จากเคยเป็นคนไม่มีจุดหมาย เหมือนคนตายไร้จิตใต้สำนึก จะรู้ตัวตนเองเมื่อตอนดึก ฉันจึงคึกจึงคิดคุมตนเอง จนมาพบกับเธอในวันนี้ ในวันที่ฉันนั้นสุดแสนเซง และเป็นวันที่แสนเศร้าสุดวังเวง เกิดการเกงเมื่อฉันพบหน้าเธอ ต่อให้ผมด้วยนะครับ
19 มกราคม 2550 17:29 น. - comment id 647683
ฉันแสนเพ้อเมื่อตัวเธอนั้นมองตา อุ่นอุราทุกครั้งที่พบกัน ดั่งความฝันที่รอคอยมาแสนนาน แต่เพราะฟ้าไม่ได้ให้เรารักกัน ฉันต้องพลันสุดเศร้าเหงาหัวใจ เพราะหวันไหวที่ฉันเป็นแค่พี่ชาย เพราะว่าสายเกินไปที่พบกัน แต่ตัวฉันจะยังห่วงเธอไม่คลาย ............................................. อย่าเศร้าไปเลยครับ แม้คุณจะเป็นแค่พี่ชาย แต่คุณก็ยังเป็นห่วงเค้าได้ คุณยังสามารถที่จะสร้างสิ่งดี ๆ ที่น่าจดจำให้กับ น้องสาวของคุณ อย่าคิดว่ามันผิดหวังที่ไม่ได้รักกัน แต่มันเป็นขั้นหนึ่งของความรัก ซักวันหนึ่งคน ๆ นั้นของคุณ จะแสดงออกมาเอง
20 มกราคม 2550 07:19 น. - comment id 647770
จากชีวิต ที่เคยอยู่ ไม่สดใส ดั่งโลกไร้ แสงสี ออกเพ้อเจ้อ เมื่อตอนนั้น ครั้งที่ฉัน ได้พบเธอ ฉันละเมอ ถึงสีสัน ไม่รู้ตัว เธอมาเพิ่ม เติมแต่งแต้ม ในชีวิต แม้เป็นมิตร เพียงเท่านี้ ก็บุญหัว แม้ว่าชอบ แต่ไม่กล้า เธออาจกลัว ใจมัวซัว ของคนเบลอ เธออาจไป ฉันจึงต้อง เก็บงำ ความรู้สึก ที่ฉันนึก เกินเพื่อน ไม่อาจให้ ยอมทนรับ รักข้างเดียว อยู่ในใจ ดีกว่าไป บอกเธอ แล้วจบกัน อ่า.....มั่วๆไงไม่รู้ค่ะ ได้เท่านี้ละค่า ง่วงแล้วไปนอนก่อนนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2550 14:56 น. - comment id 660562
ให้แม่มึงตอบไปปปปปปปปป เข้าจัยยยยยย
21 กุมภาพันธ์ 2550 14:58 น. - comment id 660564
คนน่าร้ากกกกกก ขอโทษน้า ยกโทษให้ด้วยนะค่ะ มะกี้บ่หู ว่ามีคนต่อให้ด้วยยยยยยยย