คงเหลือเพียงความคิดถึง.......... ไว้ซาบซึ้งสายใจในยามเหงา ตั้งแต่นี้ต่อไปไม่มีเรา เหลือซากเงาเถ้ารักเก่าเท่านั้นเอง อดีตคือรักหวานซาบซ่านใจ ร้อยหวั่นไหวเด็กดื้อถืออวดเก่ง ลดทะนงองอาจชาตินักเลง เขียนบทเพลงหัวใจใส่ชมพู ชะตารักหักเหเกเรนัก ด่วนผันผลักหักทำลายสายใจคู่ เธอสละร่างกายพ่ายศัตรู ทิ้งฉันอยู่กับความเหงาเศร้าเดียวดาย.
6 กุมภาพันธ์ 2550 00:02 น. - comment id 653300
กลอนนี้เศร้าจังค่ะ...
6 กุมภาพันธ์ 2550 02:07 น. - comment id 653332
จงภูมิใจที่โลกให้มาพบกัน แม้มันจะเหลือเพียงความทรงจำที่ดีดี แต่นั้นใครละกำหนดให้ต้องจากกัน ชีวิตมันไม่แน่นอน เราเดินเข้าหาวันตายกันทุกคน ลองมองหน้าตัวเองดูสิ แก่มากขึ้นทุกวัน ทำดีทั้งใจทั้งกายเมื่อโอกาสทำ เข้าใจนะว่าอ้างว้างและเข็มแข็ง สู้สู้ เป็นกำลังใจให้ครับ
6 กุมภาพันธ์ 2550 02:09 น. - comment id 653333
เป็นกำลังใจให้นะครับ
6 กุมภาพันธ์ 2550 06:58 น. - comment id 653367
กาลเวลา..... เป็นทุกสิ่ง.... สร้างสรร.... ทำลาย... สร้างโลก.... "เวลาจึงเปลี่ยนคนได้ไง"
6 กุมภาพันธ์ 2550 09:05 น. - comment id 653420
แค่เพียงคิดถึงเองหรือน้องนางฟ้า แต่ก็ยังดีกว่าไม่คิดถึงนะ