วันวานยังหวานอยู่ วันนี้สู้เฝ้ารอคอย หายไปไร้ร่องรอย สักเล็กน้อยไม่ส่งสาร รู้ไหมคนรออยู่ ใจหดหู่ทรมาน ผิดไรใจสะท้าน ปล่อยให้ฉันเฝ้าแต่รอ นานแล้วแม่แก้วเอ๋ย ใยเจ้าเลยละคำมั่น วาจาช่างเสกสรร แค่วันวานพลันจางหาย หมดแล้วความรู้สึก ให้ใจนึกไม่วางวาย วันนี้ขอสู้ตาย ขอไว้ลายชายชาติเสือ ทนรอต่อไม่ไหว อดทนไว้ใจสู้สู้ ปวดท้องจนเบี้ยวบู้ โธ่ใครอยู่มันนานจัง ไม่ไหวจะออกแล้ว ศึกทแก้วมาประดัง ปิดอยู่แต่เงียบจัง อพิถัง แค่ขัดกลอน อิอิ.........