เมื่อยามรัก ก็ว่ารัก ดีนักหนา มีปัญหา ได้พึ่งพา ให้ปลอบขวัญ เมื่อยามรัก ก็ไร้ทุกข์ สุขทุกวัน ให้สุขสันต์ ซาบซ่านนัก ฉันรักเธอ เมื่อยามห่าง ให้ร้างรัก จักลาจาก เธอพร่ำพราก รักพรากฉัน ให้พลั้งเผลอ รักไม่ดี ไม่ควรรัก ไม่อยากเจอ รักเสนอ ทุกข์สนอง ครรลองรัก นี่แหละหนา นานาจิต ให้คิดถึง ทุกคนพึง คำนึงเห็น เช่นประจักษ์ ประสบพบ กับตัวเอง จึงรู้นัก รู้ว่ารัก แท้ที่จริง เป็นเช่นใด เมื่อเรียนรัก เข้าใจรัก จึงรู้รัก ควรต้องพัก หรือทุ่มเท สักเพียงไหน เมื่อได้รัก ได้อกหัก จึ่งเข้าใจ ที่สุดไซร้ ให้สุขใจ ได้รักเอย...
12 กุมภาพันธ์ 2550 11:04 น. - comment id 655947
สุขบ้าง ร้องไห้บ้าง คือรสชาติของความรักค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2550 13:32 น. - comment id 656042
แวะมาเยี่ยมชมครับ
12 กุมภาพันธ์ 2550 13:51 น. - comment id 656053
ความรักเป็นสิ่งที่ดีงามนะครับ โลกนี้จะศิวิไลซ์ถ้าทุกคนปันใจให้ความรัก...
12 กุมภาพันธ์ 2550 15:39 น. - comment id 656140
ความรักทำให้คนนิสัยเสีย เมื่อใจเคยอุ่นมันต้องคุ้นกับความหนาว หัวใจจึงร่ำไห้
21 กุมภาพันธ์ 2550 21:44 น. - comment id 660655
ทำไงดี เราลืมเขาไม่ลง ช่วยด้วยนะ อยากมีคนมาดูแลหัวใจคนใหม่จังอะ จากคนน่ารัก ใครอ่านน่ารักมาก ใครเขียนน่ารักกว่า อิอิ