ผ่านชีวิตผ่านวันเวลาล่วง ใจทั้งดวงก็เหงาและเศร้าหมอง วันล่วงเลยเคยนึกให้ตรึกตรอง ใจยังครองความเหงาเศร้าเดียวดาย เคยผ่านวันเวลาอันหนาวเหน็บ เคยผ่านความเจ็บปวดรวดร้าวหมอง เคยผ่านช้ำกลืนกล้ำน้ำตานอง เคยหมายปองดอกฟ้าคว้ามาชม และแล้ววันเวลาก็มาพบ มาประสบพบฝันพลันเศร้าหาย เปลี่ยนเป็นความสุขในใจและกาย เมื่อใจได้พบเธอที่เพ้อปอง แต่วันนี้มีเธออยู่เคียงข้าง ความอ้างว้างห่างไกลไร้ขื่นขม ปล่อยความเศร้าเหงาใจไปตามลม ไม่ตรอมตรมหัวใจเมื่อใกล้เธอ.
นักเขียนพิการ 17 ม.ค. 2550 11:24 น. - ID 97301 
740
1
0
17 มกราคม 2550 16:51 น. - comment id 647058
ปล่อยหัวใจไหวตามลม สักวันคงพลิ้วพรมรักกลับมา เป็นกำลังให้ค่ะ
17 มกราคม 2550 20:38 น. - comment id 647103
..... วันฟ้าใส หัวใจสุขสันต์ รอวันฟ้าสว่าง คงได้สุขสม......
17 มกราคม 2550 22:15 น. - comment id 647137
ดับอ้างว้าง..พังความเหงา..ที่เร้ารุก โศกเศร้าทุกข์..โยนทิ้งไป..ในฟ้ากว้าง ร่ายกวี..บทใหม่..ใจจับวาง เร่งเสริมสร้าง..พลังใจ..ให้หยัดยืน...
17 มกราคม 2550 22:25 น. - comment id 647139
อิจฉาจังเยย หุหุหุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
