ฝนตก โปรยปราย รายริน ได้ยิน ฟ้าร้อง แลบลั่น เมฆหมอก บังตา ตีบตัน หนาวสั่น เมื่อครั้ง ฝนซา ฟ้าร้อง คำราม หวั่นไหว ครั้งนั้นได้ เธอเคียง ปลอบขวัญ ฟ้าลั่น ร้องดัง มิหวาดหวั่น ครานี้สั่น หวาดหวั่นกลัว ตัวคนเดียว ฟ้าคงเย้ย ฝนคงเยาะ หัวเราะฉัน อีกดวงจันทร์ เคยปลอบ ลอบหนีหาย ทั้งคนรัก รักกันมาก ให้กลับกลาย ดั่งใจตาย ให้สูญสิ้น ซึ่งวิญญา โอ้หนอรัก "ปรมี" ที่ฉันรัก เศร้าโศกนัก รักเราร้าง อ้างว้างหนอ เก่าก่อนนั้น สองเรา เคยเคล้าคลอ เคยเอ่ยขอ สาบานรัก มั่นนิรันดร์...
ต้นไม้ของอ่วง 25 ม.ค. 2550 20:47 น. - ID 97651 
809
1
0
26 มกราคม 2550 00:00 น. - comment id 649472
26 มกราคม 2550 12:08 น. - comment id 649542
ขอให้รักงอกงามและเบ่งบานตลอดไปนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
