ค่ำคืนนี้มีแสงดาวพราววะวับ ระยิบระยับจับตาเกลื่อนฟ้าสวย สายลมพลิ้วโชยระรื่นชื่นระรวย วานลมช่วยเป็นสื่อถือหัวใจ ข้ามขอบฟ้าแสนไกลไปให้ถึง มอบคนซึ้งซึ่งห่างกันอย่าหวั่นไหว บอกเขาว่าคนข้างหลังยังห่วงใย มิมีใครร่วมเรียงคอยเคียงครอง ลมช่วยโอบอุ้มใจให้คลายเหงา อย่าให้เขาซานซมตรมหม่นหมอง อย่าให้ใจเขาช้ำช้ำตานอง และมีช่องกั้นกลางระหว่างกัน ลมช่วยพัดหมู่ดาวพราวกลางฟ้า เป็นดวงตาทรงพลังทั้งรับขวัญ ให้เขาสุขสดชื่นทุกคืนวัน ยิ้มสุขสันต์ยามตื่นลบขื่นทรวง.
30 มกราคม 2550 02:31 น. - comment id 650202
ฝากสายลม ที่พรมพร่าง คนไกลห่าง ยังคิดถึง ฝากแสงดาว เฝ้ารำพึง ใครคนหนึ่ง คิดถึงเธอ สวัสดีค่ะ....
29 มกราคม 2550 20:30 น. - comment id 650532
เขียนกลอนเพราะจังค่ะ กำลังอารมณ์นี้เลย ไกลคนรัก เหงา คิดถึง แถมหวาดระแวงด้วยมีใครบางคนมาติดพันเขาอยู่ เขาบอกทุกอย่างเพราะอยากให้เราสบายใจ แต่แทนที่จะดีใจกลับเจ็บค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
29 มกราคม 2550 20:37 น. - comment id 650544
ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณพัธวรรณ ขอให้สุขสมหวังอย่านั่งเศร้า ลบรอยเหงาของใจให้จางหาย สุขสนิทชิดใจไม่แคลนคลาย ภัยพาลพ่ายแรมร้างไกลห่างเธอ.
29 มกราคม 2550 20:37 น. - comment id 650546
ถึงจากเธอ..ไปไกล..ใจยังห่วง พ่อพุ่มพวง..ดวงใจ..ชายในฝัน ฝากความรัก..ความอาลัย..มีต่อกัน ฝากสัมพันธ์..รักซึ้ง..ตรึงดวงมาลย์ อยู่แห่งไหน..หัวใจ..ยังเพ้อพร่ำ ส่งลำนำ..บทกลอน..อักษรสานต์ ว่ารักเธอ..รักมั่น..นิรันดร์กาล จิตวิญญาณ..พร้อมถวาย..ให้กับเธอ แสงแดดเอย..ส่องมา..ให้อบอุ่น แนบละมุน..อุ่นไอรัก..อย่าให้เก้อ เธออยู่ไกล..หัวใจ..ย่อมละเมอ โปรดอย่าเผลอ..แบ่งปันใจ..ให้ระทม ยิ่งรักมาก..ยิ่งห่วงมาก..อยากชิดใกล้ รู้บ้างไหม..ว่าใจฉัน..นั้นขื่นขม จากมาไกล..หัวใจ..ย่อมตรอมตรม วอนสายลม..มอบรักแท้..ให้แก่เธอ...
19 กุมภาพันธ์ 2550 11:13 น. - comment id 659068
ชอบกลอนนี้มากเลยค่ะ
2 มีนาคม 2550 16:52 น. - comment id 665033
ชอบอ่ะค่ะ
6 พฤษภาคม 2550 12:21 น. - comment id 691814
ชอบมากเลย