เป็นเรื่องราวและนิยามของความรัก มาทายทักเป็นครั้งแรกแปลกหนักหนา นำโศกทุกข์สุขเศร้าเคล้าน้ำตา หมุนเวียนมาพาสับสนจนอ่อนใจ จากแรกเริ่มเดิมทีที่รับเจ้า ดูเหมือนเราทั้งสองช่างผ่องใส พอกาลเปลี่ยนเวียนผ่านเนิ่นนานไป ดวงฤทัยเริ่มท้อต่อเหตุการณ์ เหมือนผ้าบางซึมซับรับความรัก ไม่นานนักก็เต็มอิ่มลิ้มรสหวาน กลับปล่อยให้ไหลเลยไม่เชยนาน ร่วงรินผ่านพ้นไปไร้ราคา แล้วมองหาคนใหม่มาไว้ชื่น ปล่อยใครอื่นขื่นขมตรมผวา สุดระกำกล้ำกลืนฝืนน้ำตา ให้เวลาเจือจางความหมางเมิน เพราะเหตุผลที่เลิกร้างฟังไม่ขึ้น ให้ฉันมึนฝืนทนปนห่างเหิน ไร้หนทางกว้างไกลให้ก้าวเดิน เธอเพลิดเพลินกับเพื่อนใหม่ไปเสียแล้ว ลืมความหลังครั้งเก่าที่เราสร้าง ให้แรมร้างห่างไกลจนใจแผ่ว เคยมองฟ้าคราดาวยังพราวแพรว หมดสิ้นแล้วความฝันพลันมลาย เธอเอ่ยอ้างมิตรภาพที่ซาบซึ้ง แต่ก้นบึ้งหัวใจเธอเพ้อไม่หาย เธอแคร์เขาปล่อยรักเราไว้เปล่าดาย ห่วงไม่คลายรำพึงเพ้อเธอคนเดียว ฉันจึงขอจากไกลไปข้างหน้า เพราะไร้ค่าหมดสิ่งใดไว้ยึดเหนี่ยว เมื่อรักขมตรมอุราล้าจริงเชียว ไม่อยากเกี่ยวข้องรักเพราะหนักใจ เปิดโอกาสให้เธอไปได้ค้นหา ดวงดาราที่เธอนั้นเฝ้าฝันใฝ่ ส่วนตัวฉันขอลาแม้อาลัย แล้วปล่อยให้เป็นอดีตที่ขีดตาย ขอขอบคุณที่หนุนเกื้อเผื่อแผ่รัก ให้รู้จักแม้หักเหเร่ร้างหาย ได้เรียนรู้เล่ห์รักมาทักทาย ก่อนกลับกลายเป็นเพียงแต่แค่รักลวง หนาวลมพรมแผ่วแว่วเสียงคลื่น เก็บกลืนฝืนใจที่ไหวหวั่น หยุดคำพร่ำเพ้อเผลอรำพัน เมื่อวันฝันดับกับความจริง ด้วยเราห่างไกลไปเสียแล้ว สิ้นแววหวนกลับสดับนิ่ง แม้เจ็บเพียงใดไม่ติติง ด้วยหยิ่งในตนต้องทนเอา ไอหมอกมัวหม่นคนก็หมอง พิศมองคราใดให้อับเฉา โลกปิดมิดไปไกลจากเรา จึ่งเศร้าเดียวดายมิวายเว้น สองคนสองทางถูกกางกั้น เธอ-ฉันนั้นหนอใช่ล้อเล่น กับสิ่งเลือนลางที่ต่างเป็น เฉกเช่นปุถุชนคนทั่วไป มิใช่ฟากฟ้ามาขัดขวาง มิใช่หนทางความห่าง-ใกล้ มิใช่เปลือกนอกที่หลอกใคร แต่คือใจสองเราไม่เข้ากัน หนาวเหน็บเก็บกลืนสะอื้นเงียบ เย็นเฉียบหัวใจเริ่มไหวหวั่น เก็บคำพร่ำเพ้อเผลอรำพัน เก็บฝันซุกซ่อนรอนน้ำตา...
24 มกราคม 2550 11:17 น. - comment id 648956
จงรักษา มิตรภาพ ที่ซาบซึ้ง รักษาซึ่ง สิ่งดีดี ที่เธอเห็น รักษาไว้ ในสิ่ง ที่เขาเป็น รักษาเช่น วันวาร ที่ผ่านมา อย่าให้เป็น เหมือนฉัน เมื่อกาลก่อน ที่แอบซ่อน ใจจิต คิดกังขา รักไม่จริง ทิ้งขว้าง จนร้างลา โศกโศกา ล้าหนัก เพราะรักลวง........
24 มกราคม 2550 12:00 น. - comment id 648967
รักของฉันเริ่มจากศูนย์พูนเป็นร้อย แต่รักเธอเริ่มถดร้อยร้อยเป็นศูนย์ ยิ่งนับวันฉันรักเธอมาก...ทวีคูณ ยิ่งนับวันรักของเธอกลับลับสูญตามเวลา ................. มาทักทายจ้า....ทุกสิ่งล้วนมีจุดอิ่มตัวทั้งน้านนอ่ะจ้า....จากความแปลกใหม่กลายเป็นความเคยชิน....เพราะฉะนั้นจงทำความรักใหม่สดใหม่อยู่เสมออิอิ
24 มกราคม 2550 12:11 น. - comment id 648969
รักของเรา ไม่เคยลด หรือหมดค่า แม้เวลา ผันผ่าน นานแค่ไหน ตรึงตราจิต ติดแน่น กับแผ่นใจ สลักไว้ ชั่วนิรันดร์...ฉันรักเธอ...... สวัสดีจ้า...จ.จ.ห..................
24 มกราคม 2550 13:49 น. - comment id 648996
ขอขอบคุณที่เธอเคยเผลอรัก ขอขอบคุณที่ทายทักฝากรักไว้ ขอขอบคุณที่เคยให้ไออุ่น...คราหนาวใจ ขอขอบคุณที่เคยใช้....คำว่าเรา ................. แม้เธอหลอกเธอลวงให้ทรวงช้ำ แม้เธอทำย่ำหัวใจให้หงอยเหงา แม้เธอทำเจ็บช้ำซ้ำโศกเศร้า แต่อยากบอกไม่เคยลบเงาเธอจากใจ ..................
24 มกราคม 2550 14:03 น. - comment id 648997
มิเป็นไร หากใจ มั่นในรัก มิเป็นไร หากอกหัก ก็รักได้ มิเป็นไร หากไม่ซึ้ง ถึงหัวใจ มิเป็นไร ถ้าหากใคร ไม่รักจริง แม้ถูกหลอก บอกความ ตามรู้สึก แม้ถูกหลอก ถลำลึก นึกเกรงกริ่ง แม้ถูกหลอก ชอกช้ำ ระกำจริง จะทนนิ่ง ให้ลวงเล่น เป็นของตาย แม้นเหนื่อยนัก รักเร่ ทำเฉไฉ แม้นร้อนรัก สักเพียงใด ไม่นานหาย แต่ร้อนรุ่ม กลุ้มจิต คิดเจียนตาย เมื่อรักหาย จากลา ไม่มาเยือน... สวัวดีอีกครั้งจ้า จ.จ.ห.......อิอิอิ.......
24 มกราคม 2550 15:04 น. - comment id 649007
เจ้าความรัก...นั้นหนาอยู่หนใด ใยจึงไม่มาเยือนเพื่อนคนนี้ ปล่อยให้เหงาเศร้าใจทุกนาที หากยังมีเมตตา...โปรดผ่านมาให้ชื่นชม ................ .......... ...... ...
24 มกราคม 2550 15:07 น. - comment id 649008
เมื่อไรหนอรถเมล์แห่งความรัก จะผ่านมาทายทักที่ตรงนี้ เหงารู้ไหม...เศร้ารู้ไหม...มองหาใครไม่มี หากผ่านมาทางนี้โปรดจอดตรงที่ป้ายหัวใจ .................... อิอิ เรียกรถเมล์แห่งความรักมาให้แล้วน๊ะ ขึ้นไม่ขึ้นก้อตามใจจ้า
24 มกราคม 2550 15:20 น. - comment id 649010
จะรถเมล์ เที่ยวไหน ก็ไม่เรียก เพราะใจเพรียก เพ้อพร่ำ ลำนำขาน ถึงคนไกล ใจอยู่ คู่เคียงนาน จากวันวาน ถึงวันนี้ มีแต่เธอ แม้นตัวไกล ใจยังหนัก เพราะรักแท้ แม้นเธอแปร เปลี่ยนไป ใจพลั้งเผลอ แต่ตัวฉัน มั่นใจ ไม่ละเมอ รักแต่เธอ เสมอมั่น นิรันดร................
24 มกราคม 2550 16:08 น. - comment id 649012
จ.จ.ห. เคยไหม ที่ใจเจ็บ แม้นหนาวเหน็บ หรือร้อนรน ก็ทนไหว ถึงอกหัก รักลา สุดอาลัย ไม่มีใคร เลิกรัก ได้สักครา ต่างเฝ้าคอย วันเวลา นั้นมาถึง วันซึ่ง ได้พบเธอ ที่เพ้อหา แม้จะต้อง อกหัก อีกซักครา ไม่ร้างลา ทิ้งรัก ไปจากใจ.... มอบให้ จ.จ.ห. จ้า................
24 มกราคม 2550 16:43 น. - comment id 649027
ขอชื่นชมเพื่อนเกลอพร่ำเพ้อรัก แม้ประจักษ์ว่าอกหักรักสลาย ก็ยังมั่นคงไว้ไม่วางวาย รักมากมายมอบให้เพียงแต่เธอ ................. ส่วนเจนนั้นก็เคยเจอที่เผลอรัก เรื่องอกหักก็มาทักอยู่เสมอ แต่ใจน้อยน้อยยังเฝ้าคอยจะพบเจอ แม้จะเอ๋อ...แต่ใจก้อยัรอเธอคนที่ใช่ในสักวัน .................
24 มกราคม 2550 16:55 น. - comment id 649028
นี่ๆเพื่อนฉันมีเรื่องจะปรึกษา เหมือนๆใจคล้ายๆว่าจะรักเขา มองทางใดคิดสิ่งใดในใจเรา มีแต่เงาเขาเข้ามาทาบหัวใจ .................... ป.เคยไหมที่ใจมันสบสน ไหวหวั่นจนยากทนได้ แค่คิด คิดว่าเขาจะจากไป อยากร้องไห้...เคยไหมช่วยบอกที ..................... ที่ผ่านมาเราเป็นแค่เพื่อนกัน แต่ใจฉันคิดเกินกว่านั้นซะแล้วนี่ ไม่รู้จะทำยังงัยกับใจดวงนี้ เพราะคนดีดีกำลังจะจากไป ...................... อยากบอกว่ารัก รัก และรักมาก แต่ก็ยากจะบอกออกไปได้ ความเป็นเพื่อนกั้นกลางหว่างดวงใจ รักมากมายต้องเก็บไว้เพียงลำพัง .......................
24 มกราคม 2550 17:51 น. - comment id 649041
[บอกเลย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ..........เชียร์ ๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้า เพื่อนมังไม่รับรักเรานะ ก็เบิ๊ดกาโหลกมังซัก 2-3 ที ฐานทำให้เพื่อนเสียจาย ..... เพื่อนกันนี่แหละ มะต้องอาย...บอกเลย ๆ ๆ ๆ อิอิอิ...
25 มกราคม 2550 04:27 น. - comment id 649151
ป.เข้าใจ ความรู้สึก ไม่ทึกทัก เรื่องความรัก หนักจิต เพราะคิดถึง ช่างแสนยาก ลำบากจริง ยิ่งคำนึง แม้นทราบซึ้ง ถึงเพียงไหน ไม่อาจแจง ได้แต่เก็บ ซ่อนไว้ ในหัวอก หวั่นวิตก กลัวใคร จะหน่ายแหนง ถึงรักมาก ก็ยาก จะแสดง จึงทำแกล้ง เฉไฉ ไปเนิ่นนาน เอาอย่างนี้ ป.จะบอก ใช่หลอกเล่น จ.จ.ห. ใจเย็นเย็น เน้นความหวาน ค่อยเปิดเผย ทีละนิด คิดให้นาน ให้รักผ่าน ซ่านไป ถึงใจเขา แล้ววันหนึ่ง เมื่อซึ้งใจ จนได้ที่ จ.จ.ห. กะให้ดี ซักทีเล่า สูดหายใจ เข้าไว้ เต็มปอดเรา ตะโกนเข้า ให้ก้องฟ้า............ว่ารักเธอ แต่ถ้าเขาไม่ได้ยินน๊า...แสดงว่าตาคนนั้นสายตาสั้นมากกก หรือหูหนวกอ่ะน่ะ....เปลี่ยนคนใหม่ไปเล้ยยยย......จาได้เรื่องมั้ยเนี่ยะ คำแนะนำของ ป. ปลาตา กลม..........
25 มกราคม 2550 08:08 น. - comment id 649162
สวัสดีตอนเช้าคุณป.ปลา เจนลองคิดดูว่ามีความน่าจะเป็นไหม ด้วยความใกล้ชิดสนิทกันเกินไป จะว่าไปคงเป็นได้แค่เพื่อนกัน ....................... ก็เลยลองถามใจว่ารับได้ไหม เจ้าหัวใจก็ไม่ว่าอะไร...ทั้งนั้น ความเป็นเพื่อนยังคอยเตือนในทุกวัน มีกันและกันแค่นี้ก็สุขสันต์เกินพอ ...................... แม้ไม่อาจเป็นเจ้าของหัวใจ เป็นแค่นี้ก็ดีเท่าไรใจหนอ จะไม่คิดอะไรมากมายให้ใจท้อ แค่ได้รักเธอก็เพียงพอ....ขอแค่นี้หล่ะกัน ...................... สักวันหนึ่งหากใจเรายังคิดถึง สักวันหนึ่ง...คงได้ซึ้ง....ได้สุขสันต์ ถ้าคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกัน จะยังรอ รอ วันนั้นมั่นในใจ ........................ ดีตอนเช้าจ้าป. ปลาตากลม
25 มกราคม 2550 08:17 น. - comment id 649163
กว่าจะรักเท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร อยากจะคิดต้องจากกันเป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้นเรายังอยู่เคียงข้างกันดั่งวันวาน....เพื่อนกันเพื่อนตายตลอดไป....
25 มกราคม 2550 10:56 น. - comment id 649217
ถ้าคิดได้แบบนั้นจะดีมากเลยจ้า จ.จ.ห. ความรักแบบนี้ จะไม่ทำให้เราเจ็บปวด หรือเจ็บก็คงไม่มาก....เฮ้อ.... ป. ปลา อยากทำแบบนั้นได้บ้างจัง .......
25 มกราคม 2550 14:21 น. - comment id 649296
ดีตอนบ่ายจ้าป.ปลา เป็นงัยจ๊ะเหนื่อยล้าบ้างไหม นี่เจนก็งานยุ่งจนเหมือนไม่สบาย แต่ไม่ได้ถ้ามัวป่วยไข้...อาจโดนไล่ออกได้โดยไม่รู้ตัว ................... วันนี้ก็ใกล้ผ่านไปอีกวัน แล้วดิน้อ ไม่ชอบเลยที่จะต้องนับถอยหลังแบบนี้มันทรมานอ่ะ
25 มกราคม 2550 14:24 น. - comment id 649297
เก็บทุกสิ่งและทุกอย่างที่เป็นเธอ เก็บไว้ยามไม่พบเจอได้คลายเหงา นั่งทำงาน เดินไปห้องน้ำ หรือนั่งกินข้าว ได้แอบมองเธอเป็นครั้งคราวก็สุขใจ .................... ผ่านไปในแต่ละนาที ผ่านไปจากนี้คงไม่อาจหวนมาได้ ไม่รู้ว่าจะได้เจอเธออีกเมื่อไหร่ จากนี้คงได้แต่คิดถึงมากมาย...ก่อนจะบอกบ๊ายบายเธอ ...................
25 มกราคม 2550 15:43 น. - comment id 649342
เฮ้อ ๆ ๆ .... ความรักนี่แปลกจังนะ....อยู่ใกล้กัน เห็นกันทุกวัน ก็เจ็บปวด...อยู่ไกล ไม่ได้เห็นหน้า ไม่ได้ยินเสียง ก็เจ็บปวด.....เศร้าจัง จ.จ.ห.
25 มกราคม 2550 16:03 น. - comment id 649344
ตอนนี้เราไม่เศร้าหรอกเพื่อนเอ๋ย แค่รู้สึกว่าจะจากคนคุ้นเคยแล้วใจหาย ก็เรารู้นิว่าเค้ามีฝันอันยิ่งใหญ่ ชีวิตยังต้องก้าวต่อไป...พบเจอสิ่งใหม่ดีดี .................. บางทีอยู่ใกล้กันเกินไป อาจทำให้เราไม่เห็นสิ่งที่ซ่อนไว้ในใจนี้ จริงๆแล้วเราอาจเฉยๆกับความรู้สึกที่มี หรือร้อนรนในทุกนาทีที่คิดถึงกัน .................. วันเวลาต่อจากนี้ อาจมีแต่ห้วงนาทีที่ผกผัน ไม่อาจรู้สิ่งข้างหน้าที่จะเข้ามาพัวพัน เพื่อพิสูจน์หัวใจ...ว่ายังมั่นคงไว้...หรือไม่เลย ................... ดีอ่ะป. เราไม่คิดเสียใจกะผลลัพธ์ของกาลเวลาหรอกนะ แค่ดีใจที่ได้รู้ว่าใจตัวเองมันคิดยังงัยก้อพอ....ความรู้สึกที่เกิดขึ้นอาจเพราะผูกพัน....มันอาจไม่ใช่รักก้อได้ แต่มันก้อสุขใจดีนะ......
25 มกราคม 2550 16:39 น. - comment id 649359
คิดได้อย่างนั้นก็ดีแล้วจ้า จ.จ.ห. จะได้มีฟามสุข...ป. อยากทำได้อย่างนั้นบ้างจัง.... เศร้าอีกล่ะ....