โบยบินถวิลหาร่มไม้ ฟ้าเวิ้งกว้างใหญ่กว่าฝัน เจ็บร้าวรันทดกดดัน ไขว่คว้าหวาดหวั่นหนทาง เก็บเกี่ยวเหนี่ยวรั้งหวังปรารถนา ปวดแปลบทุกคราฟ้าสาง เริ่มต้นแสงย้ำอำพราง ระหว่างรอยต่อร้าวใจ พบเจอรังพักรักพร้อม อ้อมกอดถนอมฝันใฝ่ สายตา สายสัมพันธ์ มั่นใจ พักร่มไม้ใหญ่ ... ตรงนี้ โบยบินถิ่นใดใจอุ่น เพราะคุณคุ้มกันที่นี่ ณ ห้วงแห่งห้องใจพลี คือรังพักจากคนดี ... นะ ที่รัก.
1749
4
0
24 มกราคม 2550 07:33 น. - comment id 648911
ขอพักใต้ต้นไม้ก็พอแล้วค่ะ รับรองไม่แหงนหน้าแอบดูรังค่ะ อิอิ
24 มกราคม 2550 08:57 น. - comment id 648931
แปลบปลาบทุกคราฟ้าสางฟ้าแลบเหรอฮ้า
24 มกราคม 2550 13:03 น. - comment id 648985
ไม่มีรังพักอะ..เกาะคอนนอนหนาว..อิอิ.. ...สบายดีนะ..หายไปนานจัง
24 มกราคม 2550 18:07 น. - comment id 649043
:) ต้องพึ่งเคาเตอร์เพนแล้วล่ะ..คุณปราณรดี
24 มกราคม 2550 18:58 น. - comment id 649050
...แสดงว่า ไม่ใช่คนที่รัก พักไม่ได้ใช่ไหมครับ...
24 มกราคม 2550 23:08 น. - comment id 649141
อ่านหนังสือเรื่องหนุ่มนักโบกกะสาวขี้บ่นพอดี เออเนอะ ไฟนักเดินทางเริ่มกรุ่นๆ แล้ว แหมแต่ช้าไปสิบปี ตอนนี้มีไฟอ่ะ แต่ไม่มีแรง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
