ถึงครา...นกน้อยลารัง

ขาว-กรมท่า

หลังแม่นกฟักเจ้า    ลูกน้อย
หลังพ่อแม่คงคอย         ใฝ่เฝ้า
หลังลูกนกเดิมต้อย       เป็นหนุ่ม
หลังนั่นจะลาเหย้า        ว่ายฟ้าทัศนา
  เตรียมปีกท่องโลกหล้า   ฟ้าใส
เตรียมตัวผจญภัย          ไต่เต้า
เตรียมจิตคิดคล้อยใจ     ฝันใฝ่
เตรียมโบกบินอย่าเศร้า  นะเจ้านกน้อย
   เจ้าจะต้องสุดสู้              เภทภัย
เจ้าต้องเตรียมการใหญ่   เพื่อเจ้า
เจ้าต้องมั่นตั้งใจ              สู้สุด
เจ้าอย่าเศร้าถ้าเคล้า     จักสู้ได้ฤา
   สู้อันตรายเพื่อได้     เป็นพญา
สุ้สุดแรงแกร่งกล้า       มั่นตั้ง
สู้ได้ไม่ก็หา                 พ้องพวก
สู้อย่าได้เผลอพลั้ง   อย่าได้ประมาท
  หวังเจ้าจ้อยอย่าได้    หลงทาง
หวังเจอะเจ้าที่สว่าง      แจ่มแจ้ง
หวังปณิธานที่สร้าง       สำเร็จ
หวังจะเห็นเจ้าแย้ม    ที่ได้ดั่งฝัน
   จงอย่าลืมแผ่นแคว้น  แห่งเดิม
จงตระเตรียมตนเติม     ใฝ่รู้
จงยึดหลักสร้างเสริม      ธรรมมั่น
จงมั่นใจพร้อมสู้          สู่จ้าวนกเอย...				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    25 มกราคม 2550 12:59 น. - comment id 649261

    จากลาเรือนถิ่นเหย้า...........เคยนอน
    กางปีกหลาลืมคอน..............นกน้อย
    หมายรังใหญ่จึงจร...............ออกสู่ โลกเอย
    ฝันใฝ่เงียบหายจ้อย...........มิคว้าดั่งใจ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • nig...

    25 มกราคม 2550 15:10 น. - comment id 649323

    55.gif
    
           กางปีกบินจากแล้ว          รังนอน
    เหิรสู่บางคานคอน                มิ่งไม้
    หวังอยู่อย่างสงบตอน           ปีกอ่อน ล้านา
    บาดเจ็บก็จักได้                     พักให้หายคืน
    
    แจมครับ
    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน