ทอดสายตา..ยาวไกล..สุดปลายฟ้า หยาดน้ำตา..ไหลหลั่ง..นั่งร้องไห้ เพ้อรำพึง..ถึงคนดี..ที่แสนไกล เพราะเหตุใด..ใยเงียบหาย..ไม่กลับมา ค่ำคืนนี้..เงียบเหงา..เศร้ายิ่งนัก ด้วยเธอพราก..จากไป..ให้ห่วงหา เคยหยอกเย้า..ใต้เงาแสง..แห่งจันทรา สุขนักหนา..ยามมีพี่..นี้เคียงกาย เสียงหรีดหริ่ง..เรไร..ร่ายร่ำร้อง ดั่งเสียงของ..พี่ยา..น่าใจหาย พลิ้วสายลม..เหน็บหนาว..เศร้าทรวงใน เพราะข้างกาย..ไร้เงาพี่..นี้อยู่เคียง..
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:13 น. - comment id 654586
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:17 น. - comment id 654590
ครวญรำพันฝันพร่ำทำนองรัก หวานประจักษ์รสเล่ห์เสน่หา ไมตรีจิตและคิดถึงตรึงอุรา สื่อภาษาคล้ายคนไกลอยู่ใกล้กัน เพ้อประจำเลยค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:23 น. - comment id 654594
แม่มด... เพื่อนอย่าร้องไห้นะ..โอ๋ๆๆ..มาขอกอดปลอบใจให้นะ..
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:27 น. - comment id 654596
คุณกานต์.. ครวญรำพันพร่ำเพ้อละเมอฝัน ล่วงคืนวันผ่านไปใจเหน็บหนาว พี่อยู่ไหนไม่ส่งข่าวสักครั้งคราว จึงต้องเศร้าเพ้อคะนึงถึงคนไกล...
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:28 น. - comment id 654597
คิดถึงจึงพร่ำเพ้อ ใยเธอมาเงียบหาย ไร้คนเคยเคียงกาย เดียวดายโอ้ดวงแด
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:31 น. - comment id 654601
คุณ..คอนพูทน คิดถึงจึงเพ้อพร่ำ ฝากลำนำคำห่วงใย ถึงพี่ที่อยู่ไกล ได้ยินไหมเล่าพี่ยา..
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:51 น. - comment id 654616
อาการเพ้อถ้าสังเกต ให้ดีจะพบ ว่าผู้ที่ได้รับความอกหักนี้เข้าไปจะมี อาการเพ้อ, นอนไม่หลับ, กระสับกระส่าย อย่างรุนแรง - จะจำใคร หรือแม้กระทั่ง จำตัวเอง ไม่ได้ว่าเป็นใคร ... หายไวไวนะ
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:55 น. - comment id 654618
อย่าพร่ำเพ้อเหม่อเหงาหรือเศร้าสร้อย เพราะอย่างน้อยยังมีฉันคั่นความเหงา จะอยู่ข้างเคียงเธอเสมอเงา เรามีเราร่วมเรียงก็เพียงพอ
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:02 น. - comment id 654624
คุณ..idaho ยังจำตัวเองได้ค่ะ.. ขอบคุณค่ะ..ที่ให้กำลังใจ...
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:06 น. - comment id 654629
ค่ำคืนนี้เหงาเศร้าใครเล่ารู้ ค่ำคืนนี้เธอคิดถึงฉันอยู่บ้างไหม ค่ำคืนนี้นอนหนาว...คราวเธอไกล ไร้ไออุ่นจากหัวใจได้เติมเต็ม....... ...................................... ดีจ้าคุณกุหลาบขาววววว
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:07 น. - comment id 654630
มามะ..ซบอกศรรกก็ได้นะ ศรรกยอมสละอกบิ๊กไซค์ซับน้ำตาให้ หุ หุ หุ
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:08 น. - comment id 654631
น้องเฌอ... ขอบขอบคุณต่อแต่นี้พี่บ่ยั่น มีเธอคั่นความเหงาโศกเศร้าหาย มีเธออยู่เคียงใกล้แสนสบาย ได้ผ่อนคลายระบายรสในบทกลอน..
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:10 น. - comment id 654637
พี่กุหลาบค่ะ... ช่วงนี้มะกรูดก็เพ้อบ๊อย บ่อยค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:11 น. - comment id 654639
น้องเจน... ค่ำคืนนี้แสนเหงาเปล่าเปลี่ยวจิต ยังคงคิดถึงเธอละเมอหา ค่ำคืนนี้หนาวเหน็บเจ็บอุรา โปรดกลับมาขอซบอุ่นละมุนละไม... สวัสดีค่ะน้องเจน...
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:14 น. - comment id 654642
คุณหนูศรรก... ไหนๆต้องขอดูก่อนว่าคัพ..อะไร ซี หรือ ดี
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:15 น. - comment id 654643
คุณแมงกุดจี่... เพ้อเหมือนกันเหรอคะ..เฮ้อ..มีคนอยู่ไกลก็แบบนี้แหละนิ...
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:02 น. - comment id 654654
คิดถึงเธอเฝ้าเพ้อละเมอหา อยู่ไกลตาแต่หนไหนไม่อาจรู้ จะเป็นไงเมื่อไม่ฉันเคียงอยู่ ใครเคียงคู่ข้างเธอยามไกลตา
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:06 น. - comment id 654657
น้องเป้... คิดถึงเธอเพ้อพร่ำรำพันหา ส่งข่าวมาสักนิดก็หาไม่ ปล่อยให้เพ้อคะนึงอย่างเปลี่ยวดาย โธ่คนไกลทำไมใจแสนดำ...
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:13 น. - comment id 654662
ความคิดถึง... เหตุใดจึงอ้างว้างอย่างนี้เล่า
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:13 น. - comment id 654663
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:37 น. - comment id 654672
เศร้าจังเลยนะคะ พิษความรักถักเพ้ออละเมอหา ยอมรับว่าใจยังคอยร้อยหวั่นไหว ด้วยรักมากยากยิ่งนักจักตัดใจ แอบร้องไห้เพราะใจเพ้อละเมอคอย.
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:52 น. - comment id 654685
คุณ จ.จันทร์สุวรรณ .. นั่นสิคะ..ทำไมความคิดถึงใครสักคนช่างอ้างว้างเดียวดายจัง..
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:53 น. - comment id 654686
คุณบิ๊ก.. เป็นอะไรไปคะ..เดี๋ยวร้องไห้เดี๋ยวหัวเราะ..
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:56 น. - comment id 654690
คุณSalukphin พิษความรักหม่นหมองนั่งร้องไห้ ในหัวใจได้แต่เพ้อละเมอฝัน ด้วยรักมากรักจริงยิ่งชีวัน ทุกวี่วันจึงฝันเพ้อละเมอคอย..
9 กุมภาพันธ์ 2550 01:34 น. - comment id 654785
จิตพะวง หลงละเมอ ถึงเธออีก ไม่อาจหลีก ลี้ไป ไกลคิดถึง ทุกค่ำเช้า เฝ้าหวน ครวญคนึง เพราะรักจึง เพ้อพร่ำ เป็นคำกลอน
9 กุมภาพันธ์ 2550 07:36 น. - comment id 654801
เราก็เหงาเหมือนกันนะ อิอิ ถ้าคนเหงาสองคนเจอกันอะไรจะเกิดขึ้น อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2550 07:36 น. - comment id 654802
ในหัวใจ ความจริง เพ้อละเมอรัก ไม่อาจจัก ห้ามใจ ใฝ่ถวิล ถึงนงเยาว์ แสนงาม ดังเพชรนิล รักพี่นิ่ง นับมา หมื่นหมื่นปี.....
9 กุมภาพันธ์ 2550 07:52 น. - comment id 654810
คุณ..ปราณรวี ขอฝากคำลำนำรำพันถ้อย ซึ่งเรียงร้อยจากอุรามาให้พี่ ด้วยคิดถึงห่วงใยเปี่ยมไมตรี ทุกนาทีเพ้อคะนึงถึงพี่ยา...
9 กุมภาพันธ์ 2550 07:54 น. - comment id 654811
คุณฤกษ์... ถ้าคนเหงาสองคนมาเจอกันก็คงหายเหงามั๊งคะ..
9 กุมภาพันธ์ 2550 08:00 น. - comment id 654814
คุณ..บิ๊ก ในหัวใจ..ครวญเพ้อ..ละเมอรัก มิอาจจัก..ห้ามใจ..ใฝ่ถวิล ถึงนงเยาว์..แสนงาม..ดั่งเพชรนิล รักตราปสิ้น..ฟ้าดิน..ไม่สิ้นรัก...