มองฟ้าก็ยังเป็นฟ้าเหมือนเก่า แต่ความรุ้สึกกับคนข้างๆทำไมเหงาและหวั่นไหว มองชิงช้าตัวเดิมที่เคยแกว่งไกว ก็ยังเป็นชิงช้าที่เคยปลิวไหวแต่ก่อนมา อะไรอะไรรอบตัวยังเหมือนเดิม แต่ทำไมที่เพิ่มคือความเหว่ว้า หรือเพราะคนที่กุมมือไม่เหมือนที่ผ่านมา อยุ่ดีๆน้ำตาก็ไหลไม่ได้ตั้งตัวเลย เธอยังรักฉันอยู่ไหม จับมือฉันไว้แต่สายตาเมินเฉย ถ้าหมดรักก็อย่ารั้งฉันไว้เลย จบกันดีไหมคนคุ้นเคยแล้วลืมไปเลย ว่าเราเคยรักกัน....
20 กุมภาพันธ์ 2550 11:15 น. - comment id 659655
ไม่แคร์ก็ได้เนอะเชอะ ไปรักคนที่รักเราดีกว่าเนอะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 13:31 น. - comment id 659816
บอกความจริงมาเลยดีกว่า ว่าเธอมีใครให้ห่วงหา...และต้องการจะลาจาก ไม่ต้องจำนน...ยอมทนความซ้ำซาก ไม่ต้องลำบาก...หากเธออยากจะเอ่ยลา เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 13:32 น. - comment id 659817
แค้นค่ะแค้น เราไปกันไม่ได้ เป็นคำพูดที่สิ้นคิดมาก เบื่อจัง
20 กุมภาพันธ์ 2550 16:13 น. - comment id 659958
ถ้าเธอเปลี่ยนไป ทำไมทำไมจะไม่รู้ ความรู้สึกในใจที่มีอยู่ มันแสดงออกให้รู้ผ่านท่าที ก็เราที่รักกัน ผ่านวันวารเวลามานานนี้ ความเย็นชาในท่าทางที่เธอมี มีหรืออีกคน คนนี้ จะไม่รู้ตัว ****ฉันหรือเธอที่เปลี่ยนไป**** แวะมาทักทายค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 18:38 น. - comment id 660060
คนเคยรักยากตัดใจใช่หรือเปล่า ใจขื่นเศร้าเสียใจใครรู้บ้าง เจ็บเจ็บเจ็บเหน็บข้างในเจ็บไม่จาง ตัดใจร้างแรมไกลใช้เวลา. ต้องใช้เวลาทำใจนะคะ...อีกสักหน่อยคงดีขึ้นนะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2550 18:44 น. - comment id 660065
กอดไม่อุ่น อ้อมแขนไม่คุ้นเคย แววตาชา ... เฉย .. เหมือนเปรยว่าไม่รักกัน ... ถ้ารู้ตัวว่าไม่รักกันเหมือนเดิมแล้ว จากกันในวันนั้นดีกว่าที่ปล่อยให้เวลาทำร้ายกันนะเอมว่าหน่ะ สู้สู้ค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 11:42 น. - comment id 660385
รู้สึกได้ถึงความเหว่ว้า ถ่ายทอดออกมาจนคนอ่าน..น้ำตาซึมไปด้วยเลยค่ะ