จากเธอมาตั้งไกล เวลาผ่านไปก็นานเนิ่น ทุกสิ่งเหมือนแค่บังเอิญ เผอิญเหมือนเป็นแค่ใครคนหนึ่ง เหมือนเราจะลืมกันได้ เหมือนที่ผ่านมาไม่เคยซึ้ง ทำเหมือนไม่เลย ไม่เคยคิดถึง ไม่เคยตราตรึง ก็แค่อดีต จากวันนั้นที่จากกัน จนวันนี้ที่ยังเขียนขีด ยังจดจำ แจ่มแจ้ง ยังประณีต กับรอยกรีด อันปวดร้าว ผ่านมาแล้วไม่เคยผ่านไป กับอดีตยังตราตรึงยังแจ่มใส ให้เธอรับรู้ความเจ็บปวดยังเป็นที่สุดของใจ ความรักที่ไห้ไว้ ไม่อาจลืม ไม่ลางเลือน...