นอกจากกล้าหาญแล้วยังมีน้ำใจอีกซะด้วย ใจดีมากๆ ยินดีที่แวะเข้ามาทักทายน่ะค่ะ :) ................................................................ คุณอรุณสุข ต้องเตรียมความพร้อม ด้วยการศึกษาธรรมะก่อนที่จะสายเกินไป :) ................................................................ คุณ ketana นั่นแหละ ไฟของยาย..พวกเราจะสู้ได้ไหม หรือจะมีแต่ควัน.. ................................................................. คุณครูพิม นั่นสิค่ะ รักครอบครัว รายการสี่ต่อสี่ แฟมิลี่เกมส์ เขาพูดปิดท้ายรายการ เป็นคำพูดที่ธรรมดา แต่ให้แง่คิดมากๆ ค่ะ :) ................................................................ คุณ whitelily เพราะฉะนั้นเริ่มต้นที่บ้านเรา ต้องกลับไปดูแล พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย เป็นเบื้องต้น ส่วนบ้านอื่นก็ให้ความอนุเคราะห์ตามโอกาสค่ะ :) .................................................................
26 กุมภาพันธ์ 2550 09:40 น. - comment id 662659
หน้าส่วนตัว
หนึ่งชีวิต หนึ่งความคิด หนึ่งอิสระ
เมื่อพละ กำลัง ยังมีอยู่
แม้เกรียมกร้าน กายา ไม่น่าดู
ยังหยัดสู้ รินหยาดเหงื่อ เพื่อชีวิต
กองขยะ เพียบพร้อม ล้วนหอมหวาน
เป็นวิมาน ที่มี เสรีสิทธิ์
ใครจะเหยียด ใครจะหยาม สุดห้ามคิด
แล้วฉันผิด อะไร ที่ไม่รวย
ทีโรงงาน ปล่อยควัน เจือสารพิษ
เขามีสิทธิ แต่งกาย ได้สวยสวย
อยู่ห้องแอร์ เย็นฉ่ำ เอื้ออำนวย
แต่....ใจห่วย ยิ่งกว่า ข้าจนจน
ลุงรอง
26 กุมภาพันธ์ 2550 09:43 น. - comment id 662661
อีกหนึ่งชีวิตวัย ๘๑ ตื่นขึ้นมา..หากยังมีลมหายใจ สู้ต่อไปนะยาย..
26 กุมภาพันธ์ 2550 10:59 น. - comment id 662695
เคยคิดเหมือนกันค่ะว่าเพราะอะไรสังคมมันถึงได้วุ่นวาย....ก็ได้คำตอบมากมาย...แต่ที่ร้ายๆคือเพราะเราเห็นแก่ตัวกันนั่นเอง...อันนี้แม้แต่ตัวหนูเองยังเป็นเลยจ้า....ก้อกิเลสยังมีอยู่....แต่หลังจากได้อ่านหนังสือธรรมะมาพอสมควรก้อทำให้รู้สึกดีขึ้นไม่ร้อนรนต่อโลก....และพยายามทำดีให้ได้มากที่สุดตามกำลังที่จะทำได้....ก้อชีวิตคนเรามันสั้นนักนี่นา
26 กุมภาพันธ์ 2550 11:11 น. - comment id 662703
ไปแถวนั้นบ่อยค่ะ แต่ไม่เคยเจอยายเลยค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2550 11:47 น. - comment id 662729
เศร้าจังเรื่องยายทอง.......
26 กุมภาพันธ์ 2550 12:25 น. - comment id 662744
สวัสดีคุณกุ้งหนามแดง และคุณ คุณ thaipoem.... แวะมาเยี่ยมค่ะ คิดถึงเสมอ....สหายเก่าทักทักมาย...จ้า
26 กุมภาพันธ์ 2550 12:38 น. - comment id 662753
มาอ่านเรื่องของยายทองค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2550 12:58 น. - comment id 662772
นี่เป็นเพียงเรื่องหนึ่งนะครับ จริงๆแล้วผมว่ายังมีอีกหลายชีวิตที่ลำบากยากแค้น เฮ้อ...นี่แหละครับชีวิต มีสุขมีทุกข์ หากเราหลายๆคนช่วยเหลือเจือจุนกันได้ก็จะดีครับแม้ว่าเล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่เลย.....
26 กุมภาพันธ์ 2550 13:53 น. - comment id 662801
ชีวิตคือชีวิต อนิจจัง เกิด โต ตั้ง ล้ม ดับ ลับสังขาร์ แม้นชีพอยู่คงค้ำล้ำเวลา จะทุกข์ สุข ต้องฟันฝ่ากว่าชีพวาย เตรียมชีวิตพร้อมไว้ก่อนใครช่วย จนหรือรวยยากแค้นแสนสุขสันต์ คิดเพียงหนึ่งต้องถึงดับลับชีวัน ไม่มีอันหลีกลี้หนีได้เลย
26 กุมภาพันธ์ 2550 14:02 น. - comment id 662806
ผมนึกถึงเพลง ยายสำอางค์ ของคาราบาว นับถือยายทองตรงที่ยายทองไขว่หา มิได้ร้องขอ...
26 กุมภาพันธ์ 2550 15:15 น. - comment id 662825
หลายคุณยายถูกทอดทิ้งจริงแล้วนั่น ที่บ้านฉันมากมีที่สงสาร เหล่าเพื่อนดูแลอาทรกัน เราแบ่งปันข้าวปลา..มาดูแล.. ยายทองคนเก่ง .. คนแก่บ้านเราถูกทอดทิ้งมากขึ้น อย่าลืมรักคุณตา/คุณยาย/คุณปู่/คุณย่า.. ไม่มีท่าน ไม่มีเราในวันนี้
26 กุมภาพันธ์ 2550 16:25 น. - comment id 662853
น่าสงสารค่ะสำหรับคุณย่า คุณปู่ คุณยาย คุณตา ที่ไม่มีใครดูแล.....
26 กุมภาพันธ์ 2550 22:18 น. - comment id 662965
ถึงเป็นแค่ตะเกียงน้อยค่อยอับแสง มีเรี่ยวแรงไม่อ้อนล้าหาอับเฉา ยังต่อสู้ต่อไปไม่บรรเทา ฟังเรื่องเล่าคิดถึงเราอย่าล้าแรง
26 กุมภาพันธ์ 2550 23:38 น. - comment id 662996
แสงไฟริบหรี่ เฌอ มาช่วยเติมเชื้อไฟให้นะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 07:10 น. - comment id 663057
พี่ชัย...ชัยชนะ นั่นสิค่ะ มองชีวิตเขาแล้วย้อนมองตนเอง ได้แง่มุมดีๆ ขึ้นอีกมาก :) ยินดีที่ได้พบพี่ชัย อีกครั้ง.. ................................................................... น้องเฌอ... ขอบคุณจ๊ะ...คุณยายเข้มแข็ง เราต้องเอาเป็นแบบอย่างน่ะ... :) ..................................................................
27 กุมภาพันธ์ 2550 10:21 น. - comment id 663160
ได้อ่านเรื่องราวจากเมล์แระ น่าสงสารมากๆ สะท้อนให้เห็นสังคมไทยนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 11:00 น. - comment id 663181
คิดถึงแม่จังคะ พี่กุ้ง...
27 กุมภาพันธ์ 2550 12:22 น. - comment id 663224
สบายดีนะป้ากุ้งฯ....
28 กุมภาพันธ์ 2550 09:28 น. - comment id 663786
งานเพื่อนเรามีคุณภาพเสมอจ๊ะเพื่อนรัก
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
