อย่ามาถามถึงความรักในใจฉัน จริงอยู่...ในวันนั้น อาจหวั่นไหว แต่วันนี้ ขอโทษที...ที่ไม่รู้สึกอะไร เจ็บจนชินชาแก่ใจ...ของตัวเอง จะให้เหลืออะไรในความรู้สึก ในเมื่อหัวใจลึก-ลึกถูกข่มเหง เคยรักเขา แต่เรากลับช้ำเอง เจ็บจนใจลอยเคว้ง...ไม่รู้ทิศทาง อย่ามาถามถึงความรักในครั้งนั้น ครั้งที่หัวใจฉัน...โดนทิ้งขว้าง พอกันที ต่อไปนี้ไม่มีทาง ขอเก็บรักและใจบาง-บาง...ให้ห่างเธอ
21 มกราคม 2550 11:32 น. - comment id 648056
งั้นผมว่า..มารักคนที่เขารักเราดีกว่า..จริงป่ะนาย...
21 มกราคม 2550 12:21 น. - comment id 648065
คุณน้องแต่งกลอนได้โดนใจอุ๋ยมากๆเลยค่ะ อ่านไปรู้สึกถึงตัวเองอ่ะ อุ๋ยก็รู้สึกแย่ๆ ในช่วงเวลานี้อ่ะคะ เจ็บปวดมากมายกับเรื่องของความรัก ต่อไปคงขอพักสักระยะ
21 มกราคม 2550 12:59 น. - comment id 648072
ขอเสียเถิดอย่าถามถึงความรัก เหมือนแกะแผลถูกปฎักอยู่กลางหลัง กลัวอักเสบรักร้าวเข้าประดัง อกภินท์พังซ้ำสองครองน้ำตา อย่าเอ่ยถึงความรักปักทรวงลึก ความรู้สึกซึมเศร้าเคล้าห่วงหา ลืมไปแล้วจะหวนกลับคืนมา เจ็บอีกคราทนไม่ไหวตายทั้งเป็น ขอเสียเถิดอย่าถามถึงความรักหนหลังแต่ถ้าจะสร้างรักใหม่จะคิดดู อิอิ
21 มกราคม 2550 18:23 น. - comment id 648132
ไม่ถามค่ะ...ช้ำเพราะรักเหมือนกัน..
22 มกราคม 2550 13:08 น. - comment id 648327
ที่รักเธอรัดด้วยชีวิต อย่คิดเลยรักไปเท่าไร ที่ให้เธอแม้มันจะหมดหัใจ ไม่เป้นไร..ไม่ต้องทอน 55 อกหัก อกหัก เศร้าT__T