เทวะรัตติกาล

เทวะรัตติกาล

     เมื่อเทวะรัตติกาลขึ้นผ่านฟ้า
ก็บัญชาบริวารชั้นสรวงศรี
ให้รุกไล่ดวงแดงแสงสุรีย์
เทพราตรีจึงครองฟ้ามาร่ายมนต์
	     สั่งหมู่นางดารารายร่ายพระเวทย์
ปกประเทศให้มืดฟ้าเวหาหน
ม่านทะมึนขึ้นเยี่ยมฟ้าราตรีดล
มหามนต์รัตติกาลจึงผ่านเมือง
	     แล้วอันเชิญมหาเทวีรุจีจันทร์เจ้า
เสด็จเข้าจันทร์วิมานตระการเหลือง
บังเกิดแสงบุษรารัตน์จำรัสเรือง
ขึ้นเยี่ยมเมืองทั้งสถานวิมานมนต์
	     ทุกทวยเทพนภาภพนพเคราะห์
ล้วนลัดเลาะขึ้นเยี่ยมฟ้าเวหาหน
ดาวหางเทพร่ายระบำลำนำมนต์
นภาดลร่างละบายลงลายดาว
	     เหล่าเทวีดารารายหลายร้อยร่าง
ก็เสกสร้างรัตนาเวหาหาว
รุจีจ้านพรัตน์จำรัสดาว
ให้พร่างพราวทั่วทั้งฟ้ายามราตรี
	     เมื่อเทวะรัตติการขึ้นผ่านฟ้า
จวนเวลาทิวาวาดลงชาดสี
มหามนต์มิอาจแข่งแสงสุรีย์
จึ่งหลบลี้รอคืนค่ำประจำมนต์
				
comments powered by Disqus
  • White roses

    2 กุมภาพันธ์ 2550 21:02 น. - comment id 652084

    ยินดีที่รู้จักค่ะ..เทพแห่งความมืด..11.gif
  • อัลมิตรา

    2 กุมภาพันธ์ 2550 22:11 น. - comment id 652133

    กลอนแนะนำตัวน่าสนใจค่ะ
    ชื่อหรู ..
    
    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    3 กุมภาพันธ์ 2550 15:37 น. - comment id 652397

    สุดยอดจริงๆ13.gif
  • พิรุณรัมภา

    3 กุมภาพันธ์ 2550 23:16 น. - comment id 652492

    สวัสดีค่ะคุณเทวะ
    
    ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ
    
    ไพเราะมากค่ะสำหรับกลอนแนะนำตัว 1.gif
  • ห้วงคำนึง

    6 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 653829

    อ่านปุ๊บ รู้ปั๊บ เลย
    ถ้าหากมาบ้านกลอนไทย หนียังไงก็ไม่พ้นสายตาผมหรอก น่า
    เมื่อไหร่จะสอนผมแต่งบ้างครับท่านพี่
    อย่าบอกนะ  ว่าไม่มีทาง 
    หาว่าเราเป็นปรมจารย์  มิบังอาจสอนอีก
    อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน