เบาบาง.... พริ้ว...แผ่ว และเลื่อนลอย พร่ามัว....ดั่งม่าน กระพริบตา....ยังคงหม่นมัว คลางแคลง.....ใจ ใบไม้ระบัด หยาดน้ำค้างพรูพรม..... คล้ายน้ำตา.... เยือกเย็น.... ไม่ต่างกับหัวใจ.....ของใครบางคน ....รอคอย.... เมื่อใดที่ภาพนั้นจะชัดเจน รอคอย....แสงตะวัน ที่อบอุ่น..... ....ชัดเจน.... ดัง....ความหวังที่รอให้รอคอย ม่านหมอก....ที่แผ่วพริ้ว สายลมหนาวที่พลิ้วผ่าน ความฝัน...... สักวันหนึ่ง.....คงเป็นความจริง
ฝากรักฟากฟ้า 1 ก.พ. 2550 09:29 น. - ID 97916 
733
2
0
1 กุมภาพันธ์ 2550 09:52 น. - comment id 651326
บางเบา....... วาบหวิว....และวาบหวาม กระตุกต่อม....ราคะให้กระเจิดกระเจิง ตามโลกียวิสัยแห่งปุถุชน ขออภัย........ไม่รูชักใบให้เรือเสียรึเปล่า ฮิฮิ แต่ชอบ........ขอชมเชย
1 กุมภาพันธ์ 2550 11:17 น. - comment id 651370
ถึงยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ
1 กุมภาพันธ์ 2550 13:22 น. - comment id 651428
ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณ..ลุงรอง... หลากหลายความคิด หลากหลายความรู้สึกค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ...พี่ก้อง
1 กุมภาพันธ์ 2550 17:45 น. - comment id 651521
เก่งมากๆนะครับพี่ผม
1 กุมภาพันธ์ 2550 20:03 น. - comment id 651573
ม่านหมอกจะจางหาย.. เมื่อแสงตะวันมาเยืน.. แสงตะวันมาเยือน เมื่อไหร่.. กำลังใจก็มาเทื่อนั้น.. ม่านหมอก..และน้ำค้าง... ก็หายไป.. เหลือความจริงให้ตระหนักรู้....เยี่ยมๆๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
