ไม่เข้าใจ ทำไมความรู้สึกข้างในมันสับสน ทำไมต้องคิดถึงใครบางคน คนที่เขาไม่เคยคิดสนใจเหลียวมอง เคยคิดว่าทำใจได้ แต่สุดท้ายยามอยู่ใกล้ใจก็ยังฟ้อง ความห่วงใยในแววตาที่เฝ้ามอง มันเรียกร้องอยากให้เธอเข้าใจ ก็คงทำได้แค่นั้น เพราะฉันเป็นคนที่ฝันใฝ่ ฉันรู้ดีถึงเธอไม่มีใคร ฉันก็คงไม่มีวันเป็นคนที่เธอห่วงใยอาทร แม้คิดถึงก็ต้องอยู่ให้ไกล เพื่อไม่ให้สายใยเส้นบางต้องไถ่ถอน แม้ความรู้สึกภายในจะร้าวรอน ก็คงต้องสอนให้อดทน คงเป็นกำลังใจอยู่ห่างๆ ในยามที่เธออ้างว้างสับสน คงเป็นได้แค่ใครบางคน ที่วนผ่านเข้ามาในชีวิตเธอ เพียงอยากเก็บความทรงจำที่มีค่า เก็บวันเวลาที่ดีไว้เสมอ แม้ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธออยากเจอ แต่จะเป็นคนที่หวังดีกับเธอตลอดเวลา
24 กุมภาพันธ์ 2550 17:04 น. - comment id 662264
ยากนะคะคนสุดท้ายของคนไม่รัก เคยได้ค่ะ เพียงแค่คำพูดไม่เคยเป็นจริง
24 กุมภาพันธ์ 2550 21:07 น. - comment id 662296
ว้าเศร้าใจจังเลย นางฟ้าอยากจะช่วย แต่ก็จนใจนะคะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 22:11 น. - comment id 662312
เพราะเราไม่ได้เจอกันแต่แรก คนเก่าจึงเข้ามาแทรกใจแผกสอง ฉันคงเป็นได้แค่ตัวสำรอง เพราะเขาคือเจ้าของเธอทั้งใจ ........................ เป็นแค่คนคั่นเวลา ยามเมื่อเธอเหว่ว้า...หวั่นไหว ยามเธอมองไม่เห็นใคร จึงต้องการแค่คนปลอบใจไม่จริงจัง ....................... มันเจ็บดีที่รักเธอ เจ็บที่เผลอเพ้อ...จนแทบคลั่ง สิ่งดีดีทำไปไม่จีรัง เป็นเพียงคนข้างหลังนั่งเดียวดาย ..................... ทำได้เพียงยิ้มทั้งน้ำตา แม้ใจจะอ่อนล้าสักแค่ไหน ส่งเธอกลับคืนไป ยังที่ที่ใจเธอต้องการ......... ..................... มาช่วยเพิ่มรอยน้ำตาจ้า เศร้าได้ใจจริงๆๆนับถือ ช่ายแล้วหล่ะ และเราก้อไม่ใช่คนสุดท้าย.....จึงขออยู่เดียวดายต่อไปในโลกใบกลมๆ
24 กุมภาพันธ์ 2550 22:26 น. - comment id 662316
แต่งคล้ายๆ สำนวน ใครบ้างคน ในบ้านกลอนจริงๆ ใครน้า นึกไม่ออก
25 กุมภาพันธ์ 2550 05:48 น. - comment id 662379
เพราะรัก ถึงยอมได้ทุกอย่าง
25 กุมภาพันธ์ 2550 09:20 น. - comment id 662404
อยุ่ห่างๆอย่างห่วงๆ ไม่เคยทวงความรักเธอให้ฉัน ขอแค่ได้รักได้ใกล้ในทุกวัน แค่นี้ก็ดีแล้วสำหรับฉัน.... เพราะที่ทำนั้นรักเธอ แวะมาทักทายและมาแจมค่ะ