ขวัญหล้า..กำลังยืนอยู่ริมทะเลสาบ ที่รายรอบงามไปด้วยดงดอกหญ้าและ ต้นไม้ไร้ใบ มีเพียงกิ่งก้านเส้นสายพรายแผ่ออกมา ราวกับต้นกัลปังหาสีดำ.. สายวสันต์หลงฤดู กำลังรินร่ำหยาดละออง ฝอยฝอย พร้อยพร้อยพร่างพลิ้ว ปลิดปลิวโปรยปรายลงมา กระทบ..กับ. แสงตะวันยามบ่ายให้ดูราวรัศมีอัญมณีเพชรรุ้ง ลดหลั่นคือลาดเนินซ้อนสลับด้วยดงมันสำปะหลัง และดงสัปรดพันธุ์ดี เคียงข้างมีสวนยาง ที่บัดนี้กำลังยืนต้นสูงไสว เขียวไพลเขียวพร่างอย่างมีระเบียบ แน่นขนัด ราวทหารในกองทัพธรรมชาติ ที่แดดทอกระจ่างสว่าง กระทบได้เพียงปลายยอดใบละออละอ่อนเบื้องบน ให้พลิกพลิ้วระยิบระยับ ราวใบไม้เงินใบไม้แก้ววะแวววับวะวูบไหว ระบัดใบไหวไปตามแรงลม ขวัญหล้า...ใส่หมวกสานใบสวย ลงไปยืนทอดร่างระทวย รับสายลมระรวยระริน..สดฉ่ำ และ กับธรรมชาติรายรอบเงียบงามนิ่งงัน ราวกับแม่ดวงดอกทองกวาว นางเอกสาวในตำนานหนังรักอมตะ *มนต์รักลุกทุ่ง*ก็มิปาน http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3102.html มนต์รักลูกทุ่ง หอมเอยหอมดอกกระถิน รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึง อยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย ลองเอื้อมมือค่อยค่อย ก็เอื้อมไม่ถึง อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง แปลงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้า บัวตูมบัวบาน หอมดินเคล้ากลิ่นไอฝน อวลระคนธ์หอมแก้มนงคราญ ขลุ่ยเป่าแผ่ว พริ้วผ่านทิวแถวต้นตาล มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า มนต์รักลูกทุ่งบ้านนา หวานแว่วแผ่วดังกังวาน โอ้เจ้าช่อนกยูง แว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ... ขวัญหล้า...แหงนเงยดูฟากฟ้ากว้าง ที่งามกระจ่างด้วยสายแสงแดดสีทอง เธอ..ยิ้ม... กับ...ดวงดอกหญ้า กับกระท่อมหลังคาจากวิมานคนยาก กับสายชลสายกมลแห่งรักนิรันดร์ กับสายฝนสายฝันสวรรค์หล้าตรงหน้า กับฟ้ากว้างกระจ่างสดใส และ.. กับโลกไพรตรงหน้า ที่.. แสนงามเงียบเรียบง่ายสงบสุข บริสุทธิ์สมถะในวิถีชีวีชีวิตดิบเดิมเรียบง่าย พอเพียงเพียงพอ และ.. กับหัวใจดวงมิท้อ มิยอมพ่าย หมายฝากกล้าหยัดยืน รู้กลืนกล้ำ รู้อดทน ที่ณ..บัดนี้ดวงกมลภายใน ราวกับมี.. รัศมีเพชรไสวทอแสงพร่างละออ เป็นพลังใจ ให้...ยังคงก้าวเดินต่อไป.... ใน... เส้นทางทอง เส้นทางธรรม สัจจธรรม ธรรมชาติ อันคือ.. หลักชัยยิ่งใหญ่ แห่งความวาดหวัง กำลังใจ พร้อมพลีเพียร.. ตราบชั่วชีวีจะหาไม่.....นะ..ยอดดวงใจ.. ที่รักแห่งรัก..ภักดิ์แสนภักดิ์ของขวัญหล้า......! ........................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song101.html หยาดเพชร เปรียบ เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง หวาน ปานน้ำผึ้งเดือนห้า หยาด เพชร เกล็ดแก้ว แวว ฟ้า ร่วง มา จากฟ้า หรือไร หยาด มาแล้วอย่าช้ำโศก ปล่อย คนทั้งโลกร้องไห้ หยาด เพชร เกล็ด แก้ว ผ่อง ใส นั้นอยู่ไกล เกิน ผูก พัน แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหว หวั่น ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์ มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่ หยาด เพชร หยาดละออง ผ่องใส แม้นอยู่ใน ความ มืด มน แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหวหวั่น ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์ มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่ หยาด เพชร หยาดละออง ผ่อง ใส แม้นอยู่ใน ความ มืด มน...
24 กุมภาพันธ์ 2550 14:23 น. - comment id 662230
ตอนป.สอง ผมชอบเพลงมนต์รักลูกทุ่งมากครับ เวลาท่องก็ท่องไปเรื่อยๆ กว่าจะจำได้ เป็นอาทิตย์ เป็นเพราะไม่รู้ความหมายของคำ และเนื้อหาเลยสักนิดครับ อย่างเช่น เห็ดตับเต่า ดอกกระถิน รวยระริน สล้าง ปริ่ม คลึงเคล้า ระคนธ์ แก้มเรื่อ แผ่ว กังวาน ช่อนกยูง น้ำปรุง นงคราญ โอ๊ย เยอะแยะ แต่รู้อย่างเดียว ที่ชอบเพราะว่า ทำนองไพเราะดีครับ มาถึงตอนนี้รู้ซึ้งถึงความหมายที่ผู้แต่งกลั่นกรองอย่างดี ก็ยังชอบอยู่เหมือนเดิม
24 กุมภาพันธ์ 2550 18:10 น. - comment id 662268
สวัสดีค่ะ พี่พุดของกระต่าย แวะมาหาพี่พุดทุกครั้งน่ะค่ะถ้าได้เข้ามาลงกลอนแต่ไม่มาตอบบ้างเท่านั้นเองค่ะ ยามกระต่ายเหนื่อยบทกลอนและอารมณ์ที่พี่พุดเขียนเป็นเรื่องราวทำให้หัวใจกระต่ายสุขสงบเรียบง่ายอย่างประหลาดบทเพลงที่พุดลงกระต่ายชอบทุกเพลง ช่วงนี้อยู่ในช่วงการเมืองท้องถิ่นที่แข่งกันกันเหนื่อยจังค่ะพี่พุด อยากจะหลับตารับความสงบและหยุดเรื่องการแข่งขันเสียจริง วิถีชีวิตคนเราความสงบและเรียบร่ายสำหรับกระต่ายหายากจังค่ะ ดีที่ตัวเองได้ไปป่าชมธรรมชาติมารับความสุขสงบมาเป็นของขวัญให้หัวใจบ้าง คิดถึงและระลึกถึงเสมอ ด้วยความรักและเคารพ กระต่ายใต้เงาจันทร์
24 กุมภาพันธ์ 2550 21:23 น. - comment id 662303
น้องห้วงคำนึงคะ พี่พุด เพียรนำบทเพลงอมตะ ที่แสนงาม ในภาษาที่เรียงร้อยเป็นสร้อยคำ ได้อย่างแสนวิจิตรบรรจงค่ะ พลีมาลงไว้ให้ทุกดวงใจ *กระวีกระวาด นักอยากจะเขียน*ได้สัมผัส ถึงคำ อันคือความล้ำค่าแห่งจินตนาการอันแสนบรรเจิดเพริศพริ้งพราว ให้เราได้รับซาบซึ้งกำซาบอาบเอิบอิ่มในดวงใจค่ะ ถึงวิถีไทย วิถีทอง วิถีทุ่ง คนดี.. ลองอ่านเนื้อเพลงอีกที และอีกทีสิคะ บางทีใจดวงดี อาจจะได้.. กลิ่นดินหอม ลอมฟาง ลูกควาย สายน้ำในลำคลอง ค่อยๆไหลระรินระริน ได้กลิ่นหอมข้าวใหม่ ควันไฟไล่ยุงยามตะวันชิงพลบ ได้ยินเสียงกบเขียดร้องระงม ได้ยินเสียงลมพัดแผ่วผ่านกอไผ่ เสียดไกวไหวโยก เสียงออดแอดออดแอด ตลอดเวลา ได้กลิ่นแกง..น้ำพริกปลาทู.... ได้กลิ่นแห่งความเป็นครอบครัวไทย แบบพอเพียง เพียงพอ แสนเงียบสงบงามสมถะ พอใจ ได้ยินเสียงหัวใจ แห่งความรักวิถีพุทธ ผู้รู้ค่าคนผู้พิสุทธิ์ให้พัฒนาจิต ลอยเหนือโลกย์โศกสุข ตั้งตนให้ชีวีบริสุทธิ์เบิกบาน ราวบัวเพชรพร่างพ้นน้ำตระการ เพื่อรอรับ หยาดสายแสงทองแสงธรรม และ.. นั่นคืองามแห่งลมหายใจในชีวิตนิดหนึ่งน้อยนี้ที่ช่างแสนสั้นค่ะ ด้วยรักน้องล้นใจนะ พี่พุดไพร สาวบ้านนาค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 21:28 น. - comment id 662304
น้องกระต่ายแสนรัก พี่พุดปิติใจที่น้องได้รับอรรถรส ในบทความเรียงของพี่พุดนะคะ ที่รจนาด้วยรักแล ซื่อสัตย์ต่อจิตดวงเกษมสว่าง ที่แสนรักภักดิ์พลีต่อวิถีความงามเงียบเรียบง่าย อย่างได้ใช้ชีวิชิดใกล้ธรรมชาติค่ะคนดี พี่พุด จึ่งยินดีพลีใจมอบเรื่องรักยิ่งใหญ่ เรื่องนี้แด่น้องนะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem75435.html เจ้าช่อการะเกด ด้วยรักล้นใจค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น. - comment id 662305
บางเสี้ยวตอนจากเรื่อง http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem75435.html เจ้าช่อการะเกด .................. ................... ..ทุกคืนฝันวันงาม *การะเกด*ได้เดินดอมดมชมเพลินและสังเกตดู มีซ่อนกลิ่น พลับพลึง กระดังงา ที่แยกไปเป็นกระดังงาไทย กระดังงาใหญ่ สะบันงา สะบันงาต้น การะเวก จำปูน นมแมว บุหงา ลำดวน สายหยุด กุมาริกา ชำมะนาด บานบุรีหอม พญาสัตตบรรณ พุดจีบ พุดฝรั่ง โมก ยี่โถ ลั่นทม .................... และ..นี่เพียงเท่าที่...การะเกดจำได้ เพราะจะไม่มีวันลืมไม่ว่ายามตื่นหรือยามหลับ ราวกับว่าทุกดวงดอกได้ มาร่ายฟ้อนมาฝากซ่อนกลิ่นอันแสนหอมหวาน เศร้า อย่างอ่อนโยน..มาปลอบประโลม ใจดวงน้อยเสมอมา จนเสมือนเธอจะมีนาสิกที่แยกกลิ่นได้ไว จนรู้ว่ากลิ่นใดมาจากดวงดอกใดในพสุธานี้ ที่เพราะเหตุนี้เธอ จึงมีอารมณ์สุนทรีย์ ชอบนำดอกไม้หอมมาทำถุงหอมห้อยไว้ในตู้เสื้อผ้าและ คอยคิดประดิดประดอย คอยปรุงน้ำหอมจากพันธุ์ไม้นานาและ .............................. และ... อยากให้มีการค้นคว้านำมาใช้ในชีวิต ของคนไทย การะเกด ... จึงได้เพียรปลูกพืชผักและสมุนไพรในเนื้อที่รอบๆ รั้วบ้าน ให้สมกับค่ำคำของคนไทยมาตั้งแต่อดีต ดังคำเปรียบเปรยว่า คืบก็ยา ศอกก็ยาและอาหาร รอบรั้วเรือนการะเกด จึงมีทั้งสมุนไพรที่เป็นทั้งอาหารและยา เช่น ผักเครื่องจิ้มทั้งหลาย เครื่องแกง ขิง ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด มะนาว โหระพา กะเพรา ยี่หร่า ผักชี ปลูกไว้รอบรั้วบ้าน เมื่อจะใช้ปรุงอาหาร ก็สามารถเก็บมาปรุงได้ตลอดเวลา โดยไม่ต้องไปหาในป่าอีกต่อไป .............. ............. เพราะชีวิตเธอ .. เกิดมาเพื่อผูกพันกับวิถีวัฒนธรรมธรรมชาติ สายใยในชีวิตที่เธอซึ้งดีว่าคือพรหมลิขิตสวรรค์บันดาล ให้ใจดวงงามของเธอสัมผัสถึง ความงามล้ำลึกที่ตกผลึกภายในจิตวิญญาณของเธอ ที่เธออยากผสมผสานความรู้ความสามารถ เพื่ออนุรักษ์ความอุดมสมบูรณ์ของป่าไม้ เพราะความอุดมนี้ คือพื้นฐานของวิถีไทย ภูมิปัญญาไทย ไม่ว่าจะการสร้างบ้านเรือนไทย การแกะสลัก การนุ่งห่ม ด้วยผ้าไหม ฝ้าย การใช้ยาสมุนไพร การดัดตน การนั่งสมาธิ หรืออยู่ภายใต้เงาไม้ร่มไม้ ที่เป็นป่าแบบธรรมชาติ การใช้พืชผักใบหญ้ามาปรุงอาหาร... .................. ..................... และ.... นี่คือ...*อิสสตรี** ที่คือรักคือความยิ่งใหญ่ในดวงใจผม ผู้ชายคนกวี..ที่หลงรักสายลมแสงแดด ดินน้ำลมไฟ ที่มิเคยปันใจวิ่งตามโลกศิวิไลซ์ได้เลย ผม..ผู้ชายชาติไพร ที่มีจิตดวงใสเชื่อในลิขิตสวรรค์มั่นใจในเรื่องบุพสันนิวาส ที่ฟ้าเบื้องบนได้ประทานพรมาให้ ทุกบทตอนแห่งมนุษย์ชาติ มีชีวิตผิดแผกแตกต่างกัน..ไปตามวิบากกรรมวิบากเก่า หรือเงาแห่งแรงบุญหนุนนำน้อม เพื่อมาให้พบมาหลอมร่างพลี ได้มามีชีวีรักกัน..เข้าใจกัน ................. ...................... ......................
24 กุมภาพันธ์ 2550 22:34 น. - comment id 662322
อัสสุก็ชอบไปทะเลครับ ลมเย็นดี ทำให้ปลอดโปร่ง จิตแจ่มใสครับ
25 กุมภาพันธ์ 2550 12:53 น. - comment id 662476
แค่ชื่อก็โดนแล้วอะชอบ ชอบจัง
25 กุมภาพันธ์ 2550 16:19 น. - comment id 662511
เต็มอิ่มไม่เคยผิดหวังเลยจริง ๆ มาเยี่ยมครับผม
25 กุมภาพันธ์ 2550 22:05 น. - comment id 662545
ทำให้ด้วยใจรักสุดซึ้ง สัมผัสความอิ่มเอมไร้คำเอ่ยอ้าง แสนตราตรึงแน่นแนบในดวงใจ แล้วจะทำอย่างไร หากยังทุกข์อยู่ด้วยความโหยหา ช่วยตอบที
26 กุมภาพันธ์ 2550 12:45 น. - comment id 662760
พี่พุดขอบคุณ..และ ซึ้งในน้ำใจ น้องอัสสุ น้องเพียงแพรว คุณฤกษ์ ที่หายไปจากงานพุดนานจังแล้วค่ะ และ....สำหรับ คุณD Ch M K แล้วโลกเงียบงามนิยามว่าง ก็กระจ่างแจ่มจิตสนิทขวัญ ในท่ามคืนจันทร์เสี้ยวลอยเงียบงัน ในท่ามฝันสลายลับรับร้าวราน คือศักดิ์ศรีคุณธรรมนำชีวิต คือลิขิตจากพรหมชะตาให้กล้าหาญ ถอนน้ำผึ้งพิษเคยจารจิบมายาวนาน สิ้นมนต์มารผลาญค่าคนจนสิ้นใจ อาจจะเจ็บอาจจะปวดอาจรวดร้าว อาจจะเศร้าอาจจะโศกเกินคำไหน อาจจะหนาวดายเดียวสิ้นไร้ใคร อาจจะไหวอาจจะหวั่น..รอวันลืม..! พร้อมพลีเพลงนี้มอบให้ค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song153.html แม่ยอดรัก ซึ้ง ใจแม่ยอด รัก พี่ปลื้มใจนัก ได้น้องมาเคียงครอง งาม น้องงามใช่งามแต่เพียง รูปทอง น้อง งามทั้งจิต ใจ พี่ เคยอกหักมาแล้ว ต้องคลาดต้องแคล้ว สิ่งหวังลางเลือนไป ทำ เขาทำเสียพี่สุดจะ ทน ไหว คล้ายดังไม่ใช่ คน น้องเอยพี่เจ็บคราวนั้น แทบสิ้นชีวัน ขั้นคิดทำลายตน บุญ ยังมีเหมือนตายรอดใหม่ อีก หน มาพบหน้ามลเจ้าเมตตา แผล รักในอก ประสาน เจ้าไม่เดียจฉันท์ ใกล้ ชิดคอยเยียวยา งาม น้ำใจหาใครไม่เกิน แก้ว ตา จะรักบูชาจน ชีพ วาย น้อง เอ๋ยพี่เจ็บคราวนั้น แทบสิ้นชีวัน ขั้นคิดทำลายตน บุญ ยังมีเหมือนตายรอดใหม่ อีก หน มาพบหน้ามลเจ้าเมตตา... และ แถมอีกเพลงปลอบประโลมใจค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3387.html หนทางสู่รัก แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว รักมอบไป เพียงข้างเดียว ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด ใคร หากทำได้เช่นนี้ ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่ ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส เพราะจิตใจกว้างไกล ใหญ่เหลือ เส้นทาง แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น ทุกข์ยากลำเค็ญ ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง รักลอยไปใจอ้างว้าง อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป ใคร ที่ใจหักเห เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ คาดคะเน ผิดพลาดไป ผลจึงครองหมองใหม้ ไป่ชั่วนิจนิรันดร์ เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง แล้วเราไย ต้องเหินห่าง ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี ฉัน ต้องหม่นหมาง หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์ โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์...
28 กันยายน 2553 00:47 น. - comment id 1159009
เราเข้ามาตามหาแม่ในเว็บกูเกิ้ล พอพิมพ์ชื่อนามสกุล ก็มาเจอบล๊อกนี้ ชื่อเหทือนแม่เราเลย เอาชื่อนี้มาจากไหนคะ