รักเรานี้คงไม่มีวันกลับคืน มาเหมือนเดิมได้ เพราะเธอจากไป คงไม่หวนมาใหม่ อีกครั้งเหมือนคราวก่อน จากนี้ต่อไป ยามสาย-สาย ฉันยังคงนอน และเขียนกลอนร่ำหาเธอ ละเมอไร้ความหมาย ฉันทำผิดอะไรไม่เคยรู้ ที่รู้คือเธอห่างหาย คงเดียวดาย เช้ามาไม่อยากตื่น กลางคืนหลับเป็นตาย มีบางคืนฉันนอนไม่หลับ ถ้าหลับก็ฝันร้าย ตื่นมา มองข้างกาย เหลือแต่ความเดียวดายแห่งราตรี คำว่า "คนดีทานข้าวยัง" คงไม่มีแล้วต่อจากนี้ เสียงที่เคยได้ยิน "อิอิ" คงไม่มีอีกแล้วหนอคนดี เป็นแค่เพียงพริบตาเดียว เหลียวไปมอง ไร้แสงสี ต่อจากนี้อีกยาวนานคงฟุ้งซ่าน และทรมาน อยากให้เธอกลับคืนมา ช่วยรักษา แผลในใจ แต่คงได้แต่ร่ำไห้ อยู่เดียวดายอย่างซมซาน ต่อนี้อีกยาวนาน รอยร้าวคงไร้ยาประสาน ยังรอเธอกลับมาพยาบาลให้ใจฉันหายดังเดิม
สุสานสีน้ำฟ้า 16 ก.พ. 2550 18:41 น. - ID 98641 
1059
1
0
16 กุมภาพันธ์ 2550 18:47 น. - comment id 658188
เมื่อก่อนทะเลใจ เคยร้องเพลงรอ แต่ตอนนี้ ... รู้ตัวว่าร้องเพี้ยน ... เลยเลิกร้องไปแบบถาวรแล้วล่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 20:14 น. - comment id 658211
ฮ่าๆ เดี๋ยวนี้ สุสานสีน้ำฟ้า ก็เริ่มร้องเพี้ยนแล้วล่ะ เพราะว่าจำคอร์ดกีตาร์ไม่ได้แล้วนี่ กีตาร์ตัวโปรดเลยเปื้อนฝุ่น อยู่อย่างเหงาๆ ไม่นานคงจะจำไม่ได้เนื้อร้องแล้วล่ะ ผมว่านะ คนที่แต่งกลอนเก่งๆ ส่วนมากแล้ว เป็นคนช้ำ หรือเคยช้ำนะ และก็มีบางคนที่มีความรักที่แสนหวาน จึงทำให้แต่งกลอนหวานๆได้ อย่างไรก็ตาม ผมยังว่าคนที่แต่งกลอนเก่งๆ เป็นคนช้ำ ไม่ว่านักเขียนเรื่องราวมืออาชีพของชาวตะวันตก ยังมีหลายคนที่เค้าต้องพบเจอกับความชอกช้ำ ก่อนที่เค้าจะเป็นนักเขียน เค้าอาจจะช้ำมาจากอย่างอื่นที่ไม่ใช่ความรักหนุ่มสาวก็ได้ แม้แต่สุนทรภู่ยังช้ำเลยนี่ แต่นักเขียนสมัครเล่นหนุ่มสาว ผมค่อนข้างจะมั่นใจว่า ชอกช้ำมาจากความรักหนุ่มสาวน่ะ ฮ่ๆๆ จริงไหมล่ะ
1 มีนาคม 2550 10:15 น. - comment id 664274
เคยช้ำมาใช่ไหม เดี๋ยวคงเจอคนเยียวยา สุสานผีน้ำฟ้าคงเจ็บปวดมากซินะถึงได้แต่งกลอนกินใจจัง
3 มีนาคม 2550 09:17 น. - comment id 665279
แต่งได้กินใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลย
13 มีนาคม 2550 12:45 น. - comment id 669906
สุสานสีน้ำฟ้า รอเวลาคนดีที่ฝั่งฝัน รอเวลาเฝ้ารอทุกคืนวัน ด้วยความหวังว่าคนดีจะหวนคืน จะเฝ้ารอด้วยใจไม่เคยห่าง แม้อ้างว้างเพียงใดจะสู้ฝืน แม้จะล้มตัวตายเป็นทั้งยืน ก็จะตื่นมาเฝ้ารอคนเเดนไกล
14 มีนาคม 2550 18:07 น. - comment id 670695
จะรอนานแค่ไหน เธอก็ไม่กลับมาแล้ว ไร้เพื่อนไร้มิตรที่จริงใจ
17 มีนาคม 2550 22:17 น. - comment id 672238
อย่าเฝ้ารอในสิ่งที่ไม่มีความหมายอีกเลย ยังมีอีกหลายสิ่งที่เฝ้ารอให้คุณไปค้นหา ไปคว้ามันมา จงอย่าได้รออะไรที่มันไม่มีค่า เพราะจะเสียเวลาไปปล่าวๆนะ
18 มีนาคม 2550 03:52 น. - comment id 672298
หากว่ารออย่างอื่นคงเสียเวลา แต่ถ้ารอนางฟ้า คงมีค่านะ แม้จะไม่ได้นางฟ้า แต่ก็แหงนมองฟ้าเห็นเงานี่ นางฟ้าองค์ใดนะ ที่ผ่านมาวันนี้น่ะ ที่งงๆๆๆแต่ก็อยากรู้น่ะ จำไม่ได้แล้ว เฮ้อ มิ่น่าล่ะ นางฟ้าจึงจากไป แต่... เธอชื่อนางฟ้าน่ารักนี่น่า อยากเห็นจัง ว่าใส่เสื้อสีชมพูแล้ว โห คงน่ารักมากเลย แถมขี้เล่นเก่ง และขี้งอนเป็นด้วย เราหลั่งน้ำตามาปลอบใจ ย้งไม่หายเลยนะเนี่ย ทุเรศจริงๆเลยเรา
18 มีนาคม 2550 03:54 น. - comment id 672299
อย่ารอเลยนะ เวลาไม่เคยคอยใคร แต่ใจพี่มันคอยเธอน่ะ ฮ่าๆ ยังจำได้ไหมนางฟ้า ยิ้มแล้วยังฮะน้องสาว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
