วาระสังขาร ชีวิตจวนใกล้ดับจะลับฟ้า เดือนดาราหมองหม่นระคนหมอง ความเบื่อหน่ายเข้าคลุกมารุกครอง สิ่งทั้งผองอาดูรสิ้นสูญแล้ว ร่างกายหนอพอเห็นดุจเช่นวุ้น ช่างทารุณตามสนองมิผ่องแผ้ว อีกรอยย่นปนเหี่ยวเลี้ยวเป็นแนว พบเห็นแถวผิวหนังทั้งร่างกาย ผมเคยดำเป็นมันแล้วพลันหงอก หัวถลอกซ้ำเลี่ยนเตียนสลาย ขนนั้นเล่าเฝ้าคิดพินิจกลาย เล็บมลายสลายฟันหักทันใด ความผันเปลี่ยนเวียนไปทั้งในจิต ย้อนอดีตความหวานซ่านสดใส ทั้งในนอกผ่องแผ้วดั่งแก้ววิไล จะไปไหนคนมองทั้งสองตา หลงในรูปประโลมเข้าโน้มตลอด สิ่งคอยพรอดหนีแล้วเจ้าแก้วหนา สิ้นทั้งรักหักแม้กระแสร์เวลา ยากไขว่คว้ามาปองสนองคืน เหลือไว้เพียงร่างกายจะหายลับ จิตก็กลับผันเปลี่ยนเวียนสะอื้น มองฟ้าดินสิ้นแล้วเป็นแนวยืน เสมือนตื่นหลับลงมิคงฟื้น. *** แก้วประเสริฐ. ***
11 มกราคม 2550 13:01 น. - comment id 645200
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณลุง สังขารเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ไม่มีใครหลีกลี้ได้พ้นหรอกค่ะ.....
11 มกราคม 2550 14:54 น. - comment id 645224
จะต้องการ..สิ่งใด..อะไรเล่า เกิดมาเปล่า..ก็ไปเปล่า..นั่นแหละหนา สร้างความดี..ประดับไว้..ในโลกา ดั่งผกา..หอมระริน..ทั่วถิ่นไพร... รักษาสุขภาพด้วยค่ะ...
11 มกราคม 2550 15:18 น. - comment id 645241
เกิดมาเป็นสิ่งมีชีวิตก็อย่างนี้แหละ ไม่ต้องกังวลหร่อกคุณลุง เราในนี้ทุกคนก็ต้องเป็นเหมือนกันอะแหระ รอก่อนยังไม่สาย ทำดี จะให้รอถึงกี่ปี กันเล่า ชีวิตยังอีกตั้ง หลายปี พ่อเอย คิดดั่งคนตายแล้ว ไป่ย้อนกลับคืน มั่วครับมั่ว
11 มกราคม 2550 15:22 น. - comment id 645245
สังขารไม่เที่ยง คือสัจธรรมค่ะคุณลุง รักษาสุขภาพนะคะ
11 มกราคม 2550 15:37 น. - comment id 645263
ยุบหนอ พองหนอ
11 มกราคม 2550 15:38 น. - comment id 645265
วันนี้มาแนว ปลง อนิจจังนะคะ อากาศเปลี่ยนดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
11 มกราคม 2550 15:45 น. - comment id 645272
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ อากาศเย็นนึกเป็นห่วงเสมอ... รักษาสุขภาพนะคะ ระลึกถึงเสมอ...
11 มกราคม 2550 18:45 น. - comment id 645366
...แวะมาเยี่ยมค่ะ...ดูแลร่างกาย..และจิตใจ..ด้วยนะคะ...ยังเป็นห่วงค่ะ...
11 มกราคม 2550 20:09 น. - comment id 645387
เวลาผ่านไปอาไรอาไรก็หย่อนยานหมด มีอย่างเดียวที่เต่งตึงขึ้น
11 มกราคม 2550 21:22 น. - comment id 645423
ห้วงคำนึง........................... เมื่อเวลาผ่านไป............... สังขารไม่เที่ยงทั้งหย่อนทั้งยาน... ตึงอยู่อย่างเดี๊ยะ แหละ ........อิอิอิ ใช่ป่ะ....................
12 มกราคม 2550 10:58 น. - comment id 645524
คุณ whitelily สวัสดีปีใหม่ครับ ครับสังขารเปลี่ยนไปจริงๆ ครับคงเหลืออุปาทานที่เฝ้าหลอกหลอนเราเท่านั้น ครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:00 น. - comment id 645526
คุณ กุหลาบขาว ใช่แล้วครับเมื่อมาถึงจุดๆหนึ่งความต้องการ ย่อมจะค่อยๆหมดไปครับ ดั่งตัวผมไงล่ะครับอิอิ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:02 น. - comment id 645529
คุณ ทองหยิก ตอนนี้ผมเองปล่อยวางจากมือเสียมากแล้ว ครับ คงเหลือไว้แค่เพียงสิ่งจำเป็นเท่านั้น ขอบคุณ นะครับที่กรุณาแวะมาเยี่ยมเยียนครับ คงได้พบกัน ใหม่หากผมไม่ตายไปเสียก่อนครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:13 น. - comment id 645530
คุณ เพียงพลิ้ว สัจธรรมเป็นนามธรรมที่วางไว้แท้จริง แต่สัจธรรมหาได้ยากยิ่งในมนุษย์เรานี้ครับ หรือคนบางคนบอกว่าเป็นธรรมที่มากับธรรมชาติ ที่เราเอามาอบรมสั่งสอนตัวเราเอง แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:16 น. - comment id 645531
คุณ สิริน ขอบคุณมากครับ ช่างเปลี่ยนแปลงจริงหนอ ช่างเป็นทุกข์หนอ ช่างสูญดับไปเสียแล้วหนอ โอ้...นี่แหละคือชะตาชีวิต แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:18 น. - comment id 645532
คุณ เฌอมาลย์ เจ้าหญิงเอ๋ย แม้จิตใจจะยังคงสภาพเดิมๆไว้ แต่ใยสังขารเมื่อมองดูช่างเปลี่ยนแปลงไปมากจริง หนอ โอ้นี่หรือคือสัจธรรมที่พระองค์ทรงกล่าวไว้ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:19 น. - comment id 645533
คุณ มะกรูด เธอช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีจริงๆนะที่ให้ความ เอ็นดูห่วงใยเสมอมิมีวันคลายขอบใจมากนะจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:21 น. - comment id 645534
คุณ นางฟ้าแสนซน ขอบคุณมากครับนางฟ้าที่ให้กำลังผมเสมอมา ความเข้มแข็งนั้นช่างเหลือน้อยลงเต็มทนแล้วครับ แต่ก็จะขอต่อสู้กับโชคชะตาตราบลมหายใจยังคงอยู่ ครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:23 น. - comment id 645536
คุณ นางฟ้า...แสนซน ขอบใจมากจ้า ขอบใจจริงๆนะ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:24 น. - comment id 645538
คุณ ราชิกา นี่ก็เป็นอีกคนหนึ่งซึ่งคบหากันมานานและให้ กำลังใจห่วงใยผมเสมอมามิได้ขาด ขอให้แฝดเพื่อน เราจงจำเริญๆยิ่งๆขึ้นนะครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:26 น. - comment id 645539
คุณ ห้วงคำนึง มันก็เป็นไปตามที่เขากำหนดไว้ครับ ย่อมมิ มีวันจะเต่งตึงได้หรอกครับ ทุกๆอย่างค่อยๆหนีจาก กันไปหาได้ไปพร้อมๆกันไม่ครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 11:28 น. - comment id 645541
คุณ สิริน คุณห้วงคำนึงครับ คุณสิรินถามปัญหามานะครับ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 12:58 น. - comment id 645594
มีรูปประกอบด้วยนะ...อิอิ...ทำให้เห็นภาพชัดขึ้น
12 มกราคม 2550 13:19 น. - comment id 645603
คุณ โคลอน นั่นซิครับผมมองภาพย้อนหลังไปอีกสองสามปี มาดูปัจจุบันพลันสังเวชตัวเองครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2550 14:13 น. - comment id 645636
คงยังไม่สายถ้าจะบอกว่า....สวัสดีปีใหม่ครับลุงแก้ว ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ไม่เจ็บไม่ไข้ มีความสุขทุกเช้าค่ำ รวมทั้งมีกลอนเพราะๆให้ข้อคิดคติ แก่พวกเราตลอดไป
12 มกราคม 2550 14:16 น. - comment id 645639
อ้าว..ลุง งานแบบนี้รู้สึกอย่างไรไม่รู้นะครับ
12 มกราคม 2550 16:32 น. - comment id 645718
จากเด็กน้อยค่อยเติบโตเป็นผู้ใหญ่ วันและวัยเจออะไรมากมายหนักหนา เป็นหนุ่มสาวแล้วก็เข้าสู่วัยชรา เพียงพริบตาก็เป็นเถ้า....เหลือเพียงเงาความดี ................................... ดีจ้าคุณแก้วประเสริฐ....ก็ขอให้ชีวิตที่ยังดำเนินอยู่....ทุกนาทีมีคุณค่า...และมีความสุขนะจ๊ะ
13 มกราคม 2550 09:51 น. - comment id 645858
คุณ มนต์กวี สวัสดีปีใหม่ครับ ไม่สายหรอกครับเขานิยมถึงสิ้น เดือนมกราคมนี้ครับ ขอบคุณที่อวยพรครับ แก้วประเสริฐ.
13 มกราคม 2550 09:54 น. - comment id 645860
คุณ กันเอง มันเป็นเรื่องจริงครับครู ทุกๆคนย่อมไม่พ้น สิ่งเหล่านี้ไปได้ครับ ใช่ไหมครับ แก้วประเสริฐ.
13 มกราคม 2550 09:59 น. - comment id 645861
คุณ เจน_จัดให้ ขอบคุณครับ บางครั้งความจริงผมเคย นำมาลงไว้เสมอๆเมื่อก่อนนี้ลงมาก แต่เชื่อไหมครับ ว่าสิ่งเหล่านี้คนกลับไม่ค่อยสนใจ ชอบแต่เรื่องรัก ใคร่ๆกันหลอกล่อลมลวงกันมากจริงๆ จนผมระอา วางมือไปพักหนึ่ง แต่ด้วยสันดานผมเคยตั้งใจไว้ ก็อดที่จะนำมาลงหรือแทรกไว้เสมอๆครับ หากทุก คนจะหันมารับความจริงกันบ้าง ก็จะดีนะครับ หากมิฉะนั้นเมื่อยอมรับก็เกือบจะสายไปเสีย แล้ว เพราะมัวแต่หลงระเริงกับสิ่งอันห่อหุ้มไว้ พอมีอายุมากๆขึ้นก็จะนึกได้ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
13 มกราคม 2550 13:25 น. - comment id 645888
สิ่งที่ตึงขึ้น คือ หู ไงครับ
13 มกราคม 2550 14:45 น. - comment id 645893
คุณ ห้วงคำนึง ครับขอบคุณ รูป รส กลิ่น เสียง โผฐฐัพพะ นั้นเป็นสิ่งที่ตึงมากครับ แก้วประเสริฐ.