โอบละมุ่นอุ่นไอรักสลักไว้ ปลิวไสวสำเนียงส่งเสียงซึ้ง ถักถอยรักฝากให้ใจคำนึง รู้เพียงหนึ่งคือเธอที่เพ้อครวญ.... คิดถึงมากรอยยิ้มพิมพ์ใจภักดิ์ มอบความรักด้วยจิตคล้ายติดตรวน ซึ้งแววตาข้างในให้คิดหวน ใจปั่นป่วนคำพูดพิสูจน์ใจ... หากสัมผัสจับต้องด้วยสองมือ มั่นยึดถือจิตหวามยามหวั่นไหว ทุกอย่างรู้คือหวงแลห่วงใย แม้ห่างไปใจสองเราเฝ้าผูกพัน... หมื่นพันล้านคำขานส่งเสียง รู้สึกในสำเนียงเสียงรำพัน รับรู้ใจถ่ายทอดพรอดคำมั่น "รักนิรันดร์"นั้นคือเธอเสมอไป....
15 มกราคม 2550 16:18 น. - comment id 646377
การกระทำต่างหากที่พิสูจน์ใจ ไม่ใช่คำพูดค่ะ อิอิ
15 มกราคม 2550 16:19 น. - comment id 646379
ติดสำเนียงใด ๆ เราสามารถออกมาได้พ้น แต่ติดสำเนียง "รัก" ช่างยากเย็นเหลือเกินค่ะ.... ชอบนะค่ะ.....
15 มกราคม 2550 16:20 น. - comment id 646380
งอนคุณเพียงพลิ้ว......
15 มกราคม 2550 16:34 น. - comment id 646387
อยากซบอิง..พิงอกอุ่น..คุณยิ่งนัก สุดห้ามหัก..มิให้จิต..คิดฟุ้งซ่าน อยากให้เธอ..โอบกอดฉัน..ทุกวันวาน แม้นคืนวัน..กาลเคลื่อน..อย่าเลือนลา อยากให้เธอ..มาคลอเคล้า..เย้าหยอกบ้าง ไม่อยากห่าง..ยามอิงซบ..ประกบบ่า อยากได้พบ..ประสบจ้อง..มองแววตา เอ่ยวาจา..หวานหยดย้อย..ถ้อยพาที
15 มกราคม 2550 16:44 น. - comment id 646390
แม้มิอาจจับต้องด้วยสองมือ แต่อาจสื่อสัมผัสจากใจได้ แม้มิอาจเห็นด้วยตาว่าเป็นไร แต่อาจรู้ซึ้งภายในใจสองเรา
15 มกราคม 2550 22:36 น. - comment id 646455
... สวัสดีครับ ผมก็มือสมัครเล่นครับ แต่งตามใจ ตัวเอง แค่นั้น แต่มีความสุขที่ได้ทำครับ แค่นี้เองครับ ถ้า คุณ สาวภูไท มีความสุขที่ได้อ่าน มีความสุขที่ได้แต่ง ก็ดีใจด้วยครับ ...
16 มกราคม 2550 13:50 น. - comment id 646602
หัวใจฉันเริ่มบางเบาเหมือนเงาหมอก ริ้วระลอกล้อลมผสมผสาน หวีดหวิวหวีดกรีดกรายดั่งสายธาร ความหอมหวานเจือระยับวับวาวแวว เสียงหัวใจเต้นพลิ้วถูกผิวเนื้อ แก้มแดงเรื่อเอียงอายใจเต้นแผ่ว ตกหลุมรักของใครเข้าให้แล้ว คงไม่แคล้วหัวใจใครได้ครอง มองอะไรสดใสไปทั้งหมด โลกใสสดงามตาพาผุดผ่อง ยินเสียงไก่-ไก่ขันเป็นทำนอง ฟังเสียงนก-นกร้องก้องพงไพร ยินเสียงลมที่ลอยล่องแผ่วกระซิบ ดาวกระพริบส่องสกาวฟ้าพราวใส หอบความชุ่มเอิบอาบซาบทรวงใน รอบางใครมอบหัวใจมาใกล้กัน
17 มกราคม 2550 05:34 น. - comment id 646856