ขอฝากกลอนตอนโศกเพราะโลกเศร้า กับความเหงาเซาซบหลบหน้าหนี เพราะรักลวงหน่วงหนักพักฤดี มาพบที่ผ่อนคลายสบายใจ บรรจงถ้อยร้อยคำมาพร่ำบ่น เพราะอับจนหนทางสว่างไสว ปล่อยความช้ำกับกลอนกานท์ผ่านเลยไป ให้หัวใจชาชินสิ้นกลิ่นรัก เป็นเพียงผู้ผ่านมาเวลาหนึ่ง ที่ซาบซึ้งกับโคลงกลอนตอนอกหัก ระบายเศร้าออกไปไม่นานนัก คงหยุดพักหักใจได้สักที เป็นแค่คนไร้ใจที่ไร้ค่า ไร้ราคาไร้มิตรเลยคิดหนี พเนจรร่อนเร่เวลานี้ เศร้าฤดีไร้ที่หมายให้กลายกล้ำ จึงเป็นคนแปลกหน้าที่มาพบ หาที่หลบซบกายเมื่อใกล้ค่ำ ฝากวจีเรียงถ้อยร้อยเป็นคำ ความชอกช้ำทำทรุดยากฉุดดึง ขอเวลาได้ไหมในยามนี้ ในยามที่ยากทำใจได้สักหนึ่ง ก่อนปลีกกายหายห่างร้างคำนึง ไม่นึกถึงเธออีกแล้วแคล้วคลาดไป เมื่อใจแกร่งแข็งกร้าวก็คราวนั้น จึงจะหันหลังกลับจากหลับใหล มาแย้มยิ้มพริ้มเพราอย่างเราไง คนไร้ใจที่ห้าวหาญกับกานท์กลอน
26 มกราคม 2550 15:27 น. - comment id 649621
เป็นแค่คน ไร้ใจ ที่ไร้ค่า เขาเมินหน้า ไม่มามอง จึงหมองหมาง ก้าวเดินไป แม้นไร้ ซึ่งหนทาง ที่อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว ห่อเหี่ยวใจ เมื่อถึงวัน ใจแกร่งกร้าว ก็คราวนั้น คงได้หัน หลังกลับ จากหลับไหล มาต่อสู้ กับโลกลวง หมดห่วงใคร คนไร้ใจ จะหวนกลับ ไม่ลับลา...
26 มกราคม 2550 15:42 น. - comment id 649632
แค่ไร้รักพักใจใช่ไร้ค่า ยังมีพ่อแม่ให้ปรึกษา....ยามสับสน ชีวิตเรายังมีค่าเมื่อได้มาเกิดเป็นคน อย่าหมองหม่นเพียงคนหนึ่งคนไม่รักเรา ...................... สิ่งที่ทำให้เราด้อยค่าที่สุดไม่ใช่ใครอื่นเลยจ๊ะ แต่เป็นตัวเรานั่นเอง สู้ๆๆจ้า ป.ปลามีค่าเสมอ (เวลาหิวอ่ะ อิอิ ปลาเก๋าราดพริก หุหุ)
26 มกราคม 2550 15:47 น. - comment id 649635
ดูรูปแล้วอ่านกลอนประกอบมันแบบ...ใช่เลยอ่ะได้ใจ ชอบจัง
26 มกราคม 2550 15:48 น. - comment id 649636
ขอบคุณมาก ๆ จ้า ๆๆๆๆ สำหรับกำลังใจจาก จ.จ.ห..... ป. ปลา ตา กลม....อิอิอิ
26 มกราคม 2550 15:50 น. - comment id 649638
ขอบคุณมากคะ โคลอน ที่แวะมาเยี่ยมเยียน ป. ปลา
26 มกราคม 2550 16:28 น. - comment id 649654
เป็นคนมี หัวใจ เต้นตึกตัก แต่ไร้รัก มันก็หมด ในความหมาย เกิดเป็นคน มีวิญญาณ น่าเสียดาย ที่ต้องตาย อย่างไร้รัก เลยนะคุณ ******************หุ หุ หุ จบดื้อ ๆ ด้วน ๆ ไม่รู้จะลงยังไง
26 มกราคม 2550 16:57 น. - comment id 649679
หัวใจเต้น ตึกตัก ว่ารักมั่น ไม่สำคัญ ว่าเป็นใคร ที่ไหนหนา หากรักลวง หน่วงหนัก เลิกรักลา อย่าดีกว่า จะเต้นไป ทำไมมี หวัดดีจ้า ศรรกรา...อ่านว่าไงนิ???
26 มกราคม 2550 17:15 น. - comment id 649686
ไม่ไร้เพื่อนสักหน่อย ... ก็ทะเลใจยืนอยู่เป็นเพื่อนทั้งคน
26 มกราคม 2550 20:13 น. - comment id 649729
ขอบคุณค่ะทะเลใจ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน....... ป. ปลา
27 มกราคม 2550 09:20 น. - comment id 649885
เสียงคร่ำครวญอกหักรักเป็นพิษ คนสนิทหักอาลัยใจหม่นหมอง รักมิได้ดั่งใจเธอใฝ่ปอง กลายเป็นตัวสำรองต้องตรอมตรม เห็นเธอเหงาซึมโศกวิโยคแท้ รักเปลี่ยนแปรห่างไกลใจขื่นขม ท้อแท้ในชีวิตจิตระทม ร้าวระบมหนักหนาคราได้ยล อยากบอกเธอเธอจ๋าอย่าเหงาหงอย ฉันนั้นคอยปลอบใจคลายสับสน อย่าคิดมากจนวิปริตจิตวกวน ฉันอีกคนยังเป็นเพื่อนอย่าเลือนลา รักไม่ได้สมใจไปทุกอย่าง อาจมีบ้างแรมร้างห่างวาสนา อยู่นอกเหนือกฏเกณฑ์ดวงชะตา จึงนำพาให้แยกทางระหว่างใจ อย่าไปโกรธโทษรักที่หนักอก อย่าวิตกกังวลจนหม่นไหม้ สักวันหนึ่งวาสนาชักพาไป คงสุขใจสุขสันต์ทุกวันคืน คำว่ารักพูดจากปาก..ยากรับได้ ต้องออกจากหัวใจใช่แข็งขืน ความสงสารบวกเข้าใจเป็นจุดยืน รักคงชื่นสมหวังดังต้องการ..
27 มกราคม 2550 11:30 น. - comment id 649919
ขอบคุณมากค่ะกุหลาบขาวสำหรับคำปลอบใจที่มอบให้... ....................
27 มกราคม 2550 18:43 น. - comment id 649977
คนไร้รักไร้ใจใช่ไร้ค่า เก็บน้ำตาซ่อนไว้อย่าไหลหลั่ง ปรับเปลี่ยนเศร้าสู่สุขใหม่ใส่พลัง เติมความหวังสู่ใจใส่ชมพู.
28 มกราคม 2550 01:01 น. - comment id 650101
ขอบคุณค่ะ White roses---Salukphin สำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ............. ป.ปลา
27 มิถุนายน 2550 19:49 น. - comment id 716591
เหมือนหลายหลากมากอารมณ์และรู้สึก แต่เบื้องลึกตรึกตรองอาจมองเห็น และเข้าใจว่าฉันนั้นก็เป็น ดังเฉกเช่นปุถุชน..คนธรรมดา มีรัก โลภ โกรธ หลง ปลงได้บ้าง บางคราครั้งดูชาเย็นเช่นใครว่า อาจอ่อนแอ..แพ้พ่ายในมายา และเก่งกล้า..ท้าทายได้เหมือนกัน ในบางแง่ เหมือนแก่โลก..หรือโศกเศร้า แอบซ่อนเงา ความทุกข์..ปนสุขสันต์ อีกมุมหนึ่งซึ้งสนุกได้ทุกวัน แจ้วจำนรรจ์ไม่หยุดหย่อนดูผ่อนคลาย หรืออาจป่วนกวนใจเขาไปทั่ว บางคนกลัวหลบลี้หนีหน้าหาย แต่มีบ้างที่ร้างลาล้าใจกาย หลบวุ่นวายหายเครียดจากเกลียดชัง จึงหลีกเร้นเป็นกวีที่หลบซ่อน ทุกบทตอนเขียนไปดั่งใจหวัง เพื่อหล่อเลี้ยงดวงจิตที่ปิดบัง ภาพความหลังเก็บไว้ในอุ้งมือ