ดอกเอ๋ยดอกสร้อย เจ้าช่างร้อยถ้อยเรียงเป็นบุบผา หอมกลิ่นสิ้นถ้อยคำเป็นมายา เปรียบบุบผาถ้อยคำลำนำกลอน ชิดชิดชื่นในในหัวใจเศร้า เล้าละโลมโทรมสิ้นสโมสร อุดระย้าคว้าใบให้ไขว่กร ไหวแนบนอนชมชื่นรื่นฤดี ว่าแม่เอยเชยชื่นรื่นชมกลิ่น หอมระรินระตีพร่างสร่างสุขศรี โอ้ระย้าคว้าใบไม่เปรมปรีดิ์ ดอกฟ้านี้เจ้าใยไม่หมายปอง เปรียบเจ้าดังดอกฟ้าปริมาเกิด ก่อกำเนิดล้วนภักดิ์อดิสร ฟ้าเจ้าเอยเอื้อมอาจญาติอาทร ข้าเคยวอนขอดอกฟ้ามาให้ชม เมื่อเจ้าเป็นดอกฟ้าหมายมาเกิด ก่อกำเนิดดอกฟ้ามาให้สม จึงมองดินมองดาวร้าวอารมณ์ คิดขื่นขมดวงใจให้พอเพียง ก็อยากอยู่เพียงดินสิ้นฉะนี้ อยู่ในที่เพียงจันทร์ตะวันเฉียง ไม่เคยอยากเคล้าคลอดกอดเจ้าเคียง ขอสำเนียงเพียงเจ้าไม่คร้าวคลาย โอ้ว่าดอกสร้อย...กลีบน้อยน้อยเจ้ายังมีความหมาย แม้จากกันจากนี้ทั้งใจกาย เดือนและดาวไม่ย้ายคล้ายรักเธอ.
นักเขียนพิการ 18 ม.ค. 2550 00:24 น. - ID 97337 
1674
2
0
18 มกราคม 2550 07:01 น. - comment id 647178
ดอกเอ๋ยดอกสร้อย อยากร้อยรัก กับเจ้า จะได้ไหม เจ้าอยู่สูง เกินข้า จะเอื้อมไป โน้มกิ่งใจ มาหาพี่ นะคนดี
18 มกราคม 2550 07:41 น. - comment id 647182
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ดื่มน้ำส้มก่อนนะคะ ดอกสร้อยร้อยจำหลัก ประดุจรักสลักเสลา โสภาแลพริ้มเพรา ยามเจ้เฝ้าเคียงใจ
18 มกราคม 2550 08:54 น. - comment id 647201
เจ้าดอกสร้อยร้อยเรียงเปี่ยมใจสุข เพื่อเพือนทุกคนพบสุขี กลิ่นหอมหวลยวนใจให้เปรมปลี ดอกสร้อยนี้มีให้ใครทุกคน
18 มกราคม 2550 09:57 น. - comment id 647210
แต่ละคนตอบมาน่ารักยิ่ง จากใจจริงหรือเปล่าเฝ้าประสงค์ ดอกสร้อยนี้ร้อยให้ด้วยบรรจง จักวางลงไว้ให้เจ้าเฝ้าเด็ดดอม.............
18 มกราคม 2550 21:22 น. - comment id 647407
ที่ตอบไป ใช่จะพูด เพียงกลิ้งกลอก ไม่ได้หลอก บอกกัน แค่หวานหู ทุกสิ่งสรรพ เอ่ยออกไป นะโฉมตรู อยากให้อยู่ ร้อยรัก ณ บ้านนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
