ภพอดีตขีดภาพอนาคต ปลายปากกาจารจรดชะตาชาต พรหมลิขิตคู่ฤๅแคล้วแล้วแต่วาด ล้วนยากมาดหมายกำหนดตามกฏกรรม สมุดชีพชุ่มโชกหมึกโลกอดีต จารึกรสบทสังคีตครั้งเก่าคร่ำ มิใช่เพียงพรมหยดหนึ่งน้ำคำ แต่เพื่อย้ำเพรงกาลวารเวลา ประตูกาลพานพบบรรจบชิด แนบสนิทสานสรรค์สิเหน่หา สร้างสะพานสองภพเพื่อพบพา อตีตาผลกรรมนำสัมพันธ์ คู่คนคอยคร่ำครวญจึงหวนกลับ สู่ผลลัพธ์แห่งสัจจาสัญญามั่น จักจงรักภักดีชั่วชีวัน แม้อาสัญสูญกายวายวิญญาณ พลังรักเที่ยงแท้มิแปรผัน แม้จากกันกฎกรรมยังนำสาน เพียงอดทนยึดมั่นสัญญามาน อาจพบพานผูกพันหนึ่งวันใด จึงสรรค์สร้างร่างกานท์ด้วยสรรเสริญ ขอพรพระผู้เจริญน้อมกราบไหว้ องค์เทวารติกรเกียรติเกริกไกล ทรงคงรักมั่นไว้ในโลกา
6 กุมภาพันธ์ 2550 07:44 น. - comment id 653376
ปีที่แล้วไปดูละครเพลงเรื่องนี้ ได้เห็นน้ำตาพระเอกด้วยค่ะ ทราบซึ้งในความรักค่ะ ทั้งรักที่มีต่อชาติและต่อบุคคล ยินดีที่ได้อ่านกลอนของคุณค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 08:40 น. - comment id 653401
ไปดูละครเพลงเรื่องนี้ทั้งหมดสี่รอบค่ะอยากดูอีกค่ะ ชอบเรื่องราวเกี่ยวกับการย้อนอดีตค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 22:08 น. - comment id 653838
อ่านปุ๊บ รู้ปั๊บ เลย ถ้าหากมาบ้านกลอนไทย หนียังไงก็ไม่พ้นสายตาผมหรอก น่า เมื่อไหร่จะสอนผมแต่งบ้างครับท่านพี่ อย่าบอกนะ ว่าไม่มีทาง หาว่าเราเป็นปรมจารย์ มิบังอาจสอนอีก อิอิ (อีกอย่าง สมัครทีเดียว สองนามปากกาเลยนะท่าน)