ฝากรักลอยคล้อยไปในสายลม ที่พร่างพรมพลิ้วผ่านสู่ลานฝัน บรรจงถ้อยร้อยเรียงเสียงจำนรรจ์ เพื่อปลอบขวัญคนไกลอาลัยครวญ ยินบทเพลงบรรเลงแผ่วยังแว่วหวาน แม้วันวานผ่านไปใจกำสรวล เพลงรักลาพาโศกศัลย์ให้รัญจวน ไม่ย้อนทวนกลับมาล้าเต็มที ด้วยห่วงใยใครคนหนึ่งซึ่งทุกข์หนัก เมื่อความรักโรยรามาหน่ายหนี จึงเงียบเหงาเศร้าสร้อยหงอยฤดี ฟังเพลงนี้จงรู้ไว้ใครห่วงเธอ แม้นต้นรักหักโค่นโดนทำร้าย มิแหนงหน่ายกลายชังหรือพลั้งเผลอ เก็บรอยช้ำกล้ำกลืนฝืนละเมอ ยังมีเธออยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลง ถึงหนทางข้างหน้าฝ่าดงหนาม หรือเมื่อยามทดท้อล้อแสลง อย่าลืมกันสัญญาไว้ใช่เคลือบแคลง จนหน่ายแหนงแกล้งกลับลับลาไป ฝากลำนำคำหวานผ่านฟากฟ้า ข้ามทะเลและภูผาอันกว้างใหญ่ แม้นสิ้นหวังปรารถนารอยอาลัย ความห่วงใยไม่มีเลือนเหมือนก่อนกาล
10 กุมภาพันธ์ 2550 07:45 น. - comment id 655245
ความห่วงใย ไม่มีเลือน เหมือนกาลก่อน หากแม้นย้อน เวลาได้ ไม่เหหัน จะกลับไป ใกล้เธอ เพ้อรำพัน เป็นเพียงฝัน ที่ทำได้ ในวันนี้....
10 กุมภาพันธ์ 2550 08:52 น. - comment id 655258
ระยะทางห่างไกลใช่ปัญหา ไกลเพียงตาดวงจิตคงคิดถึง ฝากสายลมพรมใจในคนึง รักสุดซึ้งเพียงเธอเสมอมา หวังคนไกลได้สดับโปรดรับรู้ คนคอยอยู่ทางนี้ถวิลหา คิดถึงนะคิดถึงมากจากอุรา ปรารถนา..เคียงกันนิรันดร์กาล
10 กุมภาพันธ์ 2550 10:26 น. - comment id 655264
ห่วงใยให้คิดถึง คะนึงก็ถึงเขา จากมาเสียนานเนา ป่านนี้เป็นเช่นไร
10 กุมภาพันธ์ 2550 10:38 น. - comment id 655271
...โดนใจจริงๆกลอนชุดนี้...สบายดีนะครับ
10 กุมภาพันธ์ 2550 13:06 น. - comment id 655296
ขอให้ความรัก เป็นความปรารถนาดี นิรันดร...
10 กุมภาพันธ์ 2550 13:25 น. - comment id 655299
หวานจังเย้ยยยย อ่ะป. โลกสีชมพูเนี่ยดีจังน้อ ห่วงและหวงในทรวงนี้ ความคิดถึงที่มียากกลั้นได้ รักและรัก รักเธอ มากมาย แม้หิวตายก็ไม่วายรักเธอ รักเธอ ........................... หิวแว้วววววววววว ไปกินข้าวก่อนน๊ะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2550 15:33 น. - comment id 655334
ถึงแม้เหนื่อย..ไม่เป็นไร..ใจยังสู้ เพราะน้องรู้..ว่าพี่นั้น..รำพันหา คอยห่วงใย..มีไมตรี..มีศรัทธา รู้คุณค่า..ทางใจ..เป็นรายวัน ที่น้องเหม่อ..ก็เพราะเห็น..พี่งานหนัก ไม่หยุดพัก..ห้าโมงยัง..ไม่กลับบ้าน เปิดเว็ปไซ้ท์..ยังเห็น..พี่ทำงาน IP.นั้น..โชว์..ให้เห็น..เป็นประจำ หกโมงผ่าน..พี่ยังอยู่..ดูซินั่น นั่งทำงาน..เช้าจรดเย็น..จนถึงค่ำ อยากให้พี่..พักสักหน่อย..เดี๋ยวค่อยทำ เพราะเย็นย่ำ..ข้าวสักคำ..ยังไม่ทาน..
10 กุมภาพันธ์ 2550 17:06 น. - comment id 655350
10 กุมภาพันธ์ 2550 21:58 น. - comment id 655430
หวัดดีค่ะเฌอมาลย์ ระยะทาง ห่างไกล ไม่ใช่หนัก ถ้าความรัก ประจักษ์แน่ ไม่แปรผัน ความห่วงใย มอบให้ กันและกัน แม้เดือนวัน ผันผ่าน เนิ่นนานมา..
10 กุมภาพันธ์ 2550 21:59 น. - comment id 655431
หวัดดีค่ะคอนพูทน อยู่ห่างกันนานๆ ก็ย่อมคิดถึงเป็นธรรมดาค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2550 22:00 น. - comment id 655432
ขอบคุณค่ะคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ที่ชอบบทกลอน...ป.สบายดีตามอัตภาพค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2550 22:01 น. - comment id 655433
สวัสดีค่ะ จ.จันทร์สุวรรณ ป.ก็หวังไว้อย่างนั้น...ให้ความห่วงใยและหวังดีที่มอบให้กันเป็นนิรันดร์ค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2550 22:03 น. - comment id 655434
หวัดดีจ้า จ.จ.ห. ตอนนี้ไม่ใช่สีชมพูหรอกจ้า...แต่ถึงแม้หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป..แต่ความห่วงใยที่มอบให้กัน ไม่เคยเปลี่ยนไปต่างหากจ้า....ทุกวันนี้เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่...เศร้าเล็กๆ..
10 กุมภาพันธ์ 2550 22:04 น. - comment id 655435
จนเย็นย่ำ ค่ำลง ที่ตรงหน้า มองเห็นว่า ยังอยู่งาน ไม่รีบกลับ อาหารเย็น ยังไม่ทาน ตะวันลับ ต้องคอยจับ เวลา มาเตือนกัน หวัดดีจ้ากุหลาบขาว...อันนี้ ป.ใช้ระบบเตือนทางเอ็มค่ะ...ทานข้าวยัง...กลับบ้านยัง..อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2550 22:05 น. - comment id 655436
หวัดดีจ้าเปเป้ฯ
11 กุมภาพันธ์ 2550 09:39 น. - comment id 655500
** แม้นห่างสุดแดนแสนไกล.........ห่วงหาอาลัย หทัยอยู่ข้างเคียงกัน ** คิดถึงซึ้งอยู่ทุกวัน......................ขอเพียงเธอฉัน ผูกพันรักมั่นฤทัย ** บางคราอารมณ์อ่อนไหว.............คนรักห่างไกล เยื่อใยรักห่วงดวงตา ...แวะมาส่งความห่วงใย..ให้แก่กัน..นะคะ..
11 กุมภาพันธ์ 2550 11:24 น. - comment id 655520
ถึงจะอยู่ห่างไกล สุดปลายฟ้า แต่สัญญารักมั่นไม่หวั่นไหว ยังคิดถึงสัญญาเราเฝ้าห่วงใย ขอส่งใจไปทัก..ว่ารักกัน
11 กุมภาพันธ์ 2550 12:56 น. - comment id 655526
ระยะทาง เพียงแค่ ขอบฟ้ากั้น แต่เธอฉัน มิได้ห่าง ร้างไปไหน เมื่อใจเรา ต่างอยู่ ใกล้ชิดใจ ห่างเพียงไหน ไม่ไหวหวั่น ทุกวันมา... สวสัดีค่ะคุณราชิกา ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน....ชอบกลอนที่คุณราชิกาแต่งมากค่ะ แอบอ่านอยู่....
11 กุมภาพันธ์ 2550 12:59 น. - comment id 655528
นั่นซิครับใครเล่าจะรู้นอกจากใจเราเท่านั้น แก้วประเสริฐ.
11 กุมภาพันธ์ 2550 13:00 น. - comment id 655529
สวัสดีค่ะครูพิม เพียงสองเรา มั่นใจ ในความรัก แจ้งประจักษ์ หนักแน่น ดังแผ่นผา ขอบฟ้าไกล ไม่อาจกั้น เธอฉันมา รักมั่นคง ดำรงกล้า กว่าสิ่งใด.........
11 กุมภาพันธ์ 2550 13:01 น. - comment id 655530
สวัสดีหลังอาหารกลางวันค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ...
11 กุมภาพันธ์ 2550 21:22 น. - comment id 655752
ยังห่วงใยไม่หยุดสุดที่รัก ความแน่นหนักแน่นอนซ่อนความฝัน แม้ริบหรี่เลือนลางจางจากกัน ขอยืนยันห้วงหัวใจ..ห่วงใยเธอ..
11 กุมภาพันธ์ 2550 21:34 น. - comment id 655763
ความห่วงใย ไม่เปลี่ยนแปลง หรือแสร้งเส แม้นรักซวน รวนเร จนเหหัน ความจริงใจ ที่มอบไว้ ให้แก่กัน ไม่มีวัน เลิกร้าง ห่างกันไป สวัสดีค่ะชูรส