..๏ จิ น ต น า ก า ร มื ด ห ม ด ใ น บ ท เ ขี ย น แ ม้ น พ า ก เ พี ย ร อ ย่ า ง ไ ร ก็ ไ ร้ ผ ล ย า ม คิ ด ค้ น ส ร ร พ ศั พ ท์ ก็ อั บ จ น ค ว า ม รู้ สึ ก สั บ ส น ท่ ว ม ท้ น ท วี ฤ ๅ เ พ ร า ะ จิ ต ผ ก ผั น เ มื่ อ วั น ว า น ส า ย ต า ผ่ า น ก ล อ น อื่ น ชื่ น สุ ข ขี โ น่ น ก็ รั ก . . นี่ ก็ รั ก . . ป ร ะ จั ก ษ์ ว จี เ ร า ก ลั บ เ จ็ บ ด ว ง ฤ ดี อ ย า ก ลี้ ไ ก ล ช่ า ง แ ต ก ต่ า ง ยิ่ ง นั ก ห า ก เ ก ริ่ น ก ล่ า ว เ ร า ร ว ด ร้ า ว ช้ำ ช อ ก เ กิ น บ อ ก ไ ด้ เ ห็ น ค น อื่ น เ ปี่ ย ม สุ ข ป ร า ศ ทุ ก ข์ ใ ด แ ล้ ว ไ ฉ น ห น อ เ ร า แ ส น เ ศ ร้ า ต ร ม หั ว ใ จ เ ร า สู ญ สิ้ น จิ น ต น า ก า ร ค ง อี ก น า น พ ลิ ก ฟื้ น คื น เ ห ม า ะ ส ม จำ อ ยู่ อ ย่ า ง ซั ง ก ะ ต า ย ไ ร้ อ า ร ม ณ์ ค ร า รั ก ล่ ม เ ร าห า ย ใ จ ไ ป วั น วั น ๚ะ๛
อัลมิตรา 15 ก.พ. 2550 22:18 น. - ID 98599 
1265
10
0
16 กุมภาพันธ์ 2550 01:41 น. - comment id 657691
ลองใช้ใจค้นหาอีกคราครั้ง รักคงยังมากมายมิหายสูญ อย่าจองจำช้ำตรมจมอาดูร อย่าเพิ่มพูนโศกหมองน้ำนองตา ใจค้นใจฤๅยากลำบากยิ่ง หลากหลายสิ่งมากล้นรอค้นหา ใจค้นใจอยู่เหนือธารกาลเวลา ใหญ่กว่าฟ้าเกินกว่าแรงแสงสุรีย์... ....รักเพื่อรักษ์...รักษ์เพื่อรัก....
16 กุมภาพันธ์ 2550 04:42 น. - comment id 657706
สวัสดีค่ะ..คุณอัลมิตรา จินตนาการ...ย่าอินมากเลย ชอบภาพค่ะ มาให้กำลังใจนะคะ ผลงานงาม..จริงๆ
สวัสดีคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ด้วยนะคะ บินไกลจัง เหนื่อยแย่...
16 กุมภาพันธ์ 2550 09:23 น. - comment id 657779
เปิดใจของจิตนาการใหม่นะค่ะ แล้วอาจจะพบสิ่งใหม่ที่ดีกว่าเดิม.....เป็นกำลังใจให้ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 09:39 น. - comment id 657785
อย่าท้อแท้ สู้ไป ตั้งใจมั่น คงสักวัน ฝันดี คงมีถึง จงมุ่งมั่น ก้าวไป ไม่พรั่นพรึง เมื่อวันถึง เส้นชัย ได้ยินดี พี่จะคอย ส่งใจ ไปช่วยเจ้า เมื่อยามเหงา ท้อใจ ให้สุขขี จะเป็นน้ำ พรมใจ ได้เปรมปรี ชุบชีวี เดินตามฝัน นิรันดร์กาล........
16 กุมภาพันธ์ 2550 10:40 น. - comment id 657815
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะ...คุณอัลมิตตรา........ คุณ คุณ thaipoem........
ไพเราะจัง คุณหักเหลี่ยมได้หลายหลากมุมมอง นะ ดีๆ ไม่จำเจดี
" คิดถึงนะจ๊ะ "
.
....เฮะ.....ฟ้าจะผ่าไหมเนี่ย....ทักเอ๋ยทักทาย
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:07 น. - comment id 657880
จินตนาการมืดมนเพราะหม่นเศร้า มีความเหงาครอบงำทำหวั่นไหว ฤาเป็นเพียงพันธนาการแห่งหัวใจ กักขังไว้ให้จินตนาการมืดมน ถู ๆ ไถ ๆ ค่ะ จินตนาการมืดมนเหมือนกัน
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:47 น. - comment id 657904
คะแนนเต็ม 10 ให้ 11 อีกหนึ่งผลงานที่มีคุณภาพ
16 กุมภาพันธ์ 2550 15:27 น. - comment id 657982
จินตนาการต่อไปค่ะ..อย่าสูญสิ้นค่ะ..
16 กุมภาพันธ์ 2550 20:14 น. - comment id 658212
เรนเก๊าะเหมือนพี่อัลมิ..
ตอนนี้เรนเขียนกลอนไม่ออกด้วยดิคะ..
..
คงเพราะเรนขาดจินตนาการ...
..
พี่อัลมิยังคงเขียนได้ไพเราะ..และมีความหมายมากๆ..นะคะ..
16 กุมภาพันธ์ 2550 20:22 น. - comment id 658213
สวัสดีรอบสอง... สงสัยงานยุ่ง หรือไม่ก็เพลียพักผ่อนมากๆนะคะ....จากใจจริงน๊ะเนี่ยค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 21:44 น. - comment id 658241
บางครั้ง จินตนาการก็ลื่นไหล .. เห็นอะไรต่อมิอะไร ก็เก็บมาเล่าเป็นกลอน บางครั้ง จินตนาการก็มืดมิด .. เค้นเท่าไหร่ ก็ยังไม่มีคำใด ๆ พรั่งพรูออกมา ความรู้สึกของคนที่อยากเขียน แต่เขียนอะไรไม่ออก .. ช่างเป็นความรู้สึกที่อับจน เต็มตื้น ... และ อึดอัดจริง ๆ ช่วงวันวาเลนไทม์ .. ช่วงที่มีกลอนหวาน ๆ ให้อ่านเพลินตาทุกวัน .. หลายคนคงคิดเช่นนั้น สุขใจไปตามกันกับโลกสีชมพู เพียงแต่ว่ายังมีบ้าง บางคนที่โลกยังคงเป็นสีเทา .. พยายามลบความทรงจำ หวานของคนอื่น แต่กล้ำกลืนสำหรับผู้ที่มีรอยแผลในหัวใจ เนอะ !!! .. หมู่นี้ เป็นอะไร เขียนเหมือนบ่น .. สงสัยเป็นเพราะโลกหมุนรอบตัวเองแบบเอียง ๆ กระมัง .. .......................................................................................................... คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ใจหนอใจเรานี้ที่รู้สึก แต่ซ่อนลึกกักไว้กลัวใครขำ ความโศกเศร้าคราวนี้มีคนทำ ใช่แกล้งช้ำแล้วเขียนหรือเพี้ยนเอง คุณย่าเงา .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และก็ขอขอบคุณมากที่ให้กำลังใจ คุณลิลลี่ขาว .. เหมือนถ่ายหมด แบตร่อยหรอพลังงาน .. อย่างงั้นเชียวค่ะ คุณปราการสมุทร .. พยายามพลิกฟื้นมิขื่นขม กลับยิ่งตรมสาหัสถนัดกว่า ประหนึ่งคลุกความโศกโชคชะตา อัลมิตราจึงสูญสิ้นจินตนาการ คุณทักทาย .. คิดถึงเช่นกันค่ะ และรู้สึกดีที่เป็นคนของความคิดถึง คุณชมพูภูคา .. เพราะความรักชักนำจึงพร่ำเขียน จึงขยันเพียรฝึกฝน ?...จนเพื่อนถาม คราวความรักพลัดพรากจากนิยาม มาพูดพล่ามอะไร...ยังไม่รู้ (เลย) คุณไอติมรสต้มยำ .. ได้ สิบเอ็ด เต็มร้อย .. ก็ดีใจแล้วค่ะ เกินคะแนนเต็มไปอย่างนั้น .. เหมือนคนห้าสลึง ยังไงก็ไม่รู้สิ คุณกุหลาบขาว .. ค่ะ ต้องหยอดน้ำมันนิดหน่อย จึงจะลื่นไหลตามเดิม คุณเรนฯ .. แต่คราวนี้ เต็มตื้น จริง ๆ นะ คุณทักทาย ฯ .. วันนี้ยุ่งกับการไปจับจ่ายเตรียมวันตรุษค่ะ และก็ทำความสะอาดบ้านขนานใหญ่ .. เพิ่งจะได้มีโอกาสนั่งพักตอนนี้ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 22:46 น. - comment id 658247
ไยอาดูรสูญสิ้นจินตนาการ ให้วันวานจารจดบทเรียนสอน ดั่งตำราค่าล้ำลำนำกลอน คนสัญจรพินิจเป็นวิทยาทาน อ่านเอง งง เอง คือจะสื่อว่าเขียนมาเถอะค่ะ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่คนอ่าน อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2550 07:52 น. - comment id 658309
แล้วทุกอย่างจะกลับมาบรรเจิด เหมือนเดิม..จ๊ะ ..เดี๋ยวจะรอชมผลงานต่อนะคะ .
18 กุมภาพันธ์ 2550 01:28 น. - comment id 658670
หากประภาคาร ที่คอยส่องทางให้เรือเดินสมุทรไม่ให้หลงฝั่ง อับแสง แล้วใครล่ะจะช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้คนที่กำลังตามรอยพี่อิมมา มาให้กำลังใจคับ ช้าหน่อยนะ
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น. - comment id 658887
คุณคนขี้เหงา .. คงกลับมามิกลายเหมือนหายลับ เฉกเดือนดับเวียนสว่างกลางเวหน คราวหัวใจอ่อนแอ,แพ้,อับจน ผ่านวันพ้นทุกข์ได้.. ก็ใจคืน คุณนิค .. เปรียบเราเป็นประภาคาร .. คงเกินจากสภาพความเป็นจริงนัก เราเอง เหมือนคนที่ลงเรือเล็กและอาศัยแสงจันทร์หรือไม่ก็แสงของประภาคารมากกว่า
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:37 น. - comment id 658889
คุณเฌอมาลย์ .. ความรู้สึกเป็นศูนย์คือสูญสิ้น ในห้วงจินต์ก็คล้ายสลายขวัญ เกินกว่าปลุกใจตื่นพลิกฟื้นพลัน สิ่งอัดอั้นยังเกาะกุมเรื่องกลุ้มใจ
21 กุมภาพันธ์ 2550 23:45 น. - comment id 660719
มิเคยเชื่อเธอจะรักภักดิ์ใครได้ เพราะหัวใจแกร่งกร้าวราวหินผา ยามมองชายมิได้มองด้วยสายตา จิตวิญญาณค้นหาถึงแก่นลึก เขามีไส้กี่ขดทั้งหมดรู้ จะหาคู่ยากฝืนความรู้สึก สิ่งดีเลวเวียนก้องในสำนึก หากล่วงเลยเข้าวัยดึกอาจเปลี่ยนแปลง.... เราคงต้องรอไปอีกยี่สิบปี อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2550 11:23 น. - comment id 661735
หนึ่งชีวิต,ตัวตนบนโลกกว้าง ยอมอ้างว้างไร้คู่เคียงสู่สม มินำพาคำใครใคร่ชื่นชม ฟังเหมือนลมผ่านหูเลยรูไป หากโลกนี้ไร้ชายคล้ายชิดชอบ ยอมแห้งกรอบตะกายฝาหนีบขาไขว่ ปราศความทุกข์หม่นหมองรุกครองใจ ฉันอยู่ได้ส่วนเธอเล่า..คิดเอาเอง ต้องต่อล้อต่อเถียงกันอีกตั้งยี่สิบปีแน่ะ ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
