เมื่อเมฆคล้อยลอยลิ่วปลิวลมพัด ยอดไม้กวัดแกว่งไกวจนใบร่วง หยาดฝนโปรยโรยรายเป็นสายรวง ก่อนทิ้งช่วงลงดินแลกกลิ่นไอ จากดินแห้งแล้งร่วนจวนใจขาด น้ำฝนหยาดหลั่งมาได้อาศัย ชโลมดินถิ่นร้อนตอนอาลัย ก่อนแทรกซึมจมหายในลายดิน เป็นดินด้อยน้อยค่าราคาต่ำ เมื่อฝนพรำได้น้ำพรมสมถวิล มาแลกรักจากใจกับไอดิน ไม่เคยสิ้นพิศวาสทุกชาติมา เปรียบดั่งฉันมั่นในฤทัยรัก ผูกสมัครรักแต่เธอเพ้อเรียกหา ไม่ร้างเลยลืมเลือนเตือนสัญญา ปรารถนารักแท้ให้แก่กัน แต่บัดนี้เธอจากไปคล้ายดั่งฝน ปล่อยให้คนเฝ้ารอพ้อโศกศัลย์ เหมือนดินง้อรอฝนทนรำพัน กี่เดือนวันจะเยือนฟ้ามาโปรยดิน เมฆยังลอยคล้อยเคลื่อนเลือนลมพัด โบกสะบัดซัดหายไปจนสิ้น เหมือนเธอไปไกลลับกับเมฆินทร์ เหลือแต่กลิ่นรักร้างทางมืดมน...
ปราณรวี 18 ก.พ. 2550 13:51 น. - ID 98707 
1314
19
0
18 กุมภาพันธ์ 2550 14:00 น. - comment id 658763
เป็นดินด้อย คอยฝน หล่นจากฟ้า เพื่อหล่อเลี้ยง ชีวา คราโศกศัลย์ เมื่อฝนโปรย โรยมา ไม่ช้าพลัน ปลุกชีวัน ดินดื่น ให้ฟื้นคง...
18 กุมภาพันธ์ 2550 14:37 น. - comment id 658773
ไม่ว่าดาวหรือเดือน...........ดินหรือฟ้าสูงหรือต่ำ......ฝนหรือลม ไกลหรือใก้ล.......หาก้ป็นคู่บุญคู่สวานา....และเกินมาคู้กันเช่นช้อนและซ่อมแล้วล่ะก็......จะเวียนมาพบกันทุกภพทุกชาติ.จ้าปราณวี....
18 กุมภาพันธ์ 2550 14:37 น. - comment id 658774
สวัสดีครับ ปราณรวี เพียงเศษดินเมื่อสิ้นฟ้าราคาตก เปรียบดั่งเสาเปล่าคนยกหมดความสูง ....................................................... .......................................................... ช่วยต่อกลอนทีตะ
18 กุมภาพันธ์ 2550 15:04 น. - comment id 658786
ฝนลาลับแหง้แล้งเยือนเหมือนเตือนว่า ใจเหว่หว้าอาดูรคงสิ้นหวัง อย่าท้อใจไปเลย..แม้ใจพัง เราคงยัง ต้องสู้ อยู่อีกนาน ฟ้าหลังฝนสดใส อย่าให้ใครหัวร่อต่อคำขาน ลืมเถิดนะคนดีเรื่องวันวาน ให้มันผ่านพ้นไป...ขอใจจง..อดทน เป็นกำลังใจให้คนอยู่แดนไกล ขอส่งใจเติมความหวัง คนอยู่หลังยังคอยนะคะ โชคดี..เป็นของ "ปราณรวี" นะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2550 16:14 น. - comment id 658793
ฝนหายเริ่มเหือดแห้ง ลงแล้งแลลุล่วง คิดถึงฤดีดวง หายลับกับฝนซา
18 กุมภาพันธ์ 2550 16:39 น. - comment id 658804
ดินใช่ด้อยน้อยค่าอย่าหม่นหมอง ฝนจักต้องคืนกลับมาหาเสมอ ด้วยดินนั้นมั่นคงไงไม่เผอเรอ เพียงฝนเผลอเพราะใจเหงาเท่านั้นเอง.
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:15 น. - comment id 658879
เพราะมาก ๆๆ ๆ เข้ามาแวะบทกลอนเพราะๆ ๆ ครับ
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:16 น. - comment id 658880
หวัดดีค่ะพี่ศิณี....แอบมาตอนไหนไม่รู้ตัวทุกที..อิอิ...ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยมและกำลังใจที่มอบให้มาตลอดค่ะ...
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:21 น. - comment id 658881
เพียงเศษดินเมื่อสิ้นฟ้าราคาตก เปรียบดั่งเสาเปล่าคนยกหมดความสูง เหมือนเป็นนกแต่ไร้หางแบบอย่างยูง อยู่เป็นฝูงขาดผู้นำก็ช้ำใจ.................สวัสดีค่ะคุณกุหลาบน้ำตา....ต้องขอโทษด้วยค่ะเมื่อคืนโพสต์กลอนเสร็จก็นอนเลยค่ะ (ตีสองที่นี่) เลยไม่ทันได้ต่อกลอนค่ะ...
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยมบ้าน ป.
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:24 น. - comment id 658882
ขอบพระคุณมากค่ะครูพิมสำหรับกำลังใจที่มอบให้มาตลอดอ่านกลอนครูพิมทีไร กำลังใจมาเยอะทุกครั้งเลยค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:27 น. - comment id 658884
ฝนมาฟ้าคงใส หัวใจคลายหม่นหมอง ดินคงได้สมปอง เลิกร้องไห้เสียที.......
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:34 น. - comment id 658886
เพราะฝนเผลอ ใจเหงา จึงเศร้าหนัก รวนเรนัก รักเร่ ทำเหหัน แค่ถูกอ้อน ก็อ่อนใจ ไปหลายวัน ช่างแปรผัน ไม่มั่นคง ดำรงรัก เห็นกรวดหิน ที่สิ้นแสง แต่แฝงสี มาเย้ายวน รวนฤดี ที่แน่นหนัก ก็หลงรูป วูบไป ใจง่ายนัก ผลสุดท้าย ได้ประจักษ์ รักของเธอ...
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น. - comment id 658888
สวัสดีค่ะคุณอัสสุ
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:39 น. - comment id 658890
เป็นดินดอน รอนแล้ง แห้งจนร่วน ขาดฝนโปรย โรยรวน จนป่วนหนัก เหมือนใจคน ทนระกำ เพราะช้ำรัก ได้ประจักษ์ รักแท้ แพ้เล่ห์กล
19 กุมภาพันธ์ 2550 09:15 น. - comment id 658979
เมื่อฝนปรายกลายผืนดินชื่นฉ่ำ ที่ระกำระแหงเปลี่ยนแปลงผล ธรรมชาติปราศเล่ห์ร้ายอุบายกล ต่างกับคนที่ร้อยเล่ห์เพทุบาย
19 กุมภาพันธ์ 2550 09:54 น. - comment id 659023
ฝนมาดินฉ่ำรับน้ำ ใจฉ่ำรักมาสดใส ดินแห้งฝนมาจากไกล หัวใจอับเฉาเงารักลับลา
19 กุมภาพันธ์ 2550 11:24 น. - comment id 659075
ฝน และ ดิน ธรรมชาติเป็นผู้สร้าง แต่ ความรัก และความเสียใจ เราสร้างเองค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 11:58 น. - comment id 659096
เพราะเล่ห์กล คนซ่อน ซับซ้อนยิ่ง มีหลายสิ่ง ลวงเล่น เป็นนิสัย ต่อหน้าอย่าง ลับหลังอย่าง แตกต่างไป จะเชื่อใคร ต้องไตร่ตรอง มองรอบตัว
19 กุมภาพันธ์ 2550 12:01 น. - comment id 659104
ฝนหลั่งจากฟ้ามาสู่ดิน เหมือนฝากรักกรุ่นกลิ่นถวิลหา ฝนลาจากไปให้โศกา เหมือนฟ้าไร้จันทร์อันอำไพ....
19 กุมภาพันธ์ 2550 12:03 น. - comment id 659109
แง แง........ป. ไม่ได้สร้างน๊า...คนอื่นมาทำให้ ป.เสียใจตะหาก Whitelily...แง แง....
19 กุมภาพันธ์ 2550 12:16 น. - comment id 659123
ปราณรวี.....คือแสงสว่างแห่งชีวิต
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:42 น. - comment id 659181
ดีจ้าป.หุหุวันนี้เจนมาล่าช้ามากเลยยยยยย ไม่ว่ากันน๊ะ แม้เธอเปรียบดั่งฝนเมื่อพ้นฟ้า ฉันมีค่าเพียงดินถิ่นไพศาล แต่ต่างเกื้อกูลกันทุกวันวาร ยามฝนผ่านนภามาสู่ดิน .................... จะขอรับเธอสู่อ้อมกอด ไม่เล็ดลอดปลอดภัยอย่าถวิล แม้สักวันเธอต้องไปจนไร้สิ้น ก็จะขออยู่เป็นดินเพื่อเธอตลอดไป ..................... วู้ฮู........ไม่รู้เลี่ยนไปเป่าอ่ะป. อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2550 22:34 น. - comment id 659472
หวัดดีค่ะคุณก่องกิก....
19 กุมภาพันธ์ 2550 22:39 น. - comment id 659474
เป็นดินดอน ร้อนแล้ง จนแห้งผาก รอน้ำจาก ฟากฟ้า มาพรมผ่าน แต่ฝนไป ไกลตา อยู่ช้านาน อีกกี่กาล คืนฟ้า มาสู่ดิน.........
19 กุมภาพันธ์ 2550 22:41 น. - comment id 659476
เป็นดินดอน ร้อนแล้ง จนแห้งผาก รอฝนจาก ฟากฟ้า มาพรมผ่าน แต่ฝนไป ไกลตา อยู่ช้านาน อีกกี่กาล จะคืนฟ้า มาสู่ดิน........
20 กุมภาพันธ์ 2550 05:42 น. - comment id 659530
พิมมาเยี่ยม ค่ะ คุณแต่งกลอนได้ไพเราะ เหมือนเดิม ค่ะ..พิม ต้องหลบ ค่ะ ๆ เพราะ มือไม่ถึงค่ะ ..ไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ น่ะค่ะ..อยากคุยกับคุณ มากเช่นกัน ค่ะ...ดีใจมาก ๆ ค่ะ ที่ได้ เจอคุณอีก...
22 กุมภาพันธ์ 2550 01:28 น. - comment id 660745
หวัดดีจ้าคุณพิม...ดีใจจ้าที่เจอคุณพิมอีก...ว่าง ๆ จากเรียนหนักก็เข้ามาเล่นแต่งกลอนที่นี่ได้น๊า...แก้เครียดไงจ๊ะ..อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
