เชื่อเถอะว่า.....ฉันจะไม่เป็นไร อย่าทำเหมือนฉันดูอ่อนไหว....ขนาดนั้น อย่าห่วงนักเลย ...แม้เราจะเคยได้ชื่อว่ารักกัน พ้นพรุ่งนี้แล้วเธอกับฉัน...ก็เป็นแค่คนรู้จักกัน...คนนึง อย่าทำหน้าตาเหมือนกับว่าเธอห่วงใย กลัวหัวใจจะแปลความหมายเป็นลึกซึ้ง พอเถอะ...พอที..ความรู้สึกดี-ดีที่มีให้เพียงครึ่ง เมื่อไม่ได้เป็นที่หนึ่ง...ก็อย่ามาฉุดดึงฉันด้วยเยื่อใย หันหลังแล้วจากลา. อย่าสนใจถึงแม้ว่าฉันจะร้องไห้ ก็แค่การแสดงออกของคนปวดใจ แต่เชื่อเถอะนะว่าต่อไป...เธอจะไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้ฉันมีน้ำตา *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
20 กุมภาพันธ์ 2550 19:18 น. - comment id 660114
เชื่อจ้ะเชื่อ ว่าหัวใจเธอเข้มแข็ง หัวใจแกร่งเหมือนดั่งกับเหล็กหนา หัวใจที่แข่งแกร่งจะนำพา ให้เธอฝ่าพ้นภัยไปด้วยดี
20 กุมภาพันธ์ 2550 19:46 น. - comment id 660134
.*************************. ทั้งที่จริง...ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงเจ้าน้ำตา ไม่ว่าจะด้วยความเหว่ว้าหรืออ่อนไหว บอกกับตัวเองอยู่เสมอ...ว่าเธอจะไม่เป็นไร แต่ทุกครั้งที่หวั่นไหว...ก็ยังร้องไห้..ให้กับตัวเอง .************************. ที่เราร้องไห้ ไม่ใช่เพราะเราเป็น"ผู้หญิง" แต่เพราะเราก็คือ "มนุษย์"คนหนึ่ง .................................. คำว่า "ไม่เป็นไร" ก็เหมือนกับว่าให้กำลังใจตัวเองดีเหมือนกันนะ ขอบคุณ แม่มด(ไม่)ร้าย ที่แวะมาทักทายเสมอๆ นะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 19:48 น. - comment id 660137
เก็บน้ำตา..ไว้เถิด..อย่าให้ไหล โปรดอย่าให้..มันหลั่งมา..เพราะว่าฉัน เมื่อหัวใจ..ของเรา..อยู่ไกลกัน จะให้มัน..มีค่า..อย่าหวังเลย..
20 กุมภาพันธ์ 2550 19:53 น. - comment id 660141
ถึง : คุณกุหลาบขาว ************************************ วันใดที่ลมพัดแรง คงพัดน้ำตาให้แห้งเหือดหาย ธรรมชาติของกาลเวลาจะช่วยเยียวยาหัวใจ แล้วเธอก็จะกลายเป็นอดีตที่ไร้ความหมายในสักวัน *************************** บางที บางครั้ง บางอย่าง ก็เป็นคำตอบอยู่ในตัวของมันเอง... ขอบคุณที่สุดสำหรับกำลังใจที่แสนดีจ้ะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:35 น. - comment id 660212
เชื่อเถอะนะว่าฉันจะไม่เป็นไร ในวันที่เธอต้องก้าวไปและไกลห่าง เชื่อเถอะนะ...ว่าร่องรอยระหว่างจะเจือจาง และสายใยบางบางจะจางไป แม้นมันอาจต้องใช้วันเวลา แม้นมันอาจนานเกินกว่าจะทนไหว แม้นวันอาจทำให้ฉันต้องเศร้าใจ แต่ถึงอย่างไร...ฉันก็ไม่เป็นอะไร..เชื่อเถอะเธอ กลอนโดนใจค่ะ ชอบกลอนชิ้นนี้เพราะตรงกับความรู้สึกมาก ขอบคุณสำหรับกลอนบทนี้ที่แต่งไว้นะค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 08:38 น. - comment id 660295
แต่งได้โดนมากๆเลยอ่ะ แวะมาทักทายจ้า
21 กุมภาพันธ์ 2550 17:14 น. - comment id 660609
ถึง : คุณผู้หญิงไร้เงา Vs คุณไอดิน..กลิ่นฝุ่น ................................ ฉันยังหายใจ แม้จะมีเจ็บปวดรวมเข้าไปอยู่ในนั้น แต่ก็ไม่นานหรอกนะ...ฉันจะกลับมาเข้มแข็งสักวัน เชื่อเถอะว่า...ในความเป็นฉัน...จะมีคืนวันที่สวยงาม ******************* ขอบคุณสำหรับกลอน และ ข้อความกำลังใจจ้ะ
29 กันยายน 2550 14:19 น. - comment id 761839
sorry