ได้เรียนรู้ เรื่องราว ในชีวิต รู้ถึงจิต ของคน ที่แปรผัน วันนี้รัก แล้วไย มาลืมกัน มาลืมวัน เคยสุข ที่ผ่านมา วันนี้บอก ชอบกัน ช่างเขาเถิด พรุ่งนี้เกิด เกลียดกัน ช่างเขาหนา มะรืนรัก แล้วก็ บอกเลิกลา น่าระอา ชีวิต ที่มีจริง ทุกวันนี้ ชีวิต ที่เป็นอยู่ ไม่อดสู เพราะดู ทุกทุกสิ่ง ได้เรียนรู้ เรื่องราว ความเป็นจริง ไม่หยุดนิ่ง กับสิ่ง ที่ผ่านตา ได้เรียนรู้ เรื่องราว ในชีวิต รู้ถูกผิด รู้สิ่ง มีคุณค่า รู้จักรัก ทุกวัน และเวลา รู้จักว่า ความรัก เป็นอย่างไร
แม่มดใจร้าย 21 ม.ค. 2550 17:22 น. - ID 97472 
876
2
0
21 มกราคม 2550 18:32 น. - comment id 648135
รักอะไรกันนี่...มะรืนบอกรัก... แล้วบอกเลิก...เลยในวันเดียว... ยิ่งกว่ากามมนิตซะอีก... สวัสดียามเย็น...
21 มกราคม 2550 19:09 น. - comment id 648143
เธอบอกว่า..รู้จัก..ความรักหรือ ขอหารือ..สักหน่อย..จะได้ไหม อันความรัก..นั้นหรือ..คืออะไร ช่วยเล่าไป..ฉันเพื่อนซี้..นี้อยากฟัง..
21 มกราคม 2550 19:22 น. - comment id 648150
อันความรัก คือให้ จากดวงจิต แด่มิ่งมิตร แด่คน ที่รักมั่น รักไม่ใช่ เพื่อหวัง ครอบครองกัน เพราะรักนั้น คือการ ปันสุขใจ
21 มกราคม 2550 19:23 น. - comment id 648152
คุณบิ๊ก แม่มดสงสัยจะเบลอค่ะ บอกรักแล้วก็บอกเลิกเลย..อิอิ สวัสดียามค่ำค่ะ
21 มกราคม 2550 19:27 น. - comment id 648156
อ๋อได้เรียน..รู้ซึ้ง..ถึงความรัก เพิ่งประจักษ์..พบทาง..สว่างไสว ต้องขอลอง..นำวิธีการ..เธอมาใช้ จะดีไหม..เล่าหนา..ล่ะแม่มด..
21 มกราคม 2550 19:30 น. - comment id 648159
วิธีนี้ ฉันใช้ ไม่หวงห้าม ไม่ต้องถาม ถ้าเธอ นำไปใช้ ฉันใช้มัน เป็นทาง นำส่องใจ แบ่งปันให้ ทุกคน ที่พบเจอ
21 มกราคม 2550 19:36 น. - comment id 648163
ต้องทำบ้าง..แล้วล่ะหนา..หาทางออก จะหายชอก..เจ็บช้ำ..ระกำแผล แสงแห่งธรรม..นำสุข..มาโดยแท้ ไม่ต้องแคร์..ต่อสิ่งใด..ให้หมองมัว..
21 มกราคม 2550 19:49 น. - comment id 648170
อันความรัก เกิดที่ กลางหว่างหัวใจ นั่นมิใช่ เกิดจากปาก ที่ผิวฝัน หากมีรัก ต้องถนอม ต้องแบ่งปัน ต้องร่วมกัน ร่วมความสุข ไร้ทุกข์เอย...
21 มกราคม 2550 19:50 น. - comment id 648171
ทำไปเถิด เรื่องราว ที่ดีนั่น หัวใจนั้น สุขใส ไม่มัวหมอง มีรักมอบ ให้ไป ตามครรลอง สุขสนอง ตอบแทน อยู่กับใจ
21 มกราคม 2550 19:52 น. - comment id 648173
คุณบิ๊ก อันความรัก ที่ใจ นั้นสดใส แบ่งปันใจ ให้รัก เพื่อเกื้อหนุน มีมิตรแท้ ที่รัก คอยการุณ คอยค้ำจุน ยามทุกข์ ไม่ห่างกาย
21 มกราคม 2550 19:56 น. - comment id 648175
งั้นเรามา..ตั้งชมรม..คนอกหัก ให้มาพัก..หัวใจ..ยามไหวหวั่น ช่วยดูแล..แคร์ประคอง..หัวใจกัน มอบความฝัน..ปันความสุข..ให้ทุกคน..
21 มกราคม 2550 19:59 น. - comment id 648179
เหวยเหวยใคร กันหนอ ว่าอกหัก แค่มีรัก ไม่สม อารมณ์หมาย แต่ไม่ได้ ทำให้ เราถึงตาย เพราะไม่หมาย ครอบครอง ซึ่งตัวเธอ
21 มกราคม 2550 20:04 น. - comment id 648182
ใจอกหัก เมื่อปลายปี ที่แสนช้ำ ใจเกินปล้ำ เกือบตาย คล้ายผีดิบ แต่โชคดี เจอเพื่อน เกลื่อนความคิด ช่วยเกินนิด จนใจสุข เลิกคิดเลย
21 มกราคม 2550 20:07 น. - comment id 648184
คุณบิ๊ก แค่เพียงครั้ง ที่เจอ ในชีวิต ทำดวงจิต แสนเศร้า เคล้าขื่นขม คิดเสียว่า เราเคย ทำเขาตรม หัวใจจม จะได้ ฟื้นคืนมา
21 มกราคม 2550 20:12 น. - comment id 648191
มันก็คล้าย..คล้ายกัน..นั่นแหละหนา หมายความว่า..เหมือนกัน..แหละเพื่อนเอ๋ย ไม่สมหมาย..คืออกหัก..นะเพื่อนเอย ฉันก็เคย..แพ้พ่าย..หน่ายตัวเอง..
21 มกราคม 2550 20:14 น. - comment id 648192
ในวันนี้ ตัวฉัน พลันลืมตัว ไม่คิดกลัว แต่งกลอน อักษรยาก นึกขึ้นได้ เขียนไม่ออก ต้องเพลินจาก เริ่มเกินมาก จากจิตฝัน นักแต่งกลอน...
21 มกราคม 2550 20:17 น. - comment id 648194
เก็บน้ำตา เธอไว้ ให้แม่นมั่น อย่าให้มัน รดใจ ให้ใครเห็น แค่อกหัก รักร้าว ตามประเด็น ให้เธอเห็น เป็นกรรม ที่ทำมา แล้วคิดว่า เราเคย ทำเขาไว้ จะได้ชด ได้ใช้ ซึ่งกันหนา นี่คือสิ่ง ที่ฉัน สอนใจมา ทำให้พา พ้นทุกข์ และลำเค็ญ
21 มกราคม 2550 20:19 น. - comment id 648197
คุณบิ๊ก เรื่องแต่งกลอน อักษร นั้นไม่ยาก แค่ลำบาก ตอนหา คำที่เห็น เขียนกลอนไป นึกไป ไม่ลำเค็ญ ฝึกให้เป็น เดี๋ยวคล่อง ลองดูซี
21 มกราคม 2550 20:22 น. - comment id 648200
น้ำตาฉัน..เหือดแห้ง..ไปหมดสิ้น ไม่ถวิล..เรื่องรัก..มักปวดหัว ยิ่งรักยิ่ง..เจ็บช้ำ..ยิ่งหวาดกลัว เลิกเมามัว..ลุ่มหลง..ปลงแล้วเอย...
21 มกราคม 2550 20:26 น. - comment id 648202
ตอนนี้ฉัน ฝึกใจ ให้เข้มแข็ง ให้มันแกร่ง กว่าหิน ที่ใหญ่หนา คิดจะเลิก เรื่องรัก หนักอุรา เพราะเหมือนว่า ยิ่งบ้า ยิ่งทุกข์ใจ เลยปลดทิ้ง เรื่องรัก ไปให้หมด ให้ใสสด เหมือนดัง เป็นคนใหม่ ออกท่องเที่ยว ไปทั่ว ฟ้าเมืองไทย ให้หัวใจ มีสุข ทุกทิวา
21 มกราคม 2550 20:34 น. - comment id 648210
เธอยังดี..ได้เที่ยว..ไปทุกที่ ส่วนฉันซี..ทำงาน..วันยังค่ำ หาเรื่องราว..ใส่ตัว..จึงระกำ ถ้าไม่ทำ..เงินส่งบ้าน..ก็ไม่มี..
21 มกราคม 2550 20:35 น. - comment id 648211
แม่มดจ๋า อย่าขืนขัด ใจตนเลย อย่ามาเปรย เลิกรัก ฟังแล้วกลุ้ม บอกจะเที่ยว เอ้อละหนอ ฟังเหมือนคุ้ม ยุงมันชุ่ม คอยจ้อง ดูดเลือดเพลิน
21 มกราคม 2550 20:44 น. - comment id 648214
กุหลาบ เราต่างกัน ตรงที่ ฉันได้เที่ยว ได้ลดเลี้ยว ออกนอก สถานที่ เธอนั้นเหนื่อย เพื่อบ้าน เพื่อชีวี ไม่ได้มี ชีวิต ที่ระกำคุณบิ๊ก ไม่ได้ขัด ใจตน คุณบิ๊กเอ๋ย จะเฉลย แม่มด นั้นชอบเที่ยว เรื่องบุกป่า ฉันบ้า เลยจริงเชียว ฉันนั้นเที่ยว มาแล้ว หลายที่นา เคยอ่านเรื่อง ที่ฉัน เขียนหรือเปล่า ภูกระดึง นั้นเล่า งามนักหนา ทีลอซู สวยเด่น เห็นเต็มตา อินทนนท์ นั้นหนา ข้าก็ไป ภูชี้ฟ้า นั้นเล่า ก็งามงด ไม่ได้ปด เลยนะ จะบอกให้ ออบหลวงงาม ติดตา และตรึงใจ แดนโขงเจียม นั้นไซร้ ก็เห็นดี
21 มกราคม 2550 20:56 น. - comment id 648222
อาทิตย์มะรืน คงสดชื่น เป็นแน่แท้ เพราะต้องแพ้ อากาศหนาว ที่ทางเหนือ อะไรน่ะ อินทนนท์ จะเที่ยวเผื่อ แต่จงเชื่อ ว่าใจ ไม่ไกลเพื่อน....
21 มกราคม 2550 21:00 น. - comment id 648226
คุณบิ๊ก ในหัวใจ ดวงนี้ ไม่ไกลเพื่อน ไม่แชเชือน ลืมเพื่อน เป็นแน่แท้ จะเที่ยวเผื่อ เพื่อนนั้น ไม่เชือนแช เดี๋ยวจะแผ่ ความหนาว ไปเยี่ยมเยือน
21 มกราคม 2550 21:05 น. - comment id 648230
แสนเหน็ดเหนื่อย..เหลือเกิน..ชีวิตนี้ กว่าจะเดิน..ถึงที่..จุดใฝ่ฝัน ต้องอดทน..อีกนาน..เท่าไรกัน กว่าตัวฉัน..ได้ท่องเที่ยว..ลัดเลี้ยวไป..
21 มกราคม 2550 21:09 น. - comment id 648233
ชีวิตคน นั้นต่าง ในที่เกิด ถือกำเนิด เหมือนกัน ก็หาไม่ ต่างมีกรรม ที่ได้ ทำกันไป แล้วไฉน จะให้ ได้เหมือนกัน
21 มกราคม 2550 21:15 น. - comment id 648237
ฝีดัน นะ ทักรี่ ฝันดี นะ ที่รัก
21 มกราคม 2550 21:18 น. - comment id 648241
ฝันดีครับ/
22 มกราคม 2550 07:24 น. - comment id 648262
กานต์มาเข้าเรียนช้า พี่แม่มดจะตีกานต์ไหมเนี่ย อิอิ คิดถึงจังค่ะพี่สาว
22 มกราคม 2550 14:47 น. - comment id 648359
โอ้โห น้องแม่มดฯเรียนจนเก่งแล้วนะเนี่ย พี่คงต้องให้คะแนนเต็มแน่ๆเลยจ๊ะ....
22 มกราคม 2550 16:49 น. - comment id 648430
จะรู้อะไรสักอย่าง ต้องใช้เวลาและเปิดใจรับเน๊าะครับ
22 มกราคม 2550 18:34 น. - comment id 648489
น้องกานต์ ไม่ดุหรอกค่ะ มาเรียนช้ายังดีกว่าไม่มาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
